Σαν σήμερα, στις 29 Σεπτεμβρίου του 2008, έκανα το πρώτο μου βήμα στη μπολγκόσφαιρα και ανέβασα το πρώτο μου κείμενο, εδώ στον πολύχρωμο και φωσφορίζοντα ηλεκτρονικό κόσμο, όπως λέει και μία καλή μου φίλη. Δεν είμαι κανένας νεόκοπος στο χώρο ούτε καν φρέσκος ή χθεσινός. Μάλλον, αρκετά παλιά σειρά είμαι που έχω ανεβάσει και κυκλοφορήσει κείμενα στο διαδίκτυο για πάνω από δέκα χρόνια τώρα. Το βασικό εργαλείο ήταν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: μας έμαθε να γράφουμε κείμενο με πρόλογο, παραγράφους και δομή.
Εντάξει, το είχαμε μέσα μας και μας το έβγαλε ξανά στην επιφάνεια. Ίσως είχε κρυφτεί ανάμεσα σε κωδικοποιήσεις, συντμήσεις και ακρώνυμα που ειλικρινά είχαν φτάσει να αλλοιώσουν τη γλώσσα και συχνά τρόπο σκέψης μας.
(Θαυμάζω απεριόριστα τους δεξιοτέχνες της τεχνολογίας που δίνουν λύσεις και πρωτοτυπούν παρόλο που τα χρησιμοποιούν όλα αυτά τα παραπάνω).
Τα μπλογκς στη συνέχεια ήρθαν σαν μία φυσιολογική εξέλιξη για την ηλεκτρονική επικοινωνία και την καλύτερη ανταλλαγή κειμένων και ιδεών.
Ο τίτλος του πρώτου μου post ήταν χαρακτηριστικός για αυτά: Καλώς τον κι ας άργησε. Πέρασε ένα χρόνος και νιώθω φοβερή ικανοποίηση που κατόρθωσα να ‘υπάρχω’ γα τόσο καιρό, δεν τα παράτησα και προσπάθησα να καταπιάνομαι με νέα θέματα και να μην γίνομαι μονολεκτικός ή επαναλαμβανόμενος - στο μέτρο του δυνατού αυτό, η επανάληψη υπάρχει στη ζωή μας. Μου αρέσει ιδιαίτερα που προσπαθούσα να εμπλουτίζω το κείμενο με εικόνες με σημασία όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ‘γραπτό’. Το πιο σπουδαίο πράγμα ασφαλώς, με διαφορά, ήταν τα σχόλια των αναγνωστών, τα δικά σας. Αν μπορούσα να κατατάξω την αξία των γραπτών μου και των σχολίων των αναγνωστών, θα έβαζα τις απόψεις σας στην κορυφή. Αυτές μου δίνουν κέφι και κίνητρο για να γράφω και να μην μονολογώ. Βέβαια, ο χρόνος μου είναι περιορισμένος κι έτσι δεν επισκέπτομαι άλλα μπλογκ για να αφήνω τα σχόλια μου τόσο συχνά. Απολογούμαι στους φίλους μου μπλόγκερς για αυτό.
Ο χρόνος αυτός ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία γιατί προσπάθησα και θέλησα να ‘εκτεθώ’ στο διαδίκτυο με τα κείμενα και τις ιδέες μου σε ανθρώπους που συμφωνούν ή διαφωνούν, δεν έχει σημασία. Νομίζω πως έγινε μία καλή προσπάθεια.
Ευχαριστώ ειλικρινά όλους, ξεχωριστά τον καθένα, όσους έρχονταν εδώ και με διάβαζαν και πιο πολύ αυτούς που με ‘σχολίαζαν’ και συνεισέφεραν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί το περιεχόμενο αυτού του ιστολογίου. Αποτελεί για μένα τιμή.
Κώστας, Δήμητρα, Ανδρέας, Dinos, Silia, Lilith, DSK, Alec, ΦΩΦΩ, Ευγενία, Efi, Themis, Μάρκος, τα ονόματα με τυχαία σειρά και άλλοι που είναι αδύνατο να τους γράψω, όλους - παρόλο που δεν είχα και τα αμέτρητα σχόλια.
Στο τέλος, αφήνω τα πιο χαρακτηριστικά post που κυκλοφόρησαν στο museum τον ένα αυτό χρόνο της ύπαρξής του.
Δημήτρης – museum
------------------------------------
Αγαπημένο post
Σχολικοί έρωτες
Δημοφιλέστερο post
Εικοστή Πέμπτη Μαρτίου, Χίλια Οκτακόσια Είκοσι Ένα
Συγκινητικότερο post
Καλάβρυτα, 13 Δεκεμβρίου 1943
Καλλιτεχνικό post
Τάνγκο: Αρμονία και εσωτερικότητα
Αισιόδοξο post
Κάνε τη δυστυχία, ευτυχία
Περιγραφικό post
Από τη Ρώμη και την Τοσκάνη, Μέρος Δεύτερο
Ενοχλημένο post
Τεχνοκρατική κουλτούρα: Less than zero
Post ρετρό
Μαθητικές αγωνίες (Πανελλαδικές εξετάσεις)
Επιστημονικό post
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων
Φιλοσοφικό post
Γεωμετρία και ψυχή του ανθρώπου
Περιπετειώδες post
Αναζητώντας, στον πράσινο λόφο
Αθλητικό post
2 Δεκεμβρίου 1979: Η μέρα που ο ‘Θεός’ πάτησε στη γη
_
20 σχόλια:
Αγαπητέ φίλε museum, να χαίρεσαι το blog σου, να είσαι καλά και να μας χαρίζεις ωραία κείμενα όπως μέχρι τώρα και για πολλά χρόνια!
Και σε άλλα με υγεία φίλε museum, ελπίζω να μη βαρεθείς να γράφεις καλά, να έχεις μεράκι και όρεξη κι εμείς να είμαστε εδώ να σχολιάζουμε και να συζητάμε!
Καλέ φίλε Museum σου εύχομαι τα καλύτερα για το ιστολόγιό σου, να έχεις ακόμα πιο ενδιαφέροντα θέματα και πιο πολλές επισκέψεις και σχολιασμούς από ότι την πρώτη χρονιά!
Σαν χθες μου φαίνεται.. αν με ρωταγες πόσος καιρός πέρασε από το 1ο ποστάρισμα, θα έλεγα 4-5 μήνες..
Πολύ γρήγορα περνάει ο άτιμος, ο πανδαμάτωρ.. Αφιερώνω με την ευκαρία το τραγούδι (δες παρακάτω link) , ένα από τα καλύερα της ελληνικής μουσικής κατά τη γνώμη μου που εκτός των άλλων μιλαεi και για το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου...
http://www.youtube.com/watch?v=buN9Si5uSPM
Καλή συνέχεια , πάντα γερός και χαρούμενος Δημήτρη, κι εσύ και όσοι αγαπάς και όσοι μας διαβάζουνε...
Καλησπέρα σου Δημήτρη!
Κι από εμένα φυσικά συγχαρητήρια για τα πρώτα γενέθλια του «μωρού» σου! Να σου ζήσει! Χα χα χα!
Χαίρομαι για την γενική επιτυχία του blog σου κι εγώ όπως τα άλλα παιδιά συμφωνώ ότι τα κείμενά σου είναι πραγματκά πολύ ωραία: η διαφορετικότητα των θεμάτων σου όπως επίσης ο καλλιεργημένος κι ευγενικός τρόπος εκφρασής σου, οι σκέψεις σου κι η υπομονή και καλοσύνη σου να απαντάς σε όλα τα σχόλια των παιδιών που μοιράζονται τις απόψεις τους σ’αυτή την παρέα. Γι’αυτό ευχαριστώ γι’αυτή την όμορφη blogoχρονιά.
Προσωπικά με έκανες αρκετές φορές να χαμογελάω, να απορώ, να σκεύτομαι, να νοσταλγώ και να θυμηθώ κάποια άτομα ή πράγματα στη ζωή μου... κάποιες στιγμές μελαγχόλησα, βούρκωσα και στενοχωρέθηκα (λιγάκι...) αλλά όχι επειδή εσύ είχες πει κάτι κακό. Απλά έτυχε να ‘χτυπήσεις νεύρο’ όπως λένε οι Γερμανοί... Πάντως συνεχίζω να διαβάζω εδώ και είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσω να σχολιάζω όποτε ένα θέμα ή κάποιες σκέψεις σου με κεντρίζουν. Κι επειδή το έφερε η κουβέντα: πολύ σωστά διαπίστωσες στο κείμενο “Περί ευτυχίας” ότι έχω αρκετή δόση συναισθήματος σε αυτά που μου αρέσουν...
Τί να ευχηθώ στο «μωρό» σου; Φυσικά να μεγαλώνει και να μας εμπνέει. Να μας ξυπνάει με τις φωνές του για να μας θυμίζει ότι η ζωή και οι άνθρωποι έχουν χρώμα κι ομορφιά κι ότι είναι ωραίο να το ανακλύπτεις αυτό...
Φιλιά και χαιρετίσματα, πραγματικά να είσαι καλά Δημήτρη!
Υ.Γ. Επειδή όντως σε τέτοιες περιπτώσεις είναι δύσκολο να αναφέρει κάποιος τα ονόματα όλων εκείνων που προσέφεραν κάτι όμορφο, κάτι από τον εαυτό τους, σ’ευχαριστώ ιδιαίτερα που θυμήθηκες το δικό μου όνομα.
Ένας χρόνος?Θα κάνεις πάρτυ, θα σβήσεις κεράκι?
Μέσα από το blog σου ειδικά με τα άσχημα γεγονότα του Δεκέμβρη και το θέμα που είχες βάλει, όλοι μας είχαμε παθιαστεί.
Περιμένουμε ακόμη πιο "παθιασμένα" θέματα.
@ Dimitra
Σε ευχαριστώ πολύ Δήμητρα! Ήσουν σχεδόν πάντα εκεί με τα σχόλιά σου και τις καίριες επισημάνσεις σου.
@ Andreas
Να είσαι καλά Αντρέα μου! Οι συχνές σου επισκέψεις και τα λόγια που μου αφήνεις μου δίνουν κέφι να συνεχίσω.
@ Kostas
Κώστα σε ευχαριστώ ειλικρινά! Στήριξες κι εσύ το museum κι έδωσες το έναυσμα για παραπάνω κουβέντα σε τόσα πολλά θέματα.
@ DSK
Φίλε μου καλέ Δημήτρη DSK, να σε ευχαριστήσω κι εσένα για τα λόγια για την ουσιαστική παρουσία σου στο ιστολόγιό μου!
Τα σχόλιά σου ήταν όχι μόνο πλούσια και πυκνά αλλά έδιναν το ερέθισμα για συζήτηση πάνω σε αυτά. Το βίντεο που άφησες είναι πολύ ωραίο και ας παρατηρήσω πως ο χρόνος ίσως να πέρασε γρήγορα ίσως και αργά. Για μένα είχε χρώμα αυτός ο χρόνος και μου έδωσε μία ένταση κι ένα μεράκι να γράφω και να ‘εκτίθεμαι’ εδώ. Θα σου έλεγα πως τον κατάλαβα αυτό το χρόνο, όχι μόνο από αυτό το blog μα και λόγω της ποικιλίας και της έντασης των δράσεών μου.
@ ΦΩΦΩ
Γεια σου Φωφώ, όπως πάντα πληθωρική και πλούσια σε λέξεις και κείμενο! Τι να πω για όλα αυτά που μου γράφεις; Ένα ευχαριστώ θα ήταν πολύ κοινότοπο εδώ. Χαίρομαι που σου δημιούργησε μία τέτοια ποικιλία διαθέσεων και συναισθημάτων αυτό το απλό blog μου. Οι απαντήσεις μας εδώ στο γραπτό λόγο με ανθρώπους που δεν τους γνωρίζουμε κατ αρχάς, οφείλουν να είναι ευγενικές γιατί ξέρεις υπάρχει ο και ο κίνδυνος παρεκτροπής και παρεξηγήσεων. Πάντως αυτό το στυλ με έχει βοηθήσει αρκετά στη ζωή μου γιατί μπορώ να διεκδικώ και να παίρνω το δίκιο μου.
Όσο για τα σχόλια σου, ήταν ίσως τα πιο μακροσκελή που είχα σε αυτό το blog. Με δυσκόλευαν βέβαια λιγάκι γατί έπρεπε να προετοιμαστώ να απαντήσω με τρόπο που να στέκεται επάξια δίπλα τους και όχι μονολεκτικά ή σύντομα χωρίς ανάλυση και βάθος. Ναι, σε ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά τα κείμενα σου εδώ, που ασφαλώς και έδωσαν κι άλλο περιεχόμενο και ιδέες στα ‘γραπτά’ μου.
Να είσαι καλά να μου στέλνεις συχνά μικρά πονήματα να διαβάζουμε εγώ κι οι φίλοι μας.
@ efi
Γεια σου Έφη. Θα ετοιμάσω τούρτα λίγες μέρες μετά, ισχύει η γιορτή έστω και λίγο ετεροχρονισμένα! Πιστεύω να βγάλω αρκετά θέματα στο μέλλον - και παθιασμένα ανάμεσα τους - ανάλογα με τις διαθέσεις και αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Σε περιμένω.
Πολύχρονο και πάντα με επιτυχίες το ... εορτάζον μπλογκ σου .
Ξέρεις Δημήτρη ,το αγαπώ πολύ αυτό το μπλογκ , γιατί έγινε η αιτία να σε γνωρίσω .
Την αγάπη μου , μαζί με τις ευχές μου .
Τα κείμενά σου έχουν μια ηρεμία και μια λογική που σπάνια συναντάς. Η άποψή σου δεν είναι ποτέ μονόπλευρη και έχεις, πιστεύω, το χάρισμα να αναλύεις σφαιρικά τα πάντα.
Η αλήθεια είναι ότι κάναμε ωραίες συζητήσεις στο blog σου και ήταν ένας όμορφος χώρος συνάντησης. :)
Χρόνια Πολλά λοιπόν στο "ημερολόγιο σκέψεών" σου και εύχομαι να το συνεχίσεις για όσο νιώθεις ότι σου προσφέρει κάτι.
Χαίρομαι που σε συνάντησα. :)
Να' σαι καλά.
φίλε Museum, χρόνια πολλά. Μακάρι τα καλύτερα να είναι μπροστά.
Μας κράτησες μια όμορφη συντροφιά με το blog σου και έγινες η αφορμή να έρθει ο καθένας από μας σε επαφή με άλλους.
Τα θέματά σου ήταν ενδιαφέροντα, επίκαιρα αλλά και οι απαντήσεις όλων είχαν η καθε μια το χρώμα της.
Χρόνια Πολλά και καλή μακροημέρευση
@ Silia
Άννα σε ευχαριστώ θερμά για τις ευχές και ανταποδίδω την αγάπη σου. Είσαι γενναιόδωρη μαζί μου, γιατί αναφέρεις μόνο το museum και όχι το anna-silia.
Απλά είσαι η καλύτερη μου φίλη που γνώρισα, και αυτοπροσώπως από αυτό το χώρο των τόσο αξιόλογων ανθρώπων. Σε περιμένω στην Πάτρα.
@ Lilith
Αγαπητή Λίλιθ, με κολακεύουν τα λόγια σου και είναι πολύ καλό που μου τα γράφεις. Έχουν υπάρξει βέβαια και post μου που έχουν κάποια επιτήδευση αλλά προσπαθώ στην απλότητα. Κάποιοι καλοί μου δάσκαλοι με έμαθαν έτσι, θα γράψω σχετικά.
Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα και εύχομαι τα καλύτερα και στο δικό σου έξοχο blog.
Χαίρομαι κι εγώ ξεχωριστά που σε γνώρισα εδώ!
@ Dinos
Να είσαι καλά φίλε Ντίνο μου. Όσο έχω κέφι και όρεξη να γράφω θα συνεχίσω, θα μπορούσα να πω. Τα σημαντικότερο όμως είναι ότι εφόσον αρέσουν τα ‘γραπτά΄ μου και φτιάχνουν συζητήσεις, οφείλω να συνεχίσω να γράφω και να βελτιώνομαι.
Σε ευχαριστώ και για τα πολλά και ‘εγκεφαλικά’ σχόλιά σου!
Αγαπητέ Museum, είσαι πάντα επίκαιρος και εύστοχος στο blog σου.
Εύχομαι τα καλύτερα να έρθουν για το blog σου και για εσένα προσωπικά !!!
@ kentavreas
Φίλε Κενταυρέα, να είσαι καλά. Ελπίζω να έρχεσαι συχνά να διαβάζεις και να σχολιάζεις. Το μπλογκ είναι εδώ! Από τους αναγνώστες εξαρτάται αν αρέσει και πόσο θα διαρκέσει.
Δημοσίευση σχολίου