"Vivaldi: Four Seasons - Winter"

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Ο πόνος μέσα στο φως της Αναστάσεως

_
Πασχαλινό μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αναστασίου: Ο πόνος μέσα στο φως της Αναστάσεως


Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας, Πάσχα 2011

+ Αναστάσιος: Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας

--------

Προς τον ευλαβή ορθόδοξο κλήρο και λαό,

Τέκνα εν Κυρίω προσφιλέστατα,

Πιστεύω «εις ένα Κύριον Ιησού Χριστόν… παθόντα και ταφέντα και αναστάντα»

Γιορτάζουμε με αγαλλίαση το ζωηφόρο Άγιον Πάσχα! Αλλά δεν αγνοούμε την οδυνηρή πραγματικότητα της καθημερινότητας μας, τον πόνο, την αδικία, την αρρώστια, τον θάνατο. Το Πάσχα είναι μια εμπειρία έντονη, συμβολική, όπου το πένθος και ο θρήνος δίνουν τη θέση τους στη χαρά της Αναστάσεως.

Προσλαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση, ο Χριστός αντιμετώπισε κατάματα τον πόνο. Παρηγόρησε, στήριξε, ταυτίστηκε με αυτούς που υποφέρουν. «Εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25:40). Και τελικά, έζησε ο ίδιος τον ψυχικό και σωματικό πόνο σ’ όλη του την ένταση: εγκατάλειψη, προδοσία, αποδοκιμασία από τον λαό που τον ευεργέτησε, απόρριψη από τους θρησκευτικούς ηγέτες, εξευτελισμό από την κρατική εξουσία, με αποκορύφωμα την οδύνη του Σταυρού. Ο Σωτήρας του κόσμου προσέλαβε τον πόνο στον απόλυτο βαθμό.


* * *

Πιστεύω στον «σταυρωθέντα υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς».

Το Πάθος του Χριστού, το οποίο οργανικά συνδέεται με την Ανάσταση έχει ένα ευρύτερο λυτρωτικό νόημα. Όπως είχε προφητεύσει ο Ησαϊας, αθώος Αυτός, «εν τοις ανόμοις ελογίσθη` και αυτός αμαρτίας πολλών ανήνεγκεν και δια τα αμαρτίας αυτών παρεδόθη» (Ης. 53:12). Όλο το άλγος και όλη η αμαρτία της ανθρωπότητος συγκεντρώθηκαν επάνω Του. Τα ανέλαβε εκουσίως εν αγάπη. Και έτσι πέτυχε για όλους τη σωτηρία (Ησ. 53:5). Μετά το πάθος και την ταφή Του ο Χριστός τριήμερος ανέστη συνεγείροντας ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. «Ο του Κυρίου θάνατος αφθαρσίας αρχή της όλης φύσεως γέγονε», εξηγεί ο Άγιος Μάξιμος. Και ο εκκλησιαστικός υμνωδός φωτίζει το μυστήριο: «Δια θανάτου το θνητόν,/ δια ταφής το φθαρτόν μεταβάλλεις,/ αφθαρτίζεις γαρ θεοπρεπέστατα/ απαθανατίσας το πρόσλημα» (Κανών Μ. Σαββάτου, ωδή ε΄). Ο Χριστός, ο Οποίος σαρκωθείς προσέλαβε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση, νίκησε τον θάνατο για λογαριασμό όλης της ανθρωπότητος. Αυτό το λυτρωτικό μήνυμα ευαγγελίζεται η σημερινή γιορτή της Αναστάσεως. Και καλεί όλους μας να βγούμε από τα νέφη της καταθλίψεως και να δούμε την προοπτική της ζωής μας μέσα σε φως αιώνιας ελπίδος.


* * *

Ο Χριστός δεν παρότρυνε του δικούς Του σε κάποια στωική απάθεια, δεν υποσχέθηκε άνετο και ανθόσπαρτο βίο, δεν μας παραμύθησε με αισιόδοξες αοριστολογίες. Απεναντίας, αποκάλυψε ότι οι δοκιμασίες δεν είναι χωρίς νόημα’ δεν είναι είσοδος στην άβυσσο της απελπισίας. Προειδοποίησε τον καθένα μας, «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θασρείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω. 16:33). Ο πόνος, μέσα στο φως της Αναστάσεως, απαλύνεται, μεταμορφώνεται. Φέρνει στην επιφάνεια κρυμμένες δυνάμεις αντοχής και ζωτικότητος. Σαν φωτιά, καθαίρει τα ψήγματα χρυσού που κρύβονται στην ψυχή μας.

Τη νικηφόρο εμπειρία κοινωνίας με τον «παθόντα, ταφέντα και αναστάντα» Χριστό βίωσαν εκατομμύρια χριστιανοί μάρτυρες, που έζησαν ενωμένοι μαζί Του. Με την αναστάσιμη βεβαιότητα να πάλλει στην καρδιά του, ο Απόστολος Παύλος εκτελούσε την αποστολή του δηλώνοντας «πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ» (Φιλιπ. 4:13). Οι δοκιμασίες μεταβλήθηκαν σε μυστικό χάρισμα για τους αφοσιωμένους μαθητές. Το σθένος και η αντοχή τους στηρίχθηκαν στην εμπειρία της αναστάσεως του Χριστού. Επιγραμματικά η Αποκάλυψη συνόψισε αυτή την αναστάσιμη βεβαιότητα. «Μη φοβού’ εγώ είμι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός, και ιδού ζων είμι εις τους αιώνας των αιώνων, και έχω τας κλεϊς του θανάτου και του άδου» (Αποκ. 1:17-18).


* * *

Οι χριστιανοί δεν αγνοούμε τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής. Γνωρίζουμε όμως επί πλέον, ότι το ανθρώπινο μυστήριο δεν εξαντλείται στις προοπτικές του παρόντος βίου. Ακολουθώντας τον Χριστό, πορευόμαστε μέσα στο φως της Αναστάσεως, σε μια συνεχή ανανέωση.

Η πίστη στον «παθόντα και ταφέντα και αναστάντα» Κύριο και η υπαρξιακή σχέση μαζί Του διοχετεύουν στην ψυχή καρτερία και υπομονή, δύναμη αντιστάσεως στην κατάθλιψη, γενναία αντοχή και εσωτερική ειρήνη. Από τον σταυρωθέντα και αναστάντα Κύριο αντλούμε δύναμη για να υπερνικούμε, με συνειδητή μετάνοια, την ενδόμυχη θλίψη που προξενούν τα λάθη και οι αμαρτίες μας. Να υπομένουμε με ανεξικακία τον πόνο που προκαλούν οι αδικίες, οι κατατρεγμοί, καθώς και η εγκατάλειψη και η προδοσία από ανθρώπους που αγαπήσαμε και ευεργετήσαμε.

Συγχρόνως, αυτή η πίστη μας εμπνέει να στεκόμαστε με στοργή κοντά σε όσους υποφέρουν. Δείχνοντας σεβασμό και φροντίδα στους καταπονουμένους, εκφράζουμε με τον πιο ουσιαστικό τρόπο τη λατρεία μας προς τον παθόντα και αναστάντα Χριστό.

* * *

Η εορτή του Πάσχα, αδελφοί μου, μας βοηθεί να δούμε τον πόνο που μας πιέζει, τον καθημερινό, τον μικρό ή τον μεγάλο, μέχρι και την οδύνη του θανάτου, σε μια διαφορετική προοπτική. Ατενίζοντας τον σταυρωθέντα αι αναστάντα Χριστό, βιώνοντας τον πόνο μας μαζί Του προγευόμαστε εν ειρήνη μια πολυσήμαντη Ανάσταση.

Ας μας δίνει ο αναστάς Κύριος τη δύναμή να ζούμε τον πόνο, τον σωματικό, τον ψυχικό, τον προσωπικό, αλλά και τον κοινωνικό, μέσα στο φως της Αναστάσεως Του. Και ακόμη, να συμμεριζόμαστε με καλωσύνη τις θλίψεις των γύρω μας, φροντίζοντας να τις απαλύνουμε με την ανάστάσιμη πίστη και την έμπρακτη αγάπη μας. Χριστός Ανέστη!

+ Αναστάσιος: Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας

Πηγή: http://www.deropoli.com/?p=5545
_

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Ηθική στάση

_
Η ευφυΐα τα μέγιστα μπορεί
απ’όσα φαντάζεσαι ή παρατηρείς
αδύνατες υποθέσεις κι εκτιμήσεις
αρχικά αδιανόητες, ακατόρθωτες

Εξειδικεύοντας στις δυσκολίες
τις περίπλοκες καταστάσεις
πλήθος θέματα δισεπίλυτα
λογικά ή φαινομενικά

Το μυαλό μας είναι ικανό
να επινοήσει λύσεις, στέρεες
για την αντιμετώπισή τους
να αποφευχθούν μελλοντικά


Η ευφυΐα όμως, μην λησμονείς
μπορεί να αποτελέσει, εύκολα
όχημα επιδιώξεων απεχθών
και πρακτικών ανέντιμων

Όταν αυτή δεν μετριάζεται
από όρια και αναστολές της ηθικής,
κανονισμούς που περικλείουν
ευγενικές επιδιώξεις του καλού

Γιατί είναι πασιφανές το πως,
μία τέτοιου είδους χρήση της
μπορεί να λειτουργήσει
κακόβουλα, μειωτικά

Μιας κι είναι το ζητούμενο
πρώτιστα η ηθική μας στάση
που όταν υπολείπεται
μάλλον την αχρηστεύει
_

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Ανατροπές

_
Συμβιβασμούς, τους προσπαθείς
το υπαγορεύουν οι πολλοί
η συνύπαρξη αναγκαία
και ικανή συνθήκη, ασφαλώς

Κι όμως μέσα σου μιλάς
στην κοινοτοπία χωμένοι
σιωπηλοί όταν μένουμε
στις ανορθογραφίες

Τερτίπια ιδιοτροπίας
άγνωστα συμπλέγματα
συμπεριφορές ακατανόητες
επικρίσεις ενοχλητικές


Η σιωπή είναι χρυσός
και η αγνόηση αρνητικών
κάποιες φορές λυτρωτική
μες τη μιζέρια μας

Αν όμως αποφύγεις
δυναμικές ανατροπές
και αλλαγές οριστικές
στο τέλμα σου θα πορευτείς

Έλλειψη φόβου χρειάζεται
μέθοδο, προσέγγιση
διεκδίκηση των προφανών
και ηθική συνείδηση

Κάτι σαν νομοτέλεια
τότε θα σου φαντάζει
η κοντινή δικαίωση
κι απόλαυση ζωής
_