Πληρώνεις ακριβά σε τουριστικό εστιατόριο και ο παραδοσιακός μπάρμπας δεν σου δίνει απόδειξη. Πόση απληστία μπορεί να έχει κανείς; Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι που κλαίγονται πιο πολύ για την φοροεπιδρομή.
Ακούς στα μέσα ενημέρωσης: - Μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη στους κυβερνώντες; Και σε λίγα λεπτά: - Δυστυχώς δεν μας κυβερνάει η εκλεγμένη κυβέρνηση αλλά το ΔΝΤ και η ΕΕ. Η πλήρης παράνοια. Θα ανησυχούσα αν όλοι αυτοί έλεγαν κάτι θετικό, ας αισιοδοξούμε λοιπόν.
Ο χαζοχαρούμενος, ψευδός σχολιαστής, αφού μιλάει χωρίς φόβο και ευθύνη για επικείμενη χρεοκοπία και σε λίγο τον πιάσουν τα νευρικά γέλια, μας ‘πάει’ σε μία μουσική, όπως λέει, γέφυρα με τραγούδια ανάλογου επιπέδου.
Πολλοί κάτοικοι δεν μπαίνουν καν στον κόπο να κρατήσουν αποδείξεις για την εφορία. Έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους, κοροϊδεύουν το μέτρο, χλευάζουν το σύστημα, τα γνωρίζουν όλα καλύτερα από τον καθένα.
Η μελαγχολία της πατρίδας μετά τις ειδήσεις των οκτώ υπήρχε και πριν το ΔΝΤ, βλέπε και το βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου. Όποιος έπαιρνε στα σοβαρά τους αγχωμένους γραβατοφόρους του τρόμου, σήμερα απλά ταυτίζεται μαζί τους. Οι λοιποί ανοίγουν το κανάλι λίγο πριν το σήριαλ των εννέα.
Η Ελλάδα είναι η χώρα της παντογνωσίας – κατά το πατριδογνωσίας. Πολλοί εκφέρουν άποψη για τα πάντα. Πώς έλεγε το αρχαίο ρητό: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα; (ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα). Μα, λοιπόν, καμιά σχέση.
Αν πλήρωναν μόνο οι μισοί για τις απλές παρανομίες τους στην Ελλάδα, θα είχαμε λύσει σημαντικό από το πρόβλημα του χρέους: οδήγηση, στάθμευση, καθαριότητα, ηχορύπανση, παροχή αποδείξεων αγορών, τήρηση απλών νόμων στις πόλεις και την ύπαιθρο.
Αν πλήρωναν τα μισά, κύρια οι κλαμένοι, πλούσιοι φοροφυγάδες (- δεν βγαίνω, - δεν θα μου μείνει τίποτα κι εμένα,) η Ελλάδα θα είχε πλεόνασμα, καθόλου χρέος και λογικά υψηλή ανάπτυξη.
Αν κόβονταν μαχαίρι ή μειώνονταν δραστικά τα φακελάκια και οι μαύροι χρηματισμοί (τι πιο απλό από μία καταγγελία;) θα είμαστε ο μεγαλύτερος παράδεισος της γης.
Η σιωπηλή πλειοψηφία των τίμιων, εργατικών και πατριωτών ας ενωθεί με τους αγανακτισμένους και μεταλλαχθούν σε μία νέα πρόταση με ύφος, ήθος και προοπτική επιδιώξεων του καλού. Δεν υπάρχει άλλη λύση.
_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου