"Vivaldi: Four Seasons - Winter"

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Η πινακοθήκη των ηλιθίων * **



Την περασμένη Κυριακή μαζεύτηκα νωρίς στο σπίτι. Κάτι το ξενύχτι το προηγούμενο βράδυ κάτι οι πολλές και ποικίλες δράσεις του διημέρου, με είχαν περίπου θέσει εκτός μάχης. Το πνεύμα και το σώμα μου αισθάνονταν την κόπωση, τόσο που δεν μου έμεινε άλλη επιλογή από το να χαζέψω στην τηλεόραση.

Έτσι, μιας και δεν αντέχω να βλέπω ταινίες με διαλλείματα, αναγκάστηκα σε μετωπική σύγκρουση με την Αθλητική (ο κόσμος να την κάνει) Κυριακή. Είμαι φίλος των σπορ γενικώς αλλά δεν μπορώ αυτή τη μονόπλευρη, μέχρι αηδίας, προβολή του ποδοσφαίρου.

Είναι βέβαιο ότι οι λογής-λογής 'αθλητικοί' δημοσιογράφοι χειραγωγούν τον απλό αγνό φίλαθλο που βλέπει με συμπάθεια και αγάπη τα σπορ γενικώς για να τον κάνουν οπαδό του συλλογικού ποδοσφαίρου και - εμμέσως πλην σαφώς- του στοιχήματος.

Είναι εύλογη η απάντηση όταν ακούει κάποιος κανονικός άνθρωπος τη λέξη αθλητισμός, για το που πάει το μυαλό του. Σε πολλά σπορ, ασφαλώς και στο ποδόσφαιρο, μα γενικότερα στο στίβο, την κολύμβηση, τη γυμναστική, την ποδηλασία και βέβαια τα αθλήματα με μπάλα. Μοιράζει το ενδιαφέρον του ανάμεσα στο μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, το τένις, το βόλεϊ το πόλο και άλλα. Η λέξη αθλητισμός και τα παράγωγά της δεν σημαίνουν την ταύτισή τους με το λαϊκό άθλημα του ποδοσφαίρου. Η προσπάθεια ιθυνόντων των εκπομπών να ονομάσουν εκπομπές ποδοσφαίρου σαν αθλητικές είναι γιατί προσπαθούν να καρπωθούν τη δημοφιλία του αθλητισμού γενικότερα για να μας μιλήσουν για τα μονόπλευρα και στενά θέματά τους. Και να υπνωτίσουν ή παραμυθιάσουν τον απλό κοσμάκη που ζητάει λίγη διασκέδαση στην τι-βι με το να λογίζουν σημαντικά, τα ήσσονος σημασίας ζητήματα.

Την επόμενη φορά θα φυλάξω δυνάμεις για την Κυριακή το βράδυ και θα την κάνω για έξω! Και επιλογές θα έχω και την ησυχία μου θα βρω από τους αποχαυνωμένος που κλείνονται και μας κλείνουν στο κουτί!

*: Νίκος Τσιφόρος: Η πινακοθήκη των ηλιθίων, Κωμωδία σε τρεις πράξεις και τέσσερις εικόνες.
**: Τον τίτλο πάντως τον ξεσήκωσα από ένα άρθρο του Φίλιππου Συρίγου στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς παρά τις τρομερές προσπάθειες του συστήματος να μας "δείξει" το σωστό δρόμο, εμείς επιμένουμε στο κουτί που είναι μέσα στο μεγάλο κουτί και δίπλα έχει άλλα κουτιά... κούφια κουτιά!

museum είπε...

@ bioskaipoliteia

Κουτιά, κουτιά παντού, μπροστά μας παραδίπλα μας, που θα βρούμε χώρο να περάσουμε; Όλο θέλουμε να ξεφύγουμε μα στο κουτί παραμένουμε. Θέλει κόπο και χαρακτήρα να ξεφύγεις από δαύτα. Και καλά κάποια πράγματα είναι αναγκαστικά (π.χ. το κουτί της δουλειάς συχνά) αλλά στα υπόλοιπα;

Ανώνυμος είπε...

Φίλε museum, καλά τα λες αλλά αυτό σε πείραξε; Δεν βλέπεις τα ποδοσφαιροκρατούμενα μήντια; Έπαιζαν χθες και προχθές οι κορυφαίες ομάδες μας στο μπάσκετ και αυτοί να επιμένουν να δείχνουν μόνο τις ήττες στο παιχνίδι της κλωτσιάς. Πόσο πια γουστάρει ο κόσμος το παιχνίδι τους; τόσο πολύ; Αδύνατο μου φαίνεται.

ένας στρατολάτης είπε...

Άντεξες και είδες την Αθλητική Κυριακή; Πρέπει να έχεις ατσάλινα νεύρα!

museum είπε...

@ Kostas

Και όχι μόνο Κώστα, εδώ βλέπεις τις αθλητικές (ο κόσμος να τις κάνει) εφημερίδες που κάποτε είχαν βάλει πρωτοσέλιδο ’Το φλουρί στο Νίνη’ (!!) αντί για την ανακήρυξη του Παπαλουκά σαν καλύτερου παίκτης της Ευρώπης το 2006. Επιμένω ότι το τοπίο δεν είναι έτσι και αυτοί το διαμορφώνουνε.

museum είπε...

@ ένας στρατολάτης

Και νεύρα και στομάχι. Μερικές φορές ευθυνόμαστε και οι ίδιοι για τον μαζοχισμό μας.

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ είπε...

File museum!od gyneka malon den dikeume na ekfero gnomi gia teties ekpombes.Tha tolmusa na po oti avto pu me enohli emena,prospika,ine :
1.ta mats perigrafonde panda apo gloses melomenes tis syngekrimenis omadas pu panda vlepun lathi ston andipalo ke tipota to mempto stin diki mas omada pu sernete
2.pos gynete ke i diki mas asteres ine foveri sta mesa gypeda ke exo ine axiothriniti
3.ta fovera posa pu dynonde gia ta ;;aloga;; pu trehun pote den dikeologunde apo tis epidosis.Perimenun me luludia ton ;;;sotira;; sto El.Venizelos ke se ena hrono ton xapostelnun apo tin piso porta.
4pername ikonomiki krisi ke tah pume to skato mas paximadi ke agorazun me ekatomiria ta tade hrysa podia.

museum είπε...

@ ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Έχεις δίκιο σε όσα λες. Να συμπληρώσω κι εγώ στα αντίστοιχα σημεία:

1. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι - σπήκερ κολακεύουν τις ομάδες τους και όσους είναι στην εγχώρια εξουσία, για να μην πω περισσότερα. Παραλλάζουν την εικόνα σε βαθμό εκνευριστικό.

2. Κοίτα τελευταία μου πρόταση στο προηγούμενο.

3. Κλασσικό παράδειγμα άσχετων δημοσιογράφων (όχι όλων) που οι γνώμες τους είναι ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος.

4. Η οικονομική κρίση στο σύστημά μας γεννάει πιο έντονες τέτοιες αντιθέσεις. Έτσι είναι παντού δυστυχώς.

DSK είπε...

Δυστυχώς ή ευτυχώς η κατάσταση με το ποδόσφαιρο παραμένει ίδια εδώ και 50 χρόνια και πιστεύω ότι ποτέ δεν θα αλλάξει. Θυμάμαι έφηβος ήμουν, και έπαιζα basket σε ομάδα, κατεβαίναμε σε αγώνες, είχα δελτίο κλπ, και όμως παρόλα αυτά, όταν τελιώναμε την προπόνηση ανεβαίναμε από τον 'τάφο του Ινδού' στο ποδοσφαιρικό γήπεδο για να παρακολουθήσουμε μες το κρύο τη προπόνηση ποδοσφαίρου. Μάταια ο προπονητής μας πάλευε να μας μαζέψει να δούμε προπόνηση basket στο Ανδρών. Εμείς εκεί, μες το κρύο βλέπαμε τον Ντορουνικολάε, τον Λιβαθηνό και τον Βασίλη Κωνσταντίνου να προπονούνται. Θες το τεράστιο γήπεδο σε σχέση με το basket, θες η μυρωδιά του γκαζόν (για όσους το έχουν ζήσει από μέσα), οι χιλιάδες κόσμου, οι 22 παίχτες σε σχέση με τους σαφώς λιγότερους 10, η αγωνία της επιτυχίας ενός έστω τέρματος μέσα σε 90', για όλους αυτούς τους λόγους, δυστυχώς ή ευτυχώς το ποδόσφαιρο έχει άλλη αίγλη που δύσκολα ξεπερνιέται.. Αυτό ακριβώς τηρεί και η Αθλητική Κυριακή που μεταδίδει στιγμιότυπα από την Α1 basket λίγο πρίν τις 2 το πρωί.

museum είπε...

@ DSK

Καλέ μου φίλε, δεν ξέρω αν ισχύουν αυτά που λες, θα μου επιτρέψεις όμως να κάνω κάποιες επισημάνσεις και πρώτα-πρώτα να συμφωνήσω με το δυστυχώς που λες στην αρχή. Αρχικά δεν διεκδικώ το αλάθητο της άποψης και ας αναφέρω πως πιθανόν η δικιά μου αισθητική να είναι χειρότερη από εκείνη των ‘πολλών’.

Με ενοχλούν όμως τα εξής:
1. Η στείρα οπαδική λογική και η έλλειψη σοβαρότητας και κύρους που έχει περιέλθει η εκπομπή που συζητούμε. Εξοργίζομαι όταν βλέπω που πάνε τα χρήματα του δύσμοιρου φορολογούμενου.
2. Η κατανομή του τηλεοπτικού χρόνου που είναι δυσανάλογη με την δημοφιλία των αθλημάτων γενικώς. Μιλάμε δηλαδή για μία αναλογία ας πούμε ποδοσφαίρου 3 ώρες και 50 λεπτά, μπάσκετ 10 λεπτά, και λοιπά σπορ 5 λεπτά!
3. Οι συγκρίσεις με το παρελθόν που η εκπομπή είχε καλύτερη αξιοπιστία και μεγαλύτερη αποδοχή. Η λεξιπενία και η ένδεια σκέψεων και στοιχειώδους ανάλυσης και αντικειμενικότητας. Άσε που ώρες-ώρες συνθλίβουν το πραγματικό γεγονός.

Φιλικά επομένως θα συνιστούσα έξοδο Κυριακή βράδυ, σινεμά ή ό,τι άλλο. Είναι κόσμος εκεί έξω για βόλτες και κοινωνικοποίηση. Και στους άλλους, ας πάρουν κανένα ξυπνητήρι μην τους πάρει ο ύπνος και χάσουν καμιά δουλειά !

Καλό σου βράδυ!