Δέκα μειονεκτήματα των κοινωνικών δικτύων

Απενεργοποιημένος ένα μήνα από το μεγάλο κοινωνικό δίκτυο θα μπορούσα πιο ψύχραιμα να παρουσιάσω τα υπέρ και τα κατά της χρήσης του. Ας σημειώσω μόνο πως σε αυτό τον ένα μήνα της αποχής μου από αυτό το δίκτυο, κατόρθωσα να διαβάσω ένα-δύο βιβλία, να επαναπροσεγγίσω από κοντά κάποιους φίλους μου και ακόμα να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση μέσα από τη σωματική άσκηση. Παρακάτω δίνουμε δέκα μειονεκτήματα της χρήσης των κοινωνικών δικτύων. Απανταχού υποστηρικτές τους, μην ανησυχείτε, θα παρουσιάσουμε και τα υπέρ τους την επόμενη φορά.

1.    Εθισμός
Είναι απίστευτο πόσο εθιστική είναι η χρήση τους. Γεγονότα συμβαίνουν και αλλάζουν με φρενήρεις ρυθμούς: ενημερώσεις καταστάσεων, φωτογραφίες, εικόνες προφίλ, σχολιασμοί, κοινοποιήσεις, αριθμοί από likes που αυξάνουν συνεχώς - για την δήθεν επιβεβαίωση μας, ειδοποιήσεις. Οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα στο σπίτι ή την καφετέρια  έρχεται σε δεύτερη μοίρα, το φαγητό μπορεί να περιμένει να απαντήσουμε πρώτα στην τάδε ανάρτηση, οι συζητήσεις αραιώνουν, όλα έπονται της χρήσης του δικτύου. Οπουδήποτε πιάνει το wi-fi είμαστε συνδεδεμένοι.

2.    Απομόνωση
Η ψευδαίσθηση ενός αληθινού χώρου κοινωνικότητας μας κρατάει συνδεδεμένους στο δίκτυο. Μπορώ να σχολιάσω σε ότι γράφει το ίνδαλμα των παιδικών μου χρόνων, καμιά φορά μου απαντάει κιόλας, τι αίσθηση, ποτέ δεν έχω βρεθεί τόσο κοντά. Προϊόντος του χρόνου προτιμώ να κάθομαι σπίτι, ‘συντροφιά’ με το κοινωνικό μου δίκτυο, μου αρέσει και περνάω καλά. Όταν βέβαια θέλω να βγω έξω για σινεμά, θέατρο ή άλλη δραστηριότητα, οι δυνατότητες επιλογών αληθινών φίλων για παρέα έχουν περιοριστεί. Απομονωθήκαμε χωρίς να το καταλάβουμε.

3.    ‘Παραμόρφωση’ της εικόνας των ανθρώπων
Το μοίρασμα φωτογραφιών ανθρώπων είναι κάτι το ωραίο. Κυρίως εκείνων που απεικονίζουν τους φίλους μας που γνωρίζουμε και που βρίσκονται σε ωραίες στιγμές. Όμως η έκθεση φωτογραφιών έχει καταντήσει μία ωραιοποιημένη αναπαράσταση της εξωτερικής μας εμφάνισης που φτάνει μέχρι και να παραμορφώνει το πώς είμαστε. Στιγμιότυπα εικόνων που τελικά δεν έχουν και πολλή σχέση με το πως είμαστε από κοντά.

4.    Η κοινωνικότητα δεν προσομοιάζεται
Το διαδίκτυο κατόρθωσε να προσομοιάσει με επιτυχία την αλληλογραφία μέσω email, τις ειδήσεις μέσω των ιστοσελίδων, την τηλεόραση μέσω της web tv, ακόμα και τα βιβλία έως ένα βαθμό μέσω των ηλεκτρονικών βιβλίων. Η γραφή έχει προαχθεί και ειδικά τα blogs έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην ανταλλαγή των ιδεών και γενικά στην ελευθερία της δομημένης σκέψης. Τα κοινωνικά δίκτυα προσπαθούν να προσομοιάσουν τους ανθρώπους μέσα από φωτογραφίες και ένα προφίλ. Αν η διαφορά μεταξύ χαρτιού και οθόνης δεν είναι μεγάλη - ακόμα και την οθόνη  μπορείς να την εκτυπώσεις, η διαφορά ανθρώπου και σελίδας προφίλ είναι χαώδης.

5.    Κακή χρήση της γλώσσας
Η χρήση της γλώσσας των δικτύων είναι τόσο κακή που αν κάποιος γράψει σωστά, μέχρι και γραφικός θα θεωρηθεί. Με εξαίρεση το αίσχος των greeklish ή την έλλειψη τονισμού που έχουν περιοριστεί, υπάρχουν ένα σωρό παραδείγματα κατακρεούργησης της γλώσσας. Τα lol, rofl ή κίτρινα ανθρωπάκια είναι ανάμεσα στα μαργαριτάρια. Η χρήση γενικής και η ροή της γλώσσας είναι ανύπαρκτες: - δείτε τις φωτογραφίες του Δημήτρης, - διαβάσατε τις δημοσιεύσεις της Μαρία; Είπατε τίποτα;

6.    Όπου πάει το ρεύμα
Αν και δεν χρειάζονταν τα κοινωνικά δίκτυα για να επιβεβαιωθεί, οι πολλοί δεν έχουν άποψη. Γνώμη τους είναι οι γνώμες των άλλων, τελικά και οι ζωές τους είναι μιμήσεις των ζωών των άλλων. Η οποιαδήποτε αρλούμπα ενός επωνύμου θα εισπράξει εκατοντάδες like, μια αποκαλυπτική φωτογραφία που διακηρύσσει υποτίθεται κάτι σημαντικό σε άθλια greeklish θα τραβήξει σαν σφουγγάρι της θετικές ψήφους. Να σημειώσουμε ότι γνώρισμα των έξυπνων ανθρώπων είναι να πηγαίνουν αντίθετα στο ρεύμα και τις τάσεις.

7.    Παρακολούθηση της ιδιωτικής μας ζωής
Η λογική της κλειδαρότρυπας επικρατεί ανάμεσα στους υποτιθέμενους φίλους, αφού δεν γνωρίζουν όλοι ότι οι πολυάριθμοί ‘φίλοι’ μας έχουν πρόσβαση στις φωτογραφίες μας, το ιστορικό των ενημερώσεων μας, τις κινήσεις μας. Επιπλέον, άλλες πληροφορίες εκτίθενται στη δημόσια θέα του διαδικτύου όπως μέσα από τους σχολιασμούς μας σε άλλες αναρτήσεις. Οι ρυθμίσεις για την αύξηση της ιδιωτικότητας  δεν είναι ξεκάθαρες και οι χρήστες είναι μπερδεμένοι. Το αποτέλεσμα είναι όλο και περισσότερη έκθεση των δικών τους πληροφοριών.

8.    Τίποτα καινούργιο από τις υπάρχουσες υπηρεσίες
Αυτά τα δίκτυα δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω από τις υπάρχουσες υπηρεσίες του διαδικτύου. Το email, το chat, η βιντεο-διάσκεψη, το blogging με την δυνατότητα σχολιασμού και τα likes υπήρχαν και πριν τα κοινωνικά δίκτυα. Οι ηλεκτρονικές  ψηφοφορίες υπήρχαν ήδη, ακόμα και οι προσωπικές ιστοσελίδες χρηστών ή τα ηλεκτρονικά άλμπουμ φωτογραφιών. Τα κοινωνικά δίκτυα δεν έχουν λανσάρει μία καινούργια σημαντική υπηρεσία για πρώτη φορά.

9.    Δεν σε επανενώνει με τους παλιούς φίλους
Θυμάμαι τα επιφωνήματα θαυμασμού από φίλους ότι βρήκαν τους παλιούς τους συμμαθητές, τους γνωστούς από το στρατό ή από την κατασκήνωση. Και εγώ είχα κάνει το ίδιο και ήμουν ενθουσιασμένος όταν βρήκα τα ίχνη τους. Τελικά μετά από χρόνια διαπιστώνω πως τίποτα δεν έχει αλλάξει  και αυτή η εύρεση δεν με έχει φέρει βήμα πιο κοντά με αυτούς τους ανθρώπους. Με όσους επικοινωνούσα από πριν μέσω τηλεφώνου και συναντήσεων, με αυτούς συνεχίζω να επικοινωνώ.

10.    Αναφορά για τα πάντα
Η χρήση του κοινωνικού ηλεκτρονικού μέσου δεν περιορίζεται μόνο στο χρόνο που είμαστε συνδεδεμένοι, έχει γίνει πάθος και συνοδεύει κάθε δραστηριότητά μας. Βγαίνουμε έξω με τους φίλους μας για να βγάλουμε φωτογραφίες που θα αναρτήσουμε στο δίκτυο και που στοχεύουμε σε μεγάλο αριθμό likes. Όταν συζητούμε  (στον περιορισμένο χρόνο μας λόγω του εθισμού) σκεφτόμαστε τι από αυτά θα ανεβάσουμε σαν ενημέρωση κατάστασης.  Η έγνοια μας έχει να κάνει με την πορεία του αριθμού των likes της τελευταίας μας φωτογραφίας. Η αληθινή μας ζωή γίνεται με αναφορά στο κοινωνικό δίκτυο και όχι το αντίστροφο.

Πηγή εικόνων:
1. http://diakonima.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/11/765769f51234e52cca6a4bb1f9f5b22c_L.jpg
2. http://i.telegraph.co.uk/multimedia/archive/02249/phoneaddiction_2249742b.jpg

Πέντε λάθη που οι επιτυχημένοι άνθρωποι αποφεύγουν

Διαβάσαμε πρόσφατα μία ενδιαφέρουσα σύντομη παρουσίαση πέντε λαθών που οι επιτυχημένοι άνθρωποι αποφεύγουν να κάνουν. Μια κατά το μάλλον ή το ήττον υποκειμενικής επιλογής λίστα που όμως εμείς συμφωνούμε αρκετά και την αποδίδουμε παρακάτω.


1. Αποφυγή ανάληψης ευθυνών

“ Το τίμημα του μεγαλείου είναι η υπευθυνότητα.” – Winston Churchill

Ένα από τα πρώτα πράγματα που κάποιος θα αντιληφθεί σε έναν επιτυχημένο άνθρωπο είναι ότι ο τρόπος σκέψης του δεν περιλαμβάνει την κατηγόρια ή την εξεύρεση θυμάτων. Όταν κάτι πάει λανθασμένα δεν θα τον ακούσεις να επιρρίπτει σε άλλους τις ευθύνες ή να βρίσκει δικαιολογίες. Είναι πιθανότερο να πάρει πάνω του το λάθος παρά να κατηγορεί τους άλλους ή την κακή του τύχη. Η παραδοχή των λαθών μας πιθανότατα θα μας κάνει να μάθουμε από αυτά παρά να τα επαναλάβουμε.

2. Αναβλητικότητα

" Η αναβλητικότητα είναι η κακή συνήθεια να αναβάλεις πράγματα  για μεθαύριο για κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει προχθές." - Napoleon Hill

Οι επιτυχημένοι άνθρωποι αναλαμβάνουν δράση ανεξάρτητα από το αν είναι ή όχι η ‘τέλεια’ στιγμή. Όταν ο Γουτεμβέργιος ανακάλυψε την τυπογραφία, η ικανότητα ανάγνωσης και  γραφής ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, δεν ήταν η καλύτερη περίοδος για τη μαζική παραγωγή βιβλίων. Μην περιμένετε για την τέλεια στιγμή για να κάνετε κάτι. Δουλέψετε σκληρά και μην εγκαταλείπετε  - ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω σας. Η επιτυχία είναι συνήθως η συσσώρευση πολλών μικρών επιτευγμάτων σε μία μακρά περίοδο χρόνου.


3. Να ακολουθείς το ρεύμα

“ Τα μεγάλα πράγματα δεν γίνονται που εκείνους που ενδίδουν στις τάσεις, στη μόδα και στο τι λέει ο κόσμος.” – Jack Kerouac

Κάθε μέρα παράγουμε 2,5 πεντάκις εκατομμύρια bytes δεδομένων. Σε αυτό τον καταιγισμό πληροφοριών, μπαίνουμε στον πειρασμό να μεταπηδήσουμε σε κάθε νέο πράγμα, να δοκιμάσουμε το κάθε τι - αυτό κάποιες φορές καλείται και το σύνδρομο του απαστράπτοντος αντικειμένου (“shiny object syndrome”). Αυτή η μεταπήδηση στο κάθε τι,  μας στερεί το χρόνο να κατανοήσουμε σε βάθος  - δεν είναι το δια βίου κυνήγι της γνώσης. Εστίασε τις ενέργειές σου στην κατανόηση της πηγής του τι θέλεις να πετύχεις και αγνόησε τα υπόλοιπα. Αν λόγου χάρη, θέλεις να πετύχεις στις πωλήσεις ή στο μάρκετινγκ, μελέτησε την ψυχολογία του ανθρώπου παρά τα τελευταία συστήματα μάρκετινγκ των κοινωνικών δικτύων.

4. Να προσπαθείς να λειτουργείς μόνος σου

“ Η ζωή δεν είναι μια ατομική  δραστηριότητα. Είναι μια μεγάλη συνεργασία και όλοι χρειάζεται να μαζέψουμε γύρω μας τους ανθρώπους που νοιάζονται για μας και μας υποστηρίζουν.” – Tim Gunn

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που οι επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν, είναι να περιστοιχίζονται από άλλους επιτυχημένους ανθρώπους. Η ύπαρξη ενός δικτύου ανθρώπων, ενός γκρουπ ιδιοφυών, το να περιβάλλεται κάποιος από έξυπνους ανθρώπους, όλα αυτά συνιστούν τη διαφορά ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία. Αυτό είναι αλήθεια είτε θέλει κανείς να πετύχει ένα στόχο όπως είναι η απώλεια βάρους (μελέτες έδειξαν πως οι άνθρωποι χάνουν περισσότερο βάρος σε ένα γκρουπ παρά μόνοι)  είτε ένα επιχειρηματικό στόχο.


5. Έλλειψη πίστης

“ Πίστευε στον εαυτό σου! Έχε πίστη στις ικανότητές σου! Χωρίς μια ταπεινή αλλά λογική αυτοπεποίθηση δεν μπορείς να είσαι επιτυχημένος ή ευτυχισμένος.” – Norman Vincent Peale

Αυτό δεν είναι μία θετική επιβεβαίωση ή απεικόνιση της επιτυχίας, αλλά μάλλον, όπως είπε ο Peale, “μια ταπεινή αλλά λογική αυτοπεποίθηση”, με την οποία  μπορείς να πετύχεις ότι ξεκινάς να πετύχεις. Ας σκεφτούμε το ανάποδο, όπου κάποιος είναι σκεπτικός. Αν δεν πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει κάτι, τότε γιατί να προσπαθήσει; Χρειάζεται να αναπτύξει κανείς μία δυνατή πίστη στον εαυτό του, ακόμα και στις αποτυχίες ή αντιξοότητες αν τελικά ελπίζει να είναι επιτυχημένος.

--------------------

Η αποφυγή αυτών των λαθών θα βοηθήσει στην επιτυχία στη δουλειά ή σε ένα απλό στόχο ή έργο αλλά για να είμαστε ειλικρινείς χρειάζεται κανείς να είναι και ευτυχισμένος. Ένα έκτο λάθος που οι μη επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν είναι ότι δεν ψάχνουν μία υγιή ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά, την οικογενειακή τους ζωή, τους φίλους και την υγεία τους. Μόνο αν κανείς έχει σαν στόχο την ευτυχία και την ισορροπία στην ζωή του μπορεί να είναι αληθινά επιτυχημένος σε κάθε άλλο πεδίο της ζωής.


Πηγή άρθρου: https://www.linkedin.com/today/post/article/20140610061240-64875646-which-of-these-mistakes-do-you-make-that-successful-people-don-t?trk=mp-author-card

Πηγή εικόνων: 1. https://everestbusinessfunding.com/site/uploads/2014/03/successful-business.jpg
2. http://brucerosenstein.com/wp-content/uploads/2013/07/Summer-happiness-photo.jpg

Οι καλύτερες ταινίες όλων των εποχών

Παρακάτω είναι η λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών που έχω δει ποτέ στον κινηματογράφο. Δεν έχω την απαίτηση να είναι μία καθολική λίστα με τις καλύτερες ταινίες για όλους, αυτή είναι όμως η δική μου καταγραφή με βάση τη συγκλονιστική εμπειρία που βιώσαμε όταν τις παρακολουθήσαμε – τις περισσότερες και παραπάνω από μία φορά. Η σειρά δεν είναι τυχαία, αρχίζουμε από την καλύτερη και προχωράμε. Δίπλα στον τίτλο της ταινίας βρίσκεται και το όνομα του σκηνοθέτη–δημιουργού της.

Doctor Zhivago - David Lean

Fiddler on the roof - Norman Jewison

Midnight Express - Alan Parker

The Remains of the Day - James Ivory

Apocalypse now - Francis Ford Coppola

The Shinning  - Stanley Kubrick

Kramer vs. Kramer - Robert Benton

One Flew Over the Cuckoo's Nest  -  Milos Forman

Raging Bull - Martin Scorsese

Taxi Driver  - Martin Scorsese

Out of Africa -  Sydney Pollack

Angel Heart - Alan Parker

Rumble fish - Francis Ford Coppola

Sophie’s choice - Alan Pakula

Cinema Paradiso - Giuseppe Tornatore

The Double life of Veronique - Krzysztof Kieslowski

The Silence of the Lamps - Jonathan Demme

Terms of Endearment – James Brooks

The legends of the fall - Edward Zwick

Empire of the Sun - Steven Spielberg

Ο οδηγός του καλού οικονόμου

Λίγο ετεροχρονισμένα από την τριακοστή πρώτη Οκτωβρίου, παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης, με ανάλαφρη διάθεση και χιουμοριστικό στυλ, θα σας παρουσιάσουμε σαράντα συμβουλές για εξοικονόμηση χρημάτων χωρίς να επηρεάζεται η ποιότητα της ζωής μας στο ελάχιστο. Ίσια-ίσια που η ποιότητα σε πολλές περιπτώσεις θα βελτιωθεί. Για κάποιους υπερβολικά για άλλους σωστά, να τα μυστικά μας:

1.    Κόψε το κάπνισμα, δεν προσφέρει τίποτα απολύτως.
2.    Τρώγε λιγότερο, μόνο όσο ακριβώς χρειάζεσαι.
3.    Πίνε νερό μόνο από τη βρύση, είναι τρεχούμενο και υγιεινό.
4.    Φτιάχνε καφέ στο σπίτι ή στο γραφείο αντί να αγοράζεις έτοιμο καφέ σε πλαστικό.
5.    Παίρνε σπιτικό φαγητό στη δουλειά ή φτιάχνε σάντουιτς από το σπίτι.
6.    Κατανάλωνε αλκοόλ και στο σπίτι πριν βγεις έξω για ποτό.
7.    Μην παίρνεις ταξί αν δεν υπάρχει ανάγκη, πήγαινε με τα πόδια ή με το λεωφορείο.
8.    Ζήτα στο εστιατόριο να σου φέρνουν τα ποτά μαζί με τα φαγητά.
9.    Ένωσε σε μία συνδρομή σταθερό / κινητό / internet / καλωδιακή.
10.    Οδήγα πιο αργά, εξοικονομείς καύσιμο, μειώνεις τον κίνδυνο ατυχήματος.
11.    Μαγείρευε περισσότερο στο σπίτι, είναι πιο φτηνό, υγιεινό, δημιουργικό.
12.    Κοίταζε τις προσφορές στα σούπερ μάρκετ και ψώνιζε ανάλογα.
13.    Ψώνιζε και από την λαϊκή αγορά και μάλιστα μετά τις δώδεκα όταν πέφτουν οι τιμές των αγαθών.

14.    Κόψε μαχαίρι τις αγορές από τα απαράδεκτα ακριβά καταστήματα (γνωστά και ως ‘φαρμακεία’).
15.    Κόψε μαχαίρι τις αγορές μίας ποσότητας όπως: ένα τοστ, ένα κομμάτι κέικ, μία σοκολάτα, ένα κουλουράκι. Αγόραζε μόνο πολλά μαζί.
16.    Κάνε έρευνα αγοράς πριν αποφασίσεις να αποκτήσεις κάτι, σύγκρινε τιμές, ποιότητα, διάβασε κριτικές.
17.    Βάλε επειγόντως νυχτερινό τιμολόγιο ρεύματος και χρησιμοποίησε ανάλογα  τις συσκευές μεγάλης κατανάλωσης (π.χ. κουζίνα, πλυντήριο, θερμοσίφωνας).
18.    Μην στέλνεις περιττά sms και κάνε αναπάντητες κλήσεις για εντάξει, κάλεσε καλύτερα στο τηλέφωνο.
19.    Μην παρασύρεσαι από διαφημίσεις με εκφράσεις όπως ‘δωρεάν’ λεπτά ομιλίας ή ‘δωρεάν’ διακοπές. Θα καταλήξεις  να πληρώνεις περισσότερα.
20.    Ψώνιζε ρούχα μόνο στις εκπτώσεις και τις προσφορές. Μόνο σε μεγάλη ανάγκη διαφορετικά.
21.    Βγάζε πάντα εισιτήρια λεωφορείου και τρένων μετά επιστροφής και 48 ώρες πριν.
22.    Κλείνε αεροπορικά εισιτήρια ή δωμάτια ξενοδοχείων τουλάχιστον δύο μήνες πριν.
23.    Απόφευγε την υψηλή σεζόν για συγκεκριμένα μέρη όταν μπορείς να τα επισκεφτείς και σε άλλες εποχές.
24.    Φιλοξένησε και φιλοξενήσου από συγγενείς και φίλους στην Ελλάδα και το εξωτερικό συνδυάζοντας οικονομία και στενότερες ανθρώπινες σχέσεις.
25.    Μην βγαίνεις σε εστιατόριο για να χορτάσεις ή σε μπαρ για να ξεδιψάσεις.
26.    Εφάρμοζε το δόγμα no receipt, no tip – αλλά να δίνεις φιλοδώρημα και βοήθεια  σε φτωχούς όσο μπορείς.

27.    Κοίτα τον κατάλογο πριν παραγγείλεις σε εστιατόριο ακόμα και στην καφετέρια.
28.    Έλεγξε τον λογαριασμό του σούπερ μάρκετ, τα λάθη δεν είναι σπάνια.
29.    Προγραμμάτισε τα μηνιαία σου έξοδα και έχε ένα ετήσιο πλάνο των εσόδων και εξόδων σου.
30.    Διαπραγματεύσου την τιμή αγοράς ενός αγαθού όσο γίνεται περισσότερο.
31.    Διατήρησε σταθερό (και αν γίνεται χαμηλό) το σωματικό σου βάρος, θα έχεις καλύτερη υγεία, λιγότερη φθορά σε ρούχα κλπ.
32.    Απόφευγε τις φίρμες σε αρκετά είδη ρούχων και αξεσουάρ όταν δεν σου δίνουν κάτι περισσότερο σε ποιότητα.
33.    Μοιράσου το ΙΧ ή άλλο μέσο όταν βγαίνεις  έξω με φίλους ή από/προς τη δουλειά ακόμα και στις διακοπές.
34.    Μην πετάς γραμμάριο από το φαγητό σου, ετοίμαζε όσο φαγητό θα φας, άλλοι πεινάνε.
35.    Κάνε μπάνιο συχνά, στοιχίζει λιγότερο από τα πολλά πλυντήρια, απορρυπαντικά κλπ.
36.    Συνδύαζε την βόλτα σου όχι απαραίτητα με το να καθίσεις κάπου να πληρώσεις (π.χ. στο πάρκο, στην θάλασσα).
37.    Το καλοκαίρι μην πας σχεδόν ποτέ σε παραλία να πληρώσεις, έχε τον δικό σου εξοπλισμό - άλλωστε οι παραλίες μας είναι απέραντες.
38.    Μην χρωστάς σχεδόν ποτέ, μάθε να ξοδεύεις όχι περισσότερα από όσα βγάζεις.
39.    Αποσύνδεσε το χρήμα από πολλές καθημερινές σου συζητήσεις. Έτσι θα πάψεις να εντυπωσιάζεσαι από τα υλικά και τα ακριβά.
40.    Ξόδευε λίγα και ζήσε απλά έστω και αν κερδίζεις χρήματα που δικαιολογούν μια πολυτελή ζωή. Βοήθησε με το περίσσευμά σου τους αδύναμους.

Η εικόνα με το καραβάκι είναι από το www.newpost.gr:

http://newpost.gr/storage/photos/master/201410/oikonomia73177.JPG

-

Αποφθέγματα για τη ζωή

Η ζωή είναι ευχάριστη, ο θάνατος γαλήνιος, η μετάβαση είναι το πρόβλημα. - Isaac Asimov

Ζεις μόνο μια φορά, αλλά αν το κάνεις σωστά, μία φορά είναι αρκετή.  - Mae West 

Όταν ακούω κάποιον να λέει ότι η ζωή είναι δύσκολη, πάντα θέλω να τον ρωτήσω: «δύσκολη σε σύγκριση με τι;» - Sydney J. Harris

Το να ζεις είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά υπάρχουν. – Oscar Wilde

Να είσαι ο εαυτός σου και να λες αυτό που αισθάνεσαι διότι αυτοί που ενοχλούνται δεν έχουν σημασία και αυτοί που έχουν σημασία δεν ενοχλούνται. – Dr Seuss

Όλα όσα έχω μάθει για τη ζωή συνοψίζονται σε τρεις μόνο λέξεις: η ζωή συνεχίζεται. -  Robert Frost 

Μια ζωή που περνάει κάνοντας λάθη όχι μόνο είναι πιο σεβάσμια, αλλά και πιο χρήσιμη από μία ζωή που πέρασε κάνοντας τίποτα. – George Bernard Shaw 

Αν πραγματικά ψάχνεις την αλήθεια, τότε θα πρέπει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου να αμφισβητήσεις όσο γίνεται όλα τα πράγματα. – Rene Descartes

Η ζωή δεν μιμείται την τέχνη, μιμείται την κακή τηλεόραση. – Woody Allen

Δεν θα είσαι ποτέ ευτυχισμένος αν συνεχώς αναζητάς από τι αποτελείται η ευτυχία. Δεν θα ζήσεις ποτέ αν συνεχώς αναζητάς το νόημα της ζωής. - Albert Camus

Καλοί φίλοι, καλά βιβλία και κοιμισμένη συνείδηση. Αυτή είναι η ιδανική ζωή. – Mark Twain

Δεν πιστεύω ότι μεγαλώνουμε συνεχώς. Πιστεύω ότι σχετικά νωρίς στη ζωή απλώς σταματάς και βαλτώνεις. – T.S. Eliot

Όπως πας χαρούμενος για ύπνο στο τέλος μιας καλής μέρας, έτσι χαρούμενος φτάνεις και στο τέλος της ζωής σου μετά από μία καλή ζωή. – Leonardo Da Vinci

Χρειάζεται να κάνεις πολύ λίγα πράγματα σωστά στη ζωή σου, αρκεί βέβαια να μην κάνεις πολλά αλλά λάθος.  – Warren Buffett

Η ζωή είναι σαν να παίζεις βιολί δημοσίως και να μαθαίνεις το όργανο στην πορεία. – Samuel Butler

Πηγή: http://www.fortunegreece.com/photo-gallery/zoi-se-15-apofthegmata/#2
-

Κ.Π.Καβάφης, Ιθάκη

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν. 
.
Πηγή: Αρχείο Καβάφη:
http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=81&cat=1
.

Ο Βοριάς και ο Ήλιος

Μας ήρθε στο μυαλό ένας μύθος του Αισώπου που μαθαίναμε στο σχολείο. Μία ιστορία τόσο απλή έως και αφελής θα έλεγε κάποιος, μα τόση αληθινή, αισιόδοξη, δυνατή, για το πώς μπορεί να επιβληθεί η καλοσύνη απέναντι στην βία.

Μια φορά, ο Ήλιος κι ο Βοριάς έπιασαν μια μεγάλη συζήτηση για το ποιος από τους δυο ήταν ο δυνατότερος.
- Εγώ, έλεγε ο Ήλιος.
- Όχι, εγώ, έλεγε ο Βοριάς.
Κι είχαν τόσο πείσμα, ώστε κανένας τους δεν υποχωρούσε μπροστά στον άλλον.
Έτσι όμως, δεν έβγαινε συμπέρασμα, ούτε θα 'βγαινε ποτέ, τόσο πεισματάρηδες που ήταν κι οι δυο τους.
- Σου προτείνω ένα στοίχημα! είπε τέλος ο Βοριάς.
- Τι στοίχημα; ρώτησε ο Ήλιος.
- Να διαλέξουμε στην τύχη έναν άνθρωπο κι όποιος από τους δυο μας καταφέρει και τον γδύσει, εκείνος θα 'ναι ο δυνατότερος .
- Το δέχομαι το στοίχημα! είπε ο Ήλιος.
Σε λίγο, φάνηκε στον κάμπο ένας άνθρωπος, που πήγαινε ολομόναχος.
Άρχισε τότε, ο Βοριάς, να φυσάει δυνατά.
Ο διαβάτης έσκυψε το κεφάλι του και σταύρωσε τα χέρια του, πάνω στο στήθος, για να προφυλαχτεί από τον αέρα.

 
Ο Βοριάς φύσηξε πιο δυνατά κι ο διαβάτης, κούμπωσε το ρούχο του κι επειδή ο Βοριάς δυνάμωνε το φύσημά του, ο καημένος ο άνθρωπος έβγαλε μια μάλλινη κουβέρτα, που την κουβαλούσε σ' ένα σακί, και τυλίχτηκε μ' αυτήν, για να μην ξεπαγιάσει.
Όσο πιο δυνατά φυσούσε ο Βοριάς, τόσο πιο σφιχτά τυλιγότανε στην κουβέρτα του ο διαβάτης.
Στο τέλος, ο Βοριάς βαρέθηκε κι έπαψε να φυσάει. Γύρισε στον Ήλιο και του είπε:
- Η σειρά σου τώρα να δοκιμάσεις να τον γδύσεις.
Ο Ήλιος πρόβαλε στον ουρανό, μόλις σταμάτησε να φυσάει ο Βοριάς, κι αμέσως ο διαβάτης έβγαλε από πάνω του την κουβέρτα και την έβαλε στο σακί.
Δυνάμωσε τη λάμψη του ο 'Ηλιος κι ο διαβάτης ξεκούμπωσε το ρούχο του.
Αλλά ο Ήλιος δυνάμωνε όλο και πιο πολύ τη λάμψη του κι ο διαβάτης, που είχε αρχίσει να ιδρώνει, άρχισε να βγάζει ένα-ένα τα ρούχα του, ώσπου, στο τέλος απόμεινε ολόγυμνος και κοιτούσε δεξιά κι αριστερά, μήπως δει κανένα δέντρο για να πάει να ξαπλώσει στον ίσκιο του.
Επειδή όμως δεν έβρισκε δέντρο, έπεσε στο ποτάμι, που περνούσε εκεί κοντά κι έμεινε στο νερό, ώσπου ο Ήλιος, σιγά-σιγά, λιγόστεψε τη λάμψη του.
- Εσύ είσαι ο δυνατότερος! παραδέχτηκε ο Βοριάς, αποχαιρετώντας τον Ήλιο.
 
Πηγή: http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1049&Itemid=83&limit=1&limitstart=1
.

Εθνικές επέτειοι και εορτασμοί

Οι εορτασμοί της Εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου ήταν λαμπροί με τη μαζική συμμετοχή του κόσμου στις παρελάσεις και άλλες εκδηλώσεις μνήμης. Τα αφιερώματα στους ήρωες του ΟΧΙ ήταν πολλά: στην τηλεόραση, το διαδίκτυο, τον γραπτό τύπο, σε ομιλίες και όχι μόνο και βοήθησαν όλους μας να σκεφτούμε και να νιώσουμε αρκούντως το νόημα της χθεσινής επετείου. Βέβαια δεν έλειψαν και εκείνοι που βγήκαν να γκρινιάξουν και αυτή τη μέρα (λες και εμείς δεν κάνουμε κριτική και δεν ξέρουμε τα ελαττώματά μας) για τις παρελάσεις ή ακόμα και την Χ.Α. που ακούσαμε. Αυτούς τους αφήνω στην μιζέρια τους.

Δεν σου αρέσει, γιατί ασχολείσαι;

Εφόσον δεν σας αρέσουν αυτές οι εκδηλώσεις και εορτασμοί γιατί ασχολείστε; Βλέπετε πως ο κόσμος αγκαλιάζει τις εκδηλώσεις, επομένως κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε γραφικοί – εκτός από αντιδραστικοί που είστε. Για παράδειγμα, εγώ  προσωπικά δεν συμμετείχα ποτέ στις εκδηλώσεις εορτασμού του Πολυτεχνείου εκτός σχολείου (δεν μου αρέσει η καπηλεία της αριστεράς και οι δήθεν προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις) αλλά σέβομαι ότι πολλοί άνθρωποι εορτάζουν και συγκινούνται. Το ίδιο συμβαίνει και με τις Εθνικές επετείους και μάλιστα με πολλαπλάσια συμμετοχή και συγκίνηση – είναι αυτονόητο λόγω των διαφορετικών μεγεθών των επετείων.

Παρέλαση με άλλες σημαίες και άλλους ύμνους

Πολλοί ενοχλούνται από τις σημαίες. Άλλοι ακόμα και από τον Εθνικό μας Ύμνο. Μέγιστη υποκρισία για τις παρελάσεις και τις σημαίες. Γιατί δεν τους ενοχλούν οι σημαίες, τους ενοχλούν οι Ελληνικές Σημαίες, δεν τους ενοχλούν οι παρελάσεις, αρκεί αυτές να γίνονται υπό τους ήχους των δικών τους εμβατηρίων. Το σημαντικό της υπόθεσης είναι πως η αθρόα προσέλευση του κόσμου στις παρελάσεις, η ενεργή συμμετοχή του και η κατανόηση του νοήματος της επετείου για την πατρίδα μας, κατατάσσει τους πρώτους περίπου στο περιθώριο.

Οι παρελάσεις είναι θετικές αλλά ..

Οι παρελάσεις είναι κάτι το ωραίο και μας αρέσουν. Ενισχύουν την πεποίθηση ενός έθνους ενωμένου και δυνατού, το αίσθημα πατριωτισμού και υπερηφάνειας. Μια στιγμή όμως. Οι παρελάσεις είναι γιορτή, χαρά και θέαμα για μικρούς και μεγάλους και όχι ιδιωτικές εκδηλώσεις για κάποιους πολιτικούς με προσωπικές προσκλήσεις κι αυστηρά μέτρα ασφαλείας που διώχνουν τους γονείς με τα παιδιά τους. Ακόμα, είναι απαράδεκτο οι πολιτικοί και άλλοι να βρίσκονται σε βάθρο ψηλότερα από τους υπόλοιπους. Οι παρελάσεις είναι γιορτή και όχι κάτι για να πουν οι πολιτικοί ότι κι αυτοί τίμησαν την Εθνική επέτειο.

Η Ελλάδα του σήμερα

Η Ελλάδα του σήμερα απαρτίζεται δυστυχώς από πολλά άτομα – και ειδικά τα πιο  νέα, που έχουν έλλειψη παιδείας που σημαίνει έλλειψη πίστης σε στόχους, ιδανικά, καλούς σκοπούς. Από τους ήρωες της επανάστασης που ελευθέρωσαν την χώρα καταλήξαμε στους ημι-εγγράμματους πολιτικούς και σε ένα λαό που κυριαρχούν το δήθεν, η αδιαφορία, το υποτιθέμενο στυλ και η απαξίωση. Η σημαία μας δεν έχει την αξία που της πρέπει για πολλούς αν και για να είμαστε ελεύθεροι, κάποια εκατομμύρια Ελλήνων θυσιάστηκαν στο όνομά της. Το ενθαρρυντικό βέβαια είναι πως υπάρχει ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό Ελλήνων με πίστη σε αξίες, αρχές και ιδανικά που μπορεί να τραβήξει το “κάρο από την λάσπη”.

Ο Εθνικές επέτειοι είναι πολύ σημαντικές
 
Οι Εθνικές επέτειοι είναι πολύ σημαντικές και ειδικότερα για τα νέα παιδιά. Ο εξωραϊσμός της ιστορίας μπορεί να περιέχει υπερβολές ή μη εστίαση σε όλες τις αλήθειες αλλά είναι απαραίτητος για να χτιστεί φρόνημα στις νέες γενιές. Και ακόμα  για τους μεγαλύτερους, αυτές οι μέρες είναι μια ευκαιρία να εστιάσουν στα τόσα θετικά της πατρίδας μας και να νιώσουν περήφανοι και ενωμένοι. Και όπως είδαμε πρόσφατα, η αποδοχή και συμμετοχή σε αυτές τις εορτές από ένα μεγάλο κομμάτι του λαού μας, δείχνει πως υπάρχουν οι δυνατότητες για την αναγέννηση του Έθνους μας.
.

Κάποιες αλήθειες

Ακούγοντας από μερίδα του τύπου να ωρύονται επειδή η υφυπουργός Υγείας έκανε επίσκεψη σε χώρο της ευθύνης της δίχως, όπως είπαν, να ανακοινώσει την  παρουσία της στα ΜΜΕ (!) και αφού της δώσω συγχαρητήρια επειδή επικεντρώθηκε στην δουλειά της, χωρίς να αναλώνεται μες τις πολλές κινήσεις και ομιλίες, ας γράψουμε μερικές αλήθειες.

Ο έχων δημόσια αξιώματα κρίνεται από τον πόσο καλά υπηρετεί το καλό των πολλών και έπειτα από το πόσο καλός είναι με τους υφισταμένους του.

Δυστυχώς στην πατρίδα μας συμβαίνει το αντίθετο αλλά το δίκαιο είναι διαφορετικό. Ο καλός ας πούμε δήμαρχος δεν είναι απαραίτητα ο φιλικός προϊστάμενος των υπαλλήλων του ούτε αυτός που προασπίζεται τα εργασιακά τους δικαιώματα – αυτά είναι ευθύνη της πολιτείας και των Νόμων του κράτους.  Οφείλει μεν να είναι δίκαιος αλλά πρώτιστα είναι εκείνος που υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού της πόλης του. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα αξιώματα όπως των Υπουργών Υγείας ή Παιδείας που πρώτιστο μέλημα είναι η  παροχή των καλύτερων δυνατών υπηρεσιών στους πολίτες. Το εντελώς αντίθετο το οποίο συμβαίνει εδώ, όπου διαμαρτύρονται οι λίγοι δηλαδή οι εργατοπατέρες  σε αυτά τα υπουργεία στον εκάστοτε υπουργό, δεν είναι σημαντική προτεραιότητα. Η διεκδίκηση βέβαια περισσότερων πόρων είναι διαφορετικό θέμα και συμφωνούμε γιατί αφορά τους πολλούς.

 
Κάθε Νόμος όσο άδικος και να είναι πρέπει να τηρείται στην εφαρμογή του από τον λαό.

Κάθε Νόμος του Κράτους πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα όσο άδικος και αν είναι. Πάλεψε να τον αλλάξεις αλλά μέχρι να συμβεί αυτό, τήρησε τον. Προσπάθησε με άλλους τρόπους να τον αλλάξεις. Για παράδειγμα, το κίνημα δεν πληρώνω στα διόδια δεν είναι λύση. Αλλά το να τα αποφεύγω μέσω παρακαμπτήριων οδών είναι ένας νόμιμος τρόπος για να μειωθούν οι τιμές διέλευσης. Αν υπάρχει υψηλή φορολογία σε κάποια αγαθά, προσπάθησε να μειώσεις την κατανάλωση για να μειωθούν και οι φόροι. Κάτω από αυτό το σκεπτικό, οι Έλληνες που στήνονται στις ουρές να πληρώσουν τους φόρους τους και να τακτοποιήσουν της υποχρεώσεις τους στο Κράτος δεν είναι ραγιάδες αλλά υπεύθυνοι και πατριώτες – έστω και αν πολλοί φόροι είναι υπέρογκοι και άδικοι.

Οι απεργίες πολύ συχνά γίνονται και μη ηθικές, ειδικά στο δημόσιο. 

Η απεργία είναι κατοχυρωμένο Νόμιμο δικαίωμα των εργαζομένων και είμαστε σύμφωνοι. Αυτό το δικαίωμα πολύ συχνά ξεπερνά τα όρια του Νόμου και έτσι η απεργία αρχίζει να χάνει το όποιο δίκιο της. Στις περιπτώσεις ειδικά που οι υπηρεσίες αφορούν το δημόσιο υπάρχει ένα έλλειμμα ηθικής. Οι εργασίες του δημοσίου έχουν πληρωθεί μέχρι το τελευταίο σεντ από τον κάθε φορολογούμενο πολίτη, ο οποίος έχει τακτοποιήσει τις οφειλές του προς το κράτος και αν δεν το κάνει εγκαίρως, πληρώνει πρόστιμο. Στο χρονικό διάστημα της απεργίας του δημοσίου, οι πληρωμένες αυτές υπηρεσίες δεν παρέχονται στους πολίτες μα και ούτε τα χρήματα που έχουν πληρωθεί επιστρέφονται. Για την αποκατάσταση της ηθικής θα έπρεπε, ας πούμε, αν η καθαριότητα του δήμου έχει απεργήσει για ένα μήνα, να επιστραφούν οι αντίστοιχες εισφορές για ένα μήνα σε όλους τους δημότες της πόλης αυτής.

Ο αυστηρός στη δουλειά του είναι συνήθως καλύτερος και πιο δίκαιος από τον πιο εύπεπτο χαρακτήρα.

Πότε μου δεν κατάλαβα πως μπορεί να συγχέεται ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου με την ποιότητα της δουλειάς του. Αν θέλουμε βέβαια να το εξειδικεύσουμε στον τομέα της ηθικής, εδώ υπάρχει σχέση όπως ας πούμε ο παράνομος χρηματισμός. Όμως η επικέντρωση στην δουλειά σημαίνει πως αφήνονται στην άκρη οι συναισθηματισμοί, τα προσωπικά ή άλλα στοιχεία που δεν αφορούν το αντικείμενο εργασίας. Ο τελικός σκοπός της εργασίας και η διαδικασία επίτευξής του είναι τα σημαντικότερα. Ας δώσουμε δύο παραδείγματα. Στο σχολείο οι καλύτεροι δάσκαλοι ήταν οι πιο αυστηροί. Τους αντιπαθούσαμε σαν χαρακτήρες τότε, δεν μας έβαζαν, συγκριτικά με άλλους, μεγάλους βαθμούς, μα πολλά χρόνια μετά εκτιμήσαμε ότι αυτοί ήταν οι καλύτεροι για μας παρείχαν μόρφωση. Ο ικανότεροι τεχνίτες δεν είναι απαραίτητα οι πιο κοινωνικοί ή οι έχοντας σφαιρική παιδεία αλλά αυτοί που σαν μηχανές, εστιάζουν στην δουλειά τους και την επισκευή ή κατασκευή που επιβάλλει το αντικείμενό τους.


Ο αληθινός φίλος είναι αυτός που μπορείς να διαφωνήσεις αρκετά.

Είναι προφανές πως δεν μπορούν να συνυπάρξουν οι άνθρωποι χωρίς ένα ελάχιστο ευγένειας και ετικέτας συμπεριφοράς. Όσο και αν τα στερεότυπα των εκφράσεων κουράζουν, δεν γίνεται χωρίς αυτά. Για μια στιγμή όμως. Αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε μια αποστειρωμένη, κενή περιεχομένου επικοινωνία. Οι πιο πολλοί άνθρωποι που μιλώ μόνο ευγενικά και κυρίως σε αυτά που συμφωνούμε είναι και οι πιο μακρινοί μου φίλοι ή απλά γνωστοί. Αισθάνθηκα πιο άνετα όταν είχα εκφράσει την διαφωνία μου σε στενά μου πρόσωπα, αυτοί είναι οι αληθινοί μου φίλοι. Προφανώς αυτή η διαφωνία δεν σχετίζεται με καμία έλλειψη σεβασμού και διατηρεί ένα στοιχειώδες επίπεδο συνεννόησης.
.

Περί Κικής Δημουλά (She faces the music) *

*: της Σώτης Τριανταφύλλου

Στην Ελλάδα μόνον ένα είδος «διανοούμενου» αναγνωρίζεται: εκείνο που ακολουθεί την κυρίαρχη ιδεολογία όταν αυτή η ιδεολογία εμφανίζεται ως αντιπολιτευτική – ακόμα καλύτερα όταν εμφανίζεται ως επαναστατική. Αλλά η ιδεολογική ηγεμονία είναι μια σύνθετη πραγματικότητα: όπως έχει συζητηθεί ξανά και ξανά, η Ελλάδα γλίτωσε την προσάρτηση στο σοσιαλιστικό μπλοκ με τίμημα την ιδεολογική ηγεμονία της παραδοσιακής Αριστεράς. Και η παραδοσιακή Αριστερά που ανέλαβε τον πολιτισμό (με τα γνωστά αποτελέσματα) -ενώ η Δεξιά ανέλαβε την οικονομία και τον κρατικό μηχανισμό (με τα γνωστά αποτελέσματα)- δεν ανέχεται δημιουργούς που προβάλλουν ανεξάρτητο ή «δεξιό», συντηρητικό λόγο. Εννοείται πως ο καθορισμός του «δεξιού/συντηρητικού» επαφίεται στην κρίση της Αριστεράς. Έτσι, τελευταία, όλο και συχνότερα, διαβάζω ειρωνικά και ασεβή σχόλια για την Κική Δημουλά, μια μεγάλη ποιήτρια: άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από την ποίησή της -και από την ποίηση γενικά- την κακοχαρακτηρίζουν διαστρεβλώνοντας και υπεραπλουστεύοντας τις δημόσιες δηλώσεις της. (Διαβάστε εδώ την πλήρη απομαγνητοφώνηση).

Τι κρίμα για τη χώρα μας. Τι κρίμα που είμαστε τόσο στενοκέφαλοι, φθονεροί, μικροπρεπείς, τόσο ασφυκτικοί για τους δημιουργούς. Τι κρίμα που μας λείπει η φαντασία, η γενναιοδωρία, ο ανοιχτός ορίζοντας. Δεν μπορούμε να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν πολλαπλές αλήθειες, πολλαπλές οπτικές: η μαρξιστικοσταλινική ιδέα της «μίας και μοναδικής αντικειμενικής πραγματικότητας» είναι μια παγίδα για τη δημοκρατία και τον πολιτισμό. Η Αριστερά αντιδρά σπασμωδικά έναντι οποιουδήποτε δεν είναι «δικός της»: η Κική Δημουλά δεν είναι δική της. Και γι’ αυτό επικρίνεται ακόμα και η ποίησή της ως «μικροαστική» και «ναρκισσιστική»: ο Ζντάνοφ, ο Μπέρια, όλη η σταλινική ομάδα της λογοκρισίας βρίσκονται στο κύτταρο της ελληνικής Αριστεράς και τροφοδοτούν την επιθετικότητά της. Επαινείται ακόμα η στρατευμένη λογοτεχνία, εκείνη των ψευτο-λόγιων χωρικών που εξυμνούν το χώμα, το αίμα και τον ιδρώτα του λαού. Η Κική Δημουλά δεν είναι ούτε από αυτούς.

Οι Έλληνες δημιουργοί είναι δημαγωγοί που παραλλήλως σέρνονται πίσω από τον «λαό». Για να διατηρήσουν και να διευρύνουν το κοινό τους, το κολακεύουν, επαναλαμβάνουν τις προκαταλήψεις του, προσεταιρίζονται τα φιλολαϊκά κόμματα της μόδας. Η Κική Δημουλά δεν καταδέχεται να μεταμορφωθεί για να αρέσει στους παλαιοαριστερούς και στους νεόκοπους ψευτοεπαναστάτες: εκφέρει τη γνώμη της και στη συνέχεια, όπως κάνουν όλοι οι πολίτες, πληρώνει το τίμημα. Αλλά, στην περίπτωσή της, ταιριάζει η διφορούμενη αγγλική έκφραση: she faces the music. Kι ο χρόνος θα δείξει ποιανού ο λόγος αξίζει να ακουστεί και ποιανού είναι ηχώ παρωχημένων και χρεοκοπημένων ιδεολογιών.

Πηγή: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=24257
.

Αξιοπρεπής

Με προσπάθειες πιθανές
ή προσεγγίσεις αβαθείς
ή και ευγένεια επίπλαστη
είναι αδύνατο να κρυφτεί
του χαρακτήρα η βιαιότητα

Πλήθος δικαιολογίες θα ακουστούν
από ανθρώπους εξαρτημένους
έτσι όπως δομήθηκε η ιστορία
φοβούνται τη αλήθεια να την πουν
μην και χάσουν την εξάρτηση

 
Κάποτε αυτή σωματοποιείται, η βιαιότητα
με τη φωνή, στην κλίμακά της,
από διαρκείς καταπιέσεις; ποιός ξέρει;
αδιάκοπες προσπάθειες καταβάλεις
μην και μικρύνεις, την έκταση

Υπομονή, τι άλλο, μα ως πότε;
Στηρίξου στα πόδια σου
ανέκτησε τον αυτοσεβασμό σου
δέξου τους όλους, μα όμως
μην το επιτρέπεις άλλο

Απομακρύνσου εν τέλει
θέσε εξ αρχής, επανακαθόρισε
όρους μιας νέας σχέσης
στείλε το μήνυμα σαφές
δεν θα σε πουν εγωιστή, μα αξιοπρεπή
.

Ηχορύπανση και παραβίαση της κοινής ησυχίας

.
Το θέμα της ηχορύπανσης ή της παραβίασης της κοινής ησυχίας τη νύχτα, και ειδικά το καλοκαίρι, είναι μάστιγα στις πόλεις και ειδικά την Πάτρα. Οι κάτοικοι σε σπίτια δίπλα σε πλατείες ή πεζόδρομους είναι καταδικασμένοι να υφίστανται την απαράδεκτα δυνατή υπαίθρια μουσική ή την οχλοβοή (από 30-50 μεθυσμένους που δεν ελέγχουν τις συνομιλίες τους) μαζί με την απίστευτη ανοχή της Αστυνομίας που δεν εφαρμόζει τα αυτονόητα όταν υπάρχουν διατάξεις που προστατεύουν τους πολίτες. Αν τυχόν αφαιρεθούν οι άδειες των καταστημάτων λόγω παραβάσεων, αμέσως τις μεταβιβάζουν σε φιλικά τους πρόσωπα και συνεχίζουν κανονικά.

Πολλοί κάτοικοι αναγκάζονται το καλοκαίρι να κοιμούνται με διπλά τζάμια και air condition ενώ όλος αυτός ο συφερτός που φωνασκεί μεταμεσονύκτια, απολαμβάνει τη δροσιά της πλατείας ή του πεζόδρομου ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο. Κανείς δεν διαμαρτύρεται, πολλοί δεν δίνουν δεκάρα εφόσον δεν διαταράσσεται η διασκέδασή τους όταν επισκέπτονται τέτοια μέρη. Μάλιστα γελούν με νόημα σε τέτοιες περιπτώσεις χαρακτηρίζοντας τους άλλους αντιδραστικούς. Άλλοι άνθρωποι, υποτίθεται κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι, δεν ασχολούνται καν.

Τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι Δήμοι, που δίνουν άκριτα τις άδειες χωρίς να υπολογίζουν την αποδοχή ή όχι των κατοίκων των συνοικιών (τι πιο λογικό και ηθικό να πρέπει υπογράφουν όλοι οι κάτοικοι ότι αποδέχονται τέτοιου είδους καταστήματα στις γειτονιές τους, όπως γίνεται και στο εξωτερικό) αλλά και η ωσεί παρούσα Αστυνομία που μάλιστα παρατηρεί τους θιγόμενους σε περιπτώσεις διαμαρτυρίας.

Τι μπορεί να γίνει; Αν δεν αλλάξει ο τρόπος και τα κριτήρια χορήγησης των αδειών από τους Δήμους και την πολιτεία και αν η Αστυνομία συνεχίζει να μην κάνει την δουλειά της, η μόνη λύση είναι προσφυγή σε κάποιο δικαστήριο της Ε.Ε. Χρειάζεται όμως ένωση των δυνάμεων μας. Και υποστήριξη από ομάδες ανθρώπων για την ποιότητας της ζωής στις πόλεις μας.