Ελλάδα του σήμερα και του αύριο

_
Πληρώνεις ακριβά σε τουριστικό εστιατόριο και ο παραδοσιακός μπάρμπας δεν σου δίνει απόδειξη. Πόση απληστία μπορεί να έχει κανείς; Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι που κλαίγονται πιο πολύ για την φοροεπιδρομή.

Ακούς στα μέσα ενημέρωσης: - Μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη στους κυβερνώντες; Και σε λίγα λεπτά: - Δυστυχώς δεν μας κυβερνάει η εκλεγμένη κυβέρνηση αλλά το ΔΝΤ και η ΕΕ. Η πλήρης παράνοια. Θα ανησυχούσα αν όλοι αυτοί έλεγαν κάτι θετικό, ας αισιοδοξούμε λοιπόν.

Ο χαζοχαρούμενος, ψευδός σχολιαστής, αφού μιλάει χωρίς φόβο και ευθύνη για επικείμενη χρεοκοπία και σε λίγο τον πιάσουν τα νευρικά γέλια, μας ‘πάει’ σε μία μουσική, όπως λέει, γέφυρα με τραγούδια ανάλογου επιπέδου.

Πολλοί κάτοικοι δεν μπαίνουν καν στον κόπο να κρατήσουν αποδείξεις για την εφορία. Έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους, κοροϊδεύουν το μέτρο, χλευάζουν το σύστημα, τα γνωρίζουν όλα καλύτερα από τον καθένα.

Η μελαγχολία της πατρίδας μετά τις ειδήσεις των οκτώ υπήρχε και πριν το ΔΝΤ, βλέπε και το βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου. Όποιος έπαιρνε στα σοβαρά τους αγχωμένους γραβατοφόρους του τρόμου, σήμερα απλά ταυτίζεται μαζί τους. Οι λοιποί ανοίγουν το κανάλι λίγο πριν το σήριαλ των εννέα.


Η Ελλάδα είναι η χώρα της παντογνωσίας – κατά το πατριδογνωσίας. Πολλοί εκφέρουν άποψη για τα πάντα. Πώς έλεγε το αρχαίο ρητό: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα; (ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα). Μα, λοιπόν, καμιά σχέση.

Αν πλήρωναν μόνο οι μισοί για τις απλές παρανομίες τους στην Ελλάδα, θα είχαμε λύσει σημαντικό από το πρόβλημα του χρέους: οδήγηση, στάθμευση, καθαριότητα, ηχορύπανση, παροχή αποδείξεων αγορών, τήρηση απλών νόμων στις πόλεις και την ύπαιθρο.

Αν πλήρωναν τα μισά, κύρια οι κλαμένοι, πλούσιοι φοροφυγάδες (- δεν βγαίνω, - δεν θα μου μείνει τίποτα κι εμένα,) η Ελλάδα θα είχε πλεόνασμα, καθόλου χρέος και λογικά υψηλή ανάπτυξη.

Αν κόβονταν μαχαίρι ή μειώνονταν δραστικά τα φακελάκια και οι μαύροι χρηματισμοί (τι πιο απλό από μία καταγγελία;) θα είμαστε ο μεγαλύτερος παράδεισος της γης.

Η σιωπηλή πλειοψηφία των τίμιων, εργατικών και πατριωτών ας ενωθεί με τους αγανακτισμένους και μεταλλαχθούν σε μία νέα πρόταση με ύφος, ήθος και προοπτική επιδιώξεων του καλού. Δεν υπάρχει άλλη λύση.
_

Τὸ καλοκαίρι

_

Ὁ κόσμος λάμπει σὰν ἕνα ἀστέρι,
βουνὰ καὶ κάμποι, δένδρα, νερά,
γιορτάζουν πάλι, καθὼς προβάλει
τὸ καλοκαίρι. Θεοῦ χαρά!

Φωνοῦλες γέλια φέρνει τ᾿ ἀγέρι
μέσ᾿ ἀπ᾿ τ᾿ ἀμπέλια τὰ καρπερά.
Παιδιὰ ἀγγελούδια ψέλνουν τραγούδια
στὸ καλοκαίρι. Θεοῦ χαρά!

Τὴν ὥρα τούτη σκορπᾶ ἕνα χέρι
χάδια καὶ πλούτη, κι ἡ γῆ φορᾶ,
σὰν μιὰ πορφύρα. Ζωῆς πλημμύρα
τὸ καλοκαίρι. Θεοῦ χαρά!

Ἡ φύσις πέρα ὦ νέοι καὶ γέροι,
σὰ μιὰ μητέρα μᾶς καρτερᾶ.
Ἡ φύσις ὅλη σὰν περιβόλι
τὸ καλοκαίρι. Θεοῦ χαρά!

Κωστὴς Παλαμᾶς

Πηγή:
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/kwsths_palamas/poihmata.htm
__

Καθαριότητα και αποκομιδή των απορριμμάτων στην Πάτρα το 2011

_
Η Πάτρα είναι όμορφη πόλη, το έχουν πει επισκέπτες και ουδέτεροι παρατηρητές. Η μοναδική της τοποθεσία, ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας, η εύκολη πρόσβαση σε κοντινές παραλίες κι εξοχές, το αρκετό πράσινο ‘εντός των τειχών’ την κατατάσσουν ψηλά ως ιδιαιτέρως ελκυστική. Αν συνοδευόταν και με λίγο παραπάνω διαφήμιση και φροντίδα από τους κατοίκους της θα είχε και την ανάλογη φήμη. Δυστυχώς σήμερα αυτή η εικόνα υπονομεύεται από το απαράδεκτο φαινόμενο των σκόρπιων σκουπιδιών και των παραγεμισμένων κάδων απορριμμάτων στους δρόμους της. Η κατάσταση έχει πια φτάσει στο απροχώρητο και ήδη στους τελευταίους τρεις μήνες έχουμε από μία εβδομάδα ανά μήνα ελλιπούς ή καθόλου αποκομιδής των απορριμμάτων.

Η κύρια ευθύνη είναι των κατοίκων της πόλης και έπειτα των υπαλλήλων της καθαριότητας που προσωπικά εργάζονται ικανοποιητικά και με αρκετή συνέπεια – έστω και αν επισημάνθηκαν κάποιες αδυναμίες. Όμως τελευταία μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι δημοτικοί άρχοντες κάτι που κρίνεται εκ του αποτελέσματος της δουλειάς τους. Η πρόσφατη εικόνα της πόλης στο ζήτημα της αποκομιδής έχει χειροτερέψει παραπάνω από κάθε άλλη φορά.


Για να ξεκαθαρίσουμε τις ευθύνες του καθενός ξεχωριστά:

Πολίτες: Έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης μετά την δημοτική αρχή. Είναι η πηγή πολλών προβλημάτων και αυτό διαπιστώνεται εύκολα από την αγραμματοσύνη του μέσου Έλληνα σε πολλές περιπτώσεις. Πόσα αναμμένα ή όχι υπολείμματα τσιγάρων πετιούνται από τα αυτοκίνητα ή κουτιά αναψυκτικών ή πλαστικά ποτήρια καφέ; Οι παραλίες μας αφήνονται με αρκετά απορρίμματα το απόβραδο ή και νωρίτερα. Υπάρχουν βέβαια και οι καλοί, συμφωνούμε εδώ, μήπως όμως αυτοί καταντούν μειοψηφία; Πόσο γραφικός ας πούμε είναι σήμερα κάποιος που κάπνισε στο δρόμο, σβήνει το τσιγάρο του και ψάχνει για καλάθι (όχι κάδο) απορριμμάτων να το πετάξει; Αυτή η συμπεριφορά των πολλών προφανώς επεκτείνεται και στα προς αποκομιδή απορρίμματα. Πόσοι συμπολίτες μας γνωρίζουν τον κανονισμό καθαριότητας; Αστεία πράγματα θα μου πείτε στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Τι να σου κάνουν όμως και άνθρωποι που δεν είναι καν στοιχειωδώς μορφωμένοι και η πολιτεία δεν έχει σχεδόν ποτέ τιμωρήσει (ούτε καν απευθύνει σύσταση) για μία παράβαση (π.χ. παράνομα υπολείμματα σε κάδους που προορίζονται μόνο για οικιακά σκουπίδια). Η εφαρμογή του νόμου και οι ποινές είναι συχνές σε πιο πολιτισμένες κοινωνίες – οι πιο πολλοί μας έχουμε ταξιδέψει.

Δημοτική Αρχή: Οι επικεφαλής του Δήμου έχουν αναντίρρητα το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης γιατί αυτοί είναι εκείνοι που χαράσσουν, υλοποιούν το σχέδιο καθαριότητας και επιβλέπουν την σωστή εφαρμογή του. Επιπρόσθετα, αυτοί είναι που πρέπει να ενημερώνουν και παρακινούν τους πολίτες για την καθαριότητα. Η προηγούμενη δημοτική αρχή έκανε μια προσπάθεια για τις σακούλες εκτός των κάδων που ήταν όμως ελλιπής. Πουθενά δεν ανέφερε για τις ώρες τοποθέτησης των απορριμμάτων, το πακετάρισμά, το διαχωρισμό τους και τα σχετικά. Δυστυχώς ο έλεγχος σήμερα είναι ανύπαρκτος εφόσον η Δημοτική Αστυνομία είναι μάλλον Δημοτική Τροχαία, μην εκτελώντας δράσεις στις υπόλοιπες αρμοδιότητές της. Σήμερα παρατηρείται ακόμα και η μη τήρηση του προγράμματος αποκομιδής από το δήμο Πατρέων - αν είναι γνωστό αυτό στους κατοίκους - για πάρα πολλούς λόγους (απεργίες και έλλειψη κάδων είναι οι βασικότεροι λόγοι). Στην καλύτερη των περιπτώσεων το απορριμματοφόρο περνά κάθε 3 μέρες, τυχαία χωρίς πρόγραμμα. Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε και αντιδήμαρχε καθαριότητας, αν σκοπεύετε να περνάτε κάθε 3-4 μέρες, ας ενημερώσετε τους κατοίκους των περιοχών ποιες ακριβώς μέρες ώστε να αποθέτουν τα σκουπίδια τους την ακριβή ημέρα, το πολύ μία ώρα πριν την αποκομιδή όπως προβλέπεται.


Εργαζόμενοι της καθαριότητας: Αυτοί έχουν το μικρότερο μερίδιο ευθύνης, ίσως μόνο οι συνδικαλιστές όταν το παρατραβούν με τις μεγάλες σε διάρκεια απεργιακές κινητοποιήσεις, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών – δεν είναι απαραίτητο να χρειαστεί να επέμβει ο εισαγγελέας για να διαπιστωθεί. Πραγματικά δεν μπορεί ο κάθε επικεφαλής του σωματείου εργαζομένων να μιλάει με τόση αναίδεια, να ρωτά χωρίς ίχνος σεβασμού το θεσμικό πρόσωπο του αντιδημάρχου πόσο μισθό παίρνει και ταυτόχρονα να κινδυνεύει όλη η πόλη από τις απεργίες. Δεν γνωρίζουμε πόσες ώρες εργάζονται εβδομαδιαία, όμως η αποκομιδή κάθε 3-4 μέρες δεν δικαιολογείται ούτε από μειώσεις προσωπικού ούτε από την επέκταση του δήμου με το πρόγραμμα Καλλικράτης. Σε γενικές γραμμές πάντως εκτελούν ικανοποιητικά τα καθήκοντα τους εφόσον δεν εκπονούν κάποιο σχέδιο αλλά απλά ακολουθούν εντολές.

Αυτή είναι η καταγραφή της κατάστασης χωρίς σκοπιμότητες υπέρ ή εναντίον κανενός. Αν κάποιος διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές θα καταλάβει ποιο είναι το σωστό για να πράξει η κάθε πλευρά.

ΥΓ1: Η ιστοσελίδα του δήμου για ενημέρωση και διαδραστική επικοινωνία (προτάσεις παράπονα, ακόμα και καταγγελίες) είναι: www.e-patras.gr.
ΥΓ2: Τον κανονισμό καθαριότητας μπορεί κάποιος να τον διαβάσει εδώ:
http://www.e-patras.gr/portal/c/document_library/get_file?folderId=292151&name=DLFE-12671.pdf
_

Καλοκαίρι και οικονομική κρίση

_
Στο έμπα του Ιούλη μερικές μέρες ήδη και το καλοκαίρι φαίνεται να δίνει την προσωρινή λύση για την οικονομική κρίση. Μπορεί ο Ιούνιος να ήταν αρκούντως σκληρός αλλά η συνέχεια αναμένεται διαφορετική για το προσεχές δίμηνο. Πώς θα γινόταν διαφορετικά όταν:

– Και οι πολιτικοί μας είναι που χρειάζονται διακοπές. Όσο λιγότερη συνεπώς είναι η παρουσία τους, τόσο λιγότερα τα λάθη και οι ασυναρτησίες τους. Ελπίζουμε μόνο, τον Σεπτέμβριο να μην κοιτάξουν να αναπληρώσουν με τις επιδόσεις τους. Θα μου λείψει μόνο το νανούρισμα στις ομιλίες τους αργά που μου προσέφεραν απλόχερα και οι σατυρικές εκπομπές της επικαιρότητας από τις γκάφες τους.

– Οι διεθνείς κερδοσκόποι και οι εταιρείες αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και διαμόρφωσης του κλίματος των αγορών έχουν κι αυτοί ανάγκες που πρέπει να ξοδέψουν το περίσσευμα των χρημάτων τους ώστε να επιβεβαιώσουν την κυριαρχία τους. Αν και αυτοί κάνουν διακοπές ή και δρουν όλο τον χρόνο. Η συγκέντρωση αμύθητου πλούτου προφανώς δεν έχει εποχές και τόπο.


– Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αυτοί οι άνθρωποι με την γλύκα στο στόμα, οι παχυλά αμειβόμενοι που αστεία μιλούν για δήθεν επικείμενη καταστροφή και τα συναφή, που θα βγουν σε άδεια και αυτοί. Οι αντικαταστάτες τους, όπως και να έχει, δεν έχουν τον ίδιο ζήλο στη διαμόρφωση του κλίματος του τρόμου για τον λαό.

– Ο λογής επικεφαλής πολυεθνικών και πολυεκατομμυριούχοι της διεθνούς επιχειρηματικής σκηνής που δεν διστάζουν να ανακοινώνουν μέτρα περικοπών και απομάκρυνσης πλεονάζοντος προσωπικού, όπως λένε τις απολύσεις στην ξύλινη ‘επιχειρηματική’, που χρειάζονται κι αυτοί να δικαιολογήσουν ένα life style που αρμόζει στο ‘υψηλό’ τους επίπεδο.

– Αρκετοί προσφάτως μεταφερθέντες ‘αστοί’ των μεγαλουπόλεων – ιδίως αυτοί με την πρόσκαιρη οικονομική επιφάνεια, που θα αποχωριστούν τις πόλεις μαζί με τα υπερμεγέθη τζιπ τους, δίνοντας αναπνοές ποιότητας στον λαό: Καθαρότερο περιβάλλον, λιγότερη ρύπανση και παρανομία στις πόλεις. Θα υποφέρει η ύπαιθρος βέβαια για λίγο, αλλά τι να κάνουμε;

Ο λαός τι κάνει σε όλα αυτά; Κάποτε οι εργαζόμενοι ζούσαν και ανέπνεαν για το πότε θα αρχίσει η άδειά τους να εκδράμουν στις παραλίες και τις εξοχές. Σήμερα δυστυχώς το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κρατήσουν τις δουλειές τους ή αν τους έχει απομείνει ελάχιστο κέφι για διακοπές να την βγάλουν όσο πιο φτηνά μπορούν. Μέσα σε αυτούς βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις όχι τόσο από πλευράς οικονομικής ή όχι επάρκειας αλλά μάλλον από την απώλεια της αίσθησης του τι συμβαίνει στην χώρα, οι οποίοι και συνεχίζουν ανέμελα τις διακοπές και την ξεγνοιασιά τους.

Κάποτε οι διακοπές ήταν η επιβράβευση των κόπων μιας ολόκληρης χρονιάς και το πρόσκαιρο ευ ζην για τον καθένα. Σήμερα κατάντησε να είναι πολυτέλεια και αυτές περιορίζονται σε μέγιστο μονοψήφιο αριθμό ημερών και με τα πιο οικονομικά μέσα: σκηνές, απλά δωμάτια, λυόμενα. Πού είναι οι εποχές που μετρούσαμε ανάποδα για την έναρξη της καλοκαιρινής άδειας;


Βέβαια μέσα από την οικονομική συγκυρία υπάρχει το κέρδος της γνώσης. Αρκετά πρόσφατα ζούσαμε πολλοί με αναφορά στις διακοπές. Μάλλον γιατί η ζωή μας ήταν κενή και περιμέναμε το άλλο κενό να την γεμίσει. Ζούσαμε για το κενό του κενού μας. Τουλάχιστον σήμερα κερδίσαμε τη γνώση της συνειδητοποίησης των δυσκολιών της αληθινής καθημερινότητας και του νοήματός της. Η αληθινή ζωή βρίσκεται μέσα στην ρουτίνα της. Το κάθε ωραίο είναι μία επανάληψη και η απόλαυση της σημαίνει απόλαυση της ζωής. Οι διακοπές δεν έχουν νόημα αν δεν έχει η ενασχόλησή μας με εφήμερες δημιουργικές δράσεις και η κρίση μας βοηθάει να το συνειδητοποιήσουμε καλά. Δεν έχει σημασία αν είναι περισσότερες σε διάρκεια, λιγότερες ή καθόλου. Η απάντηση στο ερώτημα:

- Πού πήγες φέτος το καλοκαίρι;

δεν θα είναι αυτονόητα καταφατική ούτε δύσκολη. Δεν θα έχει άλλωστε και πολλή σημασία μιας και οι αξίες έχουν επανακαθοριστεί με θετικό τρόπο. Το ίδιο ισχύει και για τις επικείμενες δράσεις του λαού σαν υλοποίηση αυτών των αξιών με σκοπό την ποιοτικότερη ζωή του.
_