Ο κατακλυσμός δυσάρεστων ειδήσεων τις τελευταίες μέρες είναι πρωτοφανής. Έχω σταματήσει από καιρό να βλέπω ειδήσεις στην τηλεόραση και τους τρομοκρατημένους, δήθεν αγχωμένους εκατομμυριούχους γραβατοφόρους να ‘κλαίνε’ με κροκοδείλια δάκρυα για την διαφαινόμενη χρεοκοπία της χώρας μας, το ηφαιστειακό νέφος της Ισλανδίας και τα ασφαλιστικό σύστημα. Καταφεύγω στο διαδίκτυο σε πιο σοβαρές πηγές και επιλεγμένους τόπους πληροφόρησης. Αλλά φευ. Από τις επικεφαλίδες μέχρι και τις παραμέσα σελίδες, μία θολούρα στο φόντο. Και αν παρατηρήσεις, μία μαυρίλα χωρίς ίχνος φωτός σε πρώτο πλάνο.
Ευτυχώς που αποφάσισα να βγω από το σπίτι και η στάση μου σε ένα νεανικό στέκι με το βουητό και τα χαμόγελα της παρέας με ξεκόλλησε από το κλίμα των ημερών. Προσωρινά όμως. Ακρώνυμα και λέξεις όπως ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ, και spreads στριφογύριζαν στο μυαλό μου. Οι μισοί να μας πληροφορούν ότι οδεύουμε προς το μηχανισμό στήριξης, ξερά, χωρίς λόγια ενθάρρυνσης και θετικής σκέψης. Οι άλλοι στην απέναντι όχθη να αναθεματίζουν και να αρνούνται πεισματικά τις κινήσεις, χωρίς πρόταση, στο τι είναι καλό να κάνουμε.
-----
Μία γνωστή Ελληνίδα ακαδημαϊκός και πρύτανης σε πρόσφατη συνέντευξη της έλεγε πως εμείς οι Έλληνες είμαστε γνώστες στην πολιτική και σε ίσως πιο σύνθετα πράγματα. Εκεί που είμαστε τελευταίοι όμως είναι στην παιδεία. Υπερθεματίζω τις απόψεις της. Για αυτό, ότι και να κάνουμε, αν δεν υπάρχει αυτό το συστατικό, η υπόλοιπη γνώση είναι άχρηστη, να μην αναφέρω έως και αρνητική.
-----
Ξέρετε, οι υποτιθέμενες ανησυχίες των πλουσιοπάροχα αμειβόμενων δημοσιογράφων και πολιτικών μου θυμίζουν τις τάχα ανησυχίες πολλών πλουσίων για την πείνα στον τρίτο κόσμο: δεν μας αγγίζει, κι εφόσον δεν πρόκειται εμείς να πεινάσουμε, ας αναλωθούμε σε ανέξοδα λόγια. Το ίδιο και σήμερα, σου λένε, αφού εμείς είμαστε προνομιούχοι, δεν κινδυνεύουμε στο ελάχιστο, δεν πάνε να χρεοκοπήσουν; Και μιλούν χωρίς μέτρο, μεταδίδοντας τα σενάρια της χειρότερης περίπτωσης σαν περίπου βέβαια γεγονότα στο μέλλον. Την ώρα που η ψυχολογία και διάθεση του μέσου ανθρώπου έχει πέσει στο ναδίρ. Βέβαια αυτό δεν τους αφορά. Πάνω από όλα είναι η τηλεθέαση και τα κέρδη καθώς και η πολιτική ξύλινη γλώσσα - που αφήνει ελεύθερο το πεδίο ερμηνειών και λογής κινδυνολόγων να δρουν.
Άκουσα σε ένα κανάλι πρόσφατα να μιλούν για μειώσεις 40% στους μισθούς. Εσύ που τα ξεστομίζεις αυτά ξέρεις καλά ότι θα μπορούσες να ζεις και με το ένα πέμπτο των εισοδημάτων σου. Έλεος. Παίζεις με τα νούμερα και τι θα κερδίσεις τελικά; Ποια είναι η πρότασή σου πέρα από γενικότητες και ουτοπικές καταστάσεις;
Τα στήριγμα που θέλουμε δεν είναι πρώτιστα οικονομικό, είναι άλλο. Πείτε το ψυχολογικό, ηθικό και δεν ξέρω πως αλλιώς. Για να κάνουμε την προσπάθεια. Αν το μπορέσουμε, δεν νομίζω ότι θα μας σταματήσει κάποιο εμπόδιο για να τα καταφέρουμε τελικά.
_
18 σχόλια:
'Ισως για πρώτη φορά , οι δημοσιογράφοι δεν φταίνε.. Ενοώ στην αναφορά που κάνουνε περί της κρίσης κλπ .
Μπορεί να εκνευριζομαστε με το γεγονός ότι ο Εισαγγελάτος και ο Χατζινικολούδης έχουν 7-ψηφιο νούμερο καταθέσεων, αλλά η αλήθεια πάνω κάτω είναι αυτή που ακούμε museum.. Σε λίγο μάλιστα θα ακούσουμε και την πραγματική αλήθεια..
Η Ελλάδα γίνεται προτεκτοράτο γνωστών συμμαχιών, βγάζει ΠΩΛΗΤΗΡΙΟ ! Κρίμα γιατί υπάρχουν άνθρωποι αξιόλογοι και πηγές πλούτου σε αυτό το τόπο, υπάρχουν όλα τα στοιχεία εκείνα που θα μπορούσαν να αναδείξουν μια χώρα.... Δυστυχώς όμως αυτό που επικρατεί από καταβολής ελληνικού κράτους, είναι η λαμογιά, και η διαφθορά, είναι οι φελοί και απατεώνες, είναι (ειδικά τα τελευταία χρόνια), αυτή η λεγόμενη τάξη του νεο-έλληνα Ελληνάρα , του βλαχο-κουτοπόνηρου.. Είναι η ατιμωρησία των όποιων ενόχων.. ο ωχαδερφισμός, το γλύψιμο και το μπαξίσι, οι πελατειακές σχέσεις με τους 300 της Βουλής, η κλεψιά και η νόμιμη (και ηθική) κομπίνα..
Όπως έχει πει ο Χαρρυ Κλύν το 80: " αυτός ο τόπος φιλάρα , δεν σώζεται με τίποτα ναούμε..."
Έχουμε χρεοκοπήσει εδώ και πολύ καιρό φίλε museum. Το άσχημο με τα γεγονότα που λες είναι πως μεταδίδονται στην ουσία από χρεοκοπημένους ανθρώπους μίας χρεοκοπημένης χώρας.
Μάκης
Η οικονομική κρίση, που θα μας μαστίσει αλύπητα πολύ σύντομα, οφείλεται σε αριστερίστικες νοοτροπίες (σιγουριά και εξασφάλιση για όλους ανεξαιρέτως), στο σάπιο πολιτικό σύστημα, στην έλλειψη κοινωνικής ηθικής και αξιών και στην καταναλωτική μας λαιμαργία
Και το μήνυμα είναι προφανές: Αν δεν αλλάξουμε, θα καταποντιστούμε, έστω κι αν μας βάλουν σε τεχνητή υποστήριξη (δάνεια από ΔΝΤ και ΕΕ) για 3 χρόνια
Ο πλούσιος ποτέ δεν κάνει πίσω σε περιόδους κρίσης.
Δε θα πει ποτέ... "ας αφήσω τη δεύτερη Ferrari για φέτος...".
Θα την πληρώσουν όλοι οι υπόλοιποι για να συνεχίσει αυτός να ζει ΑΚΡΙΒΩΣ όπως ζούσε!
θα συμφωνήσω πάντως με τα λόγια του Χάρρυ Κλυν που έγραψε στο τέλος του σχολίου του ο DSK.
Καλό απόγευμα!
Δημήτρη, καταλαβαίνω τί λές αλλά καλό είναι να μη μας πάρει από κάτω τόσο νωρίς γιατί στην τελική αυτό θέλουν: να μας βρούν εξασθενημένους και παραιτημένους. Χρειάζεται εγρήγορση, κριτική, αυτοπεποίθηση, καινοτομικές προτάσεις, δημιουργική αμφισβήτηση, ανατροπές. Εγώ έτσι το καταλαβαίνω.
Θα συμφωνήσω με τον φίλο Γιάννη. Ο πόλεμος είναι ψυχολογικός. Ας μην τους κάνουμε τη χάρη...
Να'σαι καλά, φιλιά!
@ DSK
Φίλε Δημήτρη, η κατάσταση είναι πράγματι δύσκολη, δεν νομίζεις όμως ότι στις δυσκολίες χρειάζεται περισσότερη ψυχραιμία και λιγότερη κινδυνολογία και διοχέτευση άσχημων ειδήσεων; Ιδίως όταν δεν έχει ξεκαθαριστεί το τοπίο. Έπειτα, είναι και ο τρόπος που τα λες και όχι το τι λες. Αν σε ένα νοσοκομείο για παράδειγμα έχουμε μία δύσκολη επέμβαση, συνίσταται ψυχραιμία και όχι πρόωρη αναγγελία για άσχημα μαντάτα. Για να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.
Η Ελλάδα δεν είναι γεμάτη από άσχημα μόνο. Υπάρχει και ο μεροκαματιάρης, ο φτωχός που παλεύει για την επιβίωση, η σιωπηρή πλειοψηφία εκεί έξω που δεν έχει να χάσει το βόλεμα και την εκδούλευση που ποτέ δεν είχε.
Ευκαιρία λοιπόν για επανεκκίνηση.
@ Ανώνυμος – Μάκης
Σε ιδέες και ηθική έχουμε χρεοκοπήσει, μπορούμε όμως να ανασυνταχθούμε. Υπάρχει μία κρίσιμη μάζα ικανή να δώσει την ώθηση από τον πάτο και να μας προχωρήσει.
@ Ανώνυμος – 1
Όλα αυτά ανώνυμε φίλε είναι μερικές από τις αιτίες της κρίσης. Μπορώ να σκεφτώ κι άλλες όπως είναι η έλλειψη σχεδιασμού και επενδυτικού πλάνου πέρα από τις αρπαχτές, καθώς και η απουσία οράματος και σκληρής δουλειάς πολλών ανθρώπων σε θέσεις κλειδιά.
@ Ανώνυμος – 2
Εννοείται πως δεν αρκεί μόνο να συμμορφωθείς αλλά να παραμένεις εκεί και να μην ξανακυλήσεις. Ο 'μπαμπούλας' καμιά φορά κάνει καλό αλλά και κακό στην απουσία του.
@ Lilith
Αγαπητή μου, είναι γεγονός ότι το κεφάλαιο θέλει να μεγαλώνει. Δίκαια ή άδικα, αυτό είναι το σύστημα και δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει. Βέβαια δεν αποτελεί άλλοθι για όλες τις ασχήμιες και ανορθογραφίες που συμβαίνουν στην δύσμοιρη
πατρίδα μας.
Να είσαι καλά!
@ Yannis
Με καλύπτεις απόλυτα από αυτά που λες Γιάννη και βρίσκεσαι μέσα στο πνεύμα όσων θέλω να περάσω με αυτό το κείμενο. Δύναμη και εγρήγορση θέλει για την καλύτερη δυνατή προσπάθεια. Και όχι μόνο. Πιστεύω θα τα πάμε καλά στο τέλος.
@ Maria Tzirita
Δράση χρειάζεται Μαρία με αφετηρία την καλή ψυχολογία μας. Πέρα από στείρες αντιπαραθέσεις, υπάρχει και η πραγματική, δημιουργική αντίσταση.
Να είσαι καλά!
Με την ευκαιρία της απάντησης σου στο σχόλιο του φίλου DSK , μου ήρθε στο μυαλό , μια πολύ πρόσφατη ιστορία από τον χώρο της δουλειάς μου (μόλις μιας εβδομάδας) .
Γιαγιά 87 ετών με βαριά καρδιοπάθεια , μη ελεγχόμενο σακχαρώδη διαβήτη και πρόσφατο εγκεφαλικό , πρόκειται να μπει στο χειρουργείο για κάταγμα στον γοφό . Εξηγώ στην 68χρονη κόρη της τους κινδύνους με μελανά χρώματα και αφού της αναφέρω με μεγάλη σαφήνεια ότι υπάρχει ακόμη και ο κίνδυνος του διεγχειρητικού (κατα την διάρκεια της επέμβασης)θανάτου , δέχομαι την απάντηση κόλαφο :
- Ξέρω ... μου έχουνε πει , πως είστε λίγο υπερβολική σ΄αυτά που λέτε ... Ή σας λείπει η αισιοδοξία γιατρέ , ή νομίζετε πως θα βγάλετε μ' αυτόν τον τρόπο το ... φακελάκι σας ... Δώστε μου να υπογράψω ότι ενημερώθηκα , να ... τελειώνουμε .
Η γιαγιά , μετά από μια 3ωρη επέμβαση , λίγο πριν το τέλος της εγχείρησης ... απεβίωσε .
Κάπου ανάμεσα στα ... μαλλιοτραβήγματα ,τα κλάματα , τις κραυγές , τα αναθέματα και τις λιποθυμίες της κόρης της όταν της το ανακοινώσαμε , άκουσα και το περίφημο : "Δεν ενημερώνετε τον κόσμο ... Αν το ήξερα , θα την άφηνα στο σπίτι να την περιποιούμουν κατάκοιτη και ... όσο ζούσε" ...
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο . Άλλωστε πολλά είπα και ίσως ακούγονται και άσχετα με την αναρτηση σου ... Όμως θέλω να κάνεις τις ... συγκρίσεις , τους συσχετισμούς και τις προεκτάσεις σου ...
Την αγάπη μου .
@ silia
Αγαπητή Άννα, θέλω να πιστεύω ότι η αντιστοιχία με τον παράδειγμά σου δεν είναι ακριβής. Γιατί αλλιώς θα είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Θα παραδεχθούμε όμως πως η ψυχραιμία και η αισιοδοξία στον χειρισμό δύσκολων καταστάσεων μας λείπουν. Ας δούμε πιο νηφάλια όλα τα σενάρια, ας έχουμε βέβαια στο μυαλό μας και την χειρότερη περίπτωση, όχι όμως σαν βεβαιότητα μα σαν πιθανότητα που της αναλογεί.
Τι άλλο να γράψω, σε μία περίοδο που οι δυσάρεστες εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη; Προσπάθεια και αισιοδοξία.
Καλημέρα και φιλιά!
Καλημέρα Museum.
Καθημερινά ανακοινώνονται νέα μέτρα εναντίον των εργαζομένων. Δεν υπάρχει στήριγμα πουθενά. Μόνο αν κάποιος πιστεύει σε κάποια ανώτερη δύναμη, Θεό, και όχι ΔΝΤ, αν στηρίζεται στην αγάπη της οικογένειας του και των φίλων του, πιστεύω πως θα σωθεί. Στήριγμα ψυχικό χρειαζόμαστε όλοι μας και όχι μόνο οικονομικό.
Καλό Κουράγιο!
@ efi
Καλημέρα Έφη. Τα μέτρα για τους εργαζόμενους είναι πολύ σκληρά, ειδικά για τους συνταξιούχους, που δεν έχουν τη δυνατότητα να δουλέψουν για καλύτερα. Δυστυχώς όμως οι νοοτροπίες του πελατειακού κράτους και των αθρόων διορισμών μας οδήγησαν ως εδώ.
Ευτυχώς βέβαια που οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν επηρεάστηκαν, που είναι ο βασικός κορμός των εργαζομένων. Βέβαια το δημόσιο παραμένει καλύτερο και σήμερα, μιας και δουλεύουν λιγότερο και δεν απολύονται.
Ευχαριστώ για το σχόλιο!
Δημοσίευση σχολίου