Αποκριάτικη περίοδος και εγώ κάθομαι και γράφω για το Καρναβάλι, τι πρωτότυπο; Για να είμαι ειλικρινής, ακόμα να μπω στο κλίμα των ημερών κι ετοιμάζομαι να κάνω ένα τηλεφώνημα μπας και προλάβω καμιά στολή διαθέσιμη. Δύο μέτρα άντρας είμαι, αδύνατο δεν θα μπορούσα να με πω, κομματάκι δύσκολο να χωρέσω παντού αν δεν βρω το κατάλληλο μέγεθος. Μια γλυκόπικρη γεύση με συνοδεύει όταν αναπολώ το Καρναβάλι, και ας δείχνουμε όλοι μες στην τρελή χαρά. Το βέβαιο είναι πως κουνάμε το μαντήλι στη μονοτονία έως και ατονία του ‘μέσα’ και του χειμώνα. Έχω ακόμα παρατηρήσει τελευταία ότι οι άνθρωποι, παρόλο που δηλώνουν και διαδηλώνουν προοδευτικοί, δένονται, με τις παραδόσεις όλο και περισσότερο ωσάν να χρήζουν χείρα βοηθείας. Μπορώ να βρω πολλούς λόγους, κι εσείς φίλοι μου, δεν έμειναν άλλωστε και πολλά πράγματα να πιαστεί κανείς στις μέρες μας.
Οι Αποκριές ήταν κι αυτές δεμένες με την παιδική μου ηλικία. Από το παλαιό baby rally που εξορμούσαμε με τα ποδήλατα, και να σου τα εμπόδια, τι συναγωνισμός κι αυτός, δράση, ένας χαμός. Ένα ήταν το έπαθλο, οι χρονοτριβές απαγορεύονταν αλλά στο τέλος, η ευχαρίστηση ήταν μοναδική. Η χαρά της συμμετοχής και της .. συνενοχής στην σκανδαλιά και στο παιχνίδι. Το σημερινό Καρναβάλι των μικρών (ή των .. μωρών) δεν μπορεί να με συγκινήσει το ίδιο με τότε.
Η μάνα μου μας έντυνε θυμάμαι καουμπόηδες μικρά, ασορτί με τον μεγάλο μου αδερφό. Η πιο χαλαρή διάθεση του μεγάλου σε συνδυασμό με την .. αποφασιστικότητά μου να εφαρμόζω το .. γράμμα του νόμου. Ο άλλος, ο τρίτος ο μικρός, ήταν αρλεκίνος από όλους ο πιο φίνος, δεν το συζητώ. Η σχετική φωτογραφία χαρακτηρίζεται ως συλλεκτική και σύντομα αφού .. διευθετήσω τις τελευταίες λεπτομέρειες επί των .. πνευματικών δικαιωμάτων θα την αναρτήσω, ευθύς ως.
Μία άλλη έντονη ανάμνησή μου έχει να κάνει με την έξοδο μου στην παρέλαση της τελευταίας Κυριακής κουβαλώντας ένα τεράστιο καρναβαλικό κεφάλι επάνω από το δικό μου. Ο λαιμός του είχε κατάλληλα διαμορφωμένη οπή προς την όραση και την αναπνοή μου, αρμονικά φτιαγμένα. Τα βήματα ήταν ποικίλα για να μπορώ να συντονίζομαι με τον ρυθμό του υπόλοιπου σώματος των βαδιστών. Πίσω, αριστερά, εμπρός, δεξιά, κλείναμε ένα κύκλο. Ενίοτε και στροφές περί του νοητού μας κατακόρυφου άξονα Δεν χρειάζεται να σας αναφέρω ότι μετά το πέρας της παρέλασης το κεφάλι μου ήταν σαν καζάνι από το βάρος της υπερμεγέθους κεφαλής και το μήκος της διαδρομής!
Μεγαλύτερος, στα μαθητικά μου χρόνια θυμάμαι, βλέπω ακόμα μπροστά μου τα εφηβικά σκιρτήματα και την απόλυτη απογείωση της διάθεσης μου στις κρυφές ματιές και τα χαμόγελα από κάποιες ωραίες της παρέας, μέχρι τη θλίψη εκεί τη Δευτέρα κατά τις πρωινές ώρες όταν η παράσταση λάβαινε τέλος. Για όλα αυτά, που έχουν και μία συνέχεια όπως και να’ ναι, θα γράψω μία άλλη φορά
Δεν ξέρω τη γνώμη σας για τα Καρναβάλια, ακούω τόσα, θετικά τα περισσότερα, κάποιοι άλλοι μιλούν για μάσκες και μασκαράδες, και ότι δεν θα συμμετάσχουν σε αυτή την παρωδία διασκέδασης και κεφιού. Καθένας με την γνώμη του, εμείς πάντως θα είμαστε εκεί γιατί έτσι απλά μάθαμε από μικροί να μας αρέσει.
Πρέπει να τελειώνω το κείμενο σιγά σιγά, τι κάθομαι εδώ; σαν πολύ δεν φλυάρησα; Δρόμο, πάμε σε κανα χορό. Να τι θα ακούσω φέτος:
Gibson Brothers ''QUE SERA MI VIDA"
Έλα ρε Καρνάβαλε, στάσου λιγάκι, έρχομαι μην φεύγεις,
Καλή Αποκριά!
----------------------------------------------------------------
Φίλοι μου φωτογραφίες μου κάποια στιγμή θα ανεβάσω από το Καρναβάλι και όχι μόνο, είπαμε σιγά-σιγά, έχουμε πολλά να γράψουμε και να συζητήσουμε μέχρι τότε. Για την ώρα ας αρκεστείτε σε μουσειακές διαδρομές, ταξίδια και λοιπά επισυναπτόμενα.
18 σχόλια:
Καλησπέρα museum. Ωραίο τοποθετείσαι στο post για το καρναβάλι σας, αν και πιστεύω πως έχει πέσει τα τελευταία χρόνια. Δεν έβαλες φωτογραφίες, περιμένουμε πως και πως να τις ανεβάσεις.
You' re back βλέπω! :)
Στο προηγούμενο post ψάχναμε τα comments! χαχαχα!
Τα καρναβάλια όπως και να' χει έχουν την πλάκα τους.
Παρόλο που η τελευταία μου αμφίεση έγινε πριν καμιά δεκαριά χρόνια... πάντα απολαμβάνω το όλο feeling!
Άλλωστε η πολυχρωμία μού αρέσει σε κάθε της μορφή :).
Πες μας τι θα ντυθείς τελικά!
Και μην ξεχάσεις τις φωτογραφίες!
Καλά να περάσεις! :)
@ Kostas
Γεια σου Κωστή, πιστός εδώ όπως πάντα. Το καρναβάλι έχει λίγο χάσει από τη λάμψη του αλλά ακόμα διατηρεί τα στοιχεία του, που σου κάνουν καλό αν συμμετάσχεις.
Οι φωτογραφίες υπάρχουν αλλά δεν έχω scanner και δεν είναι τόσο εύκολο να τις ανεβάσω. Όλα θα γίνουν με τον καιρό. Καλή σου μέρα.
@ Lilith
Καλημέρα Λίλιθ! Σε ευχαριστώ για την παρατήρηση με τα σχόλια, το διόρθωσα τώρα, φαίνονται και μπορείς να διαβάσεις ή να στείλεις. Επειδή χρησιμοποιώ Mozilla δεν το είχα καταλάβει, γιατί το πρόβλημα εμφανίζεται μόνο στον Internet Explorer.
Δεν είμαι και ο πιο φανατικός του Καρναβαλιού αλλά έχω πλούσιες μνήμες. Για την στολή μην με ρωτήσεις, δεν τον πέτυχα ακόμα τον υπεύθυνο και φοβάμαι μήπως είναι αργά. Ακόμα κι έτσι θα ντυθώ ιδιωτικά, χωρίς να παρελάσω.
Κι εσύ να περάσεις καλά αυτές τις ημέρες!
Μόνο για τα Καρναβάλια είναι αυτή η πόλη. Εδώ ο κόσμος καίγεται και οι άλλοι ασχολούνται με τα καρναβάλια και τις παρελάσεις.
@ Ανώνυμος
Σαν να έχεις δίκιο μου φαίνεται. Καιρός λοιπόν να βγούμε έξω με τον κόσμο στις Αποκριές να καεί το πελεκούδι :-)
Να ξερες τι μου θύμησες φίλε μου...
Οταν ήμουνα παιδί (πριν πολλά χρόνια)...
Δυστυχώς δεν έχω κι εγώ σκάνερ για να βάλω φωτογραφίες με τις αυτοσχέδιες καρναβαλίστικες εμπνεύσεις της γιαγιάς μου...
Ευχομαι να βρεις στολή στα μέτρα σου!
Καλό απόγευμα να εχεις.
Οι γονείς μου λένε συνέχεια"αχ που είναι τα παλιά καρναβάλια που ο κοσμος διασκέδαζε πραγματικά.Φορούσε ότι ήθελε ο καθένας και όχι ωραίες σικάτες στολές".Μήπως έχουν δίκιο?Εμπόριο το έχουνε κάνει τα γκρουπ που φτιάχνουν στολές, από υφάσματα όχι τόσο καλά,από Κίνα τα περισσότερα υφάσματα,χορός εκατομμυρίων!Μερικοί το έχουν κάνει επάγγελμα, το να κατεβάσεις γκρουπ.
Ας αφήσουμε όμως την πολιτική, τις αποδράσεις, την ακρίβεια που μας τρελαίνουν καθημερινά και ας βάλουμε μια μάσκα και ρούχα παλιά, ας αυτοσχεδιάσουμε και ας χαρούμε το υπέροχο καρναβάλι!Μια ζωή την έχουμε, όπως λέει και το λαικό άσμα!
Καλά... μη σκας και πολύ...
Όλο και κάποιο λευκό σεντόνι θα σου βρίσκεται σπίτι για να κάνεις το φάντασμα ή κάποια παλιά κουρελού της γιαγιάς που σε συνδυασμό με ένα σοπρέρο και ένα μουστακάκι φορητό απ' το περίπτερο, έχεις μεταμορφωθεί στη στιγμή σ' έναν καταπληκτικό μεξικάνο!
Άκου και μένα που σου λέω...
Που να με δεις πυροσβέστη με τη νιτσεράδα, ένα κομμάτι λάστιχο βρύσης στα χέρια και κόκκινο πλαστικό καπελάκι!
Αχαχαχαχα!!! :)
@ panagiota
Παναγιώτα, μου αρέσει να θυμάμαι ευχάριστα το παρελθόν έως και να το νοσταγλώ. Κάποιοι βέβαια μου λένε να μην κολλάω εκεί και να κοιτάω από δω και μπρος.
Στολή θα βρω όπως και να έχει, το πολύ-πολύ να φορέσω κάποια περσινή – είδες πάλι στο παρελθόν γύρισα. Καλημέρα σου.
@ efi
Γεια σου Έφη. Συμφωνώ ότι όσοι μπορούν κι αισθάνονται στο κλίμα, ας ντυθούν κάτι και ας βγουν να το γλεντήσουν, μια χαρά θα περάσουν. Για το αν ήταν καλύτερα παλιά ή όχι, αν και σωστά τα λες για το σήμερα, να σου πω ότι ο καθένας θυμάται τα νεανικά του χρόνια και αυτά νοσταλγεί, είναι κάπως υποκειμενικό.
Σήμερα μπορεί να υπάρχει η εμπορευματοποίηση, έχει όμως μεγαλύτερη μαζικότητα και ίσως κέφι για τους πολλούς. Σαν η ιδέα τα γκρουπ είναι πολύ πρωτότυπα και ενθαρρύνουν την πρωτοβουλία. Ίσως χρειάζεται να μπουν πιο καλοί κανόνες για έλεγχο ποιότητας και προδιαγραφών.
@ Lilith
Να σου πω, έχω ένα φίλο πυροσβέστη, λες να δανειστώ τη στολή του να βγω; :) Μην ανησυχείς, θα βρω κάτι να ντυθώ, δεν υπάρχει περίπτωση να μείνω έτσι. Διάβασε τι παράξενο είχα ντυθεί παλιά να γελάσεις:
- Θερμόμετρο, σε ένα πάρτι που είχα πάει. Θερμοκρασία στο φουλ!
- Τιμάριθμος, τότε που κάλπαζε πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια, θα έχεις δει το σκίτσο που τον έχει ψηλό και αδύνατο σαν σε ξυλοπόδαρα !
- Καμήλα, σε ένα γκρουπ πριν αρκετά χρόνια !
- Λιοντάρι σε ένα χορό πολύ παλιά. Εκεί φορούσα ένα κεφάλι και δεν φαινόμουνα καθόλου. Είχε φοβερή πλάκα. Κολλούσες σε όποια ήθελες και αυτή σου χαμογελούσε !! :)
Καλή σου μέρα !
Αχαχαχα!!!
Καλά... το θερμόμετρο θα' θελα να το δω!!! χαχαχα!!! :) :) :)
@ Lilith
Μία ολόσωμη φόρμα με παντελόνι μέχρι το γόνατο ήταν με φερμουάρ, χρώματος κίτρινου φωσφοριζέ κι ένα θερμόμετρο μπροστά ζωγραφισμένο να δείχνει σαράντα!
Πόσο άνετα αισθάνθηκα !! Χαμός !!
kalo karnavali kai kali sarakosti, esy isoun sto katarti kai ego stin koupasti. Ante kai tou xronou !!!!!
Η Αποκρηά , είναι μέσα μου ... Έχει γίνει ένα με τα γονίδια μου ... Δεν συμφωνώ μ' αυτούς που την ... απαξιούν , επειδή στη ζωή μας και στον κόσμο γενικά , υπάρχουν προβλήματα ...
Το γέλιο , η χαρά , το χρώμα , ακόμη και το οινόπνευμα υπό όρους , σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο . Και ένας, και δύο , και πολλοί καλύτεροι άνθρωποι όταν υπάρχουν , υπάρχει και ελπίδα για καλύτερο κόσμο .
Όσο για τον προβληματισμό σου για το αν θα βρεις στολή στο ...μέγεθός σου , μου θύμισες μια ωραία ιστορία : Έχω μια φίλη πολύ κοντή ... τόσο , που εύκολα θα την χαρακτήριζες ... νάνο . Την τελευταία φορά που ήταν να πάει σε μπαλ-μασκε , Βάφτηκε έντονα , φόρεσε μια περούκα με μαυρα μακριά μαλλιά , μαύρο κολλητό φόρεμα πολύ μακρύ και πήρε μαζί της και μια ... καρέκλα ... Όταν την ρωτούσαν τί έχει ντυθεί , ανέβαινε πάνω στην καρέκλα , την σκέπαζε με το μακρύ της φόρεμα και απαντούσε : Βίκυ Κουλιανού ...
Το γέλιο , μακραίνει την ζωή φίλε museum , και η Αποκρηά σου δίνει ... ευκαιρίες (για γέλιο , εννοώ)
@ dimitreas – kentavreas
Φίλε Κενταυρέα, αυθεντικέ μου Καρναβαλιστή κι εσύ να περάσεις έξοχα με την οικογένειά σου. Φαντάζομαι να πάρεις τους πιτσιρικάδες σου από το χέρι και να βγείτε στην παρέλαση, εκκολαπτόμενοι κι αυτοί !!
@ silia
Σίλια μου, όπως καταλαβαίνεις κι εγώ προερχόμενος από Καρναβαλική πόλη έχω μεγαλώσει με τις Αποκριές, και παρόλο που δεν είμαι ο φανατικότερος του είδους τις έχω μέσα μου. Ακόμα και σήμερα όταν φεύγει η Καθαρή Δευτέρα και επιστρέφουμε στη δουλειά, μία θλίψη με συνοδεύει σαν εκείνη που έχουν τα μικρά παιδιά, μαθητές όταν γυρίζουν στο σχολείο μετά τις διακοπές.
Το γέλιο έχει την τιμητική του δεν το συζητώ, πηγαίο όχι τεχνητό κι ακόμα οι στολές μου φαίνεται ότι μας χαλαρώνουν και βγάζουνε από μέσα μας κάθε είδους αναστολές, καθωσπρεπισμούς, δήθεν συμπεριφορές. Αποδιώχνουμε από πάνω μας την μάσκα της καθημερινότητας και εξωτερικεύουμε το πηγαίο κέφι και την καρδιά μας που φαίνεται ανοιχτή στους πολλούς.
Τα πολλά λόγια όμως είναι φτώχεια, δεν πάμε σε κανένα χορό λέω εγώ;
Να έχουμε μία αξέχαστη Αποκριά ! Φιλιά !
Δημοσίευση σχολίου