"Vivaldi: Four Seasons - Winter"

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Οἱ μοιραῖοι

_
Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα,
μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισιές,

(ἀπάνου ἐστρίγγλιζε ἡ λατέρνα)

ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές,

ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια,

νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια.


Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάι στὸν ἄλλο

καὶ κάπου ἐφτυοῦσε καταγῆς,

ὤ! πόσο βάσανο μεγάλο

τὸ βάσανο εἶναι τῆς ζωῆς!

Ὅσο κι ὁ νοῦς ἂν τυραννιέται

ἄσπρην ἡμέρα δὲ θυμιέται!




(Ἥλιε καὶ θάλασσα γαλάζα
καὶ βάθος τοῦ ἄσωτου οὐρανοῦ,

ὤ! τῆς αὐγῆς κροκάτη γάζα

γαρούφαλλα τοῦ δειλινοῦ,

λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,

χωρὶς νὰ μπεῖτε στὴν καρδιά μας!)


Τοῦ ἑνοῦ ὁ πατέρας χρόνια δέκα

παράλυτος - ἴδιο στοιχειὸ

τοῦ ἄλλου κοντόμερη ἡ γυναῖκα

στὸ σπίτι λιώνει ἀπὸ χτικιό,

στὸ Παλαμήδι ὁ γυιὸς τοῦ Μάζη

κ᾿ ἡ κόρη τοῦ γιαβῆ στὸ Γκάζι.


-Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!

-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!

-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!

-Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ κρασί!

«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα

δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.




Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,

σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα

ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:

δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!

προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!


Κώστας Βάρναλης


-------------------------
«Ἢ ποίηση τοῦ Βάρναλη, γράφει ὁ Μενέλαος Λουντέμης, δὲ μύριζε ποτὲ γάλα. Μύριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μπαροῦτι· κατέβηκε δηλαδὴ στὸ στίβο χωρὶς πάρα πολλὰ γυμνάσματα καὶ δοκιμὲς καὶ περιπλανήσεις στοὺς λειμῶνες τῶν ἀσφόδελων. Μ᾿ ἄλλα λόγια, χωρὶς αὐτὲς τὶς πεισιθάνατες κραυγὲς ποὺ ἔβγαζαν ὅλοι οἱ λυρικοί του καιροῦ του. Ὄχι. Ἡ Ποίηση τοῦ Βάρναλη ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀρσενική, λάσια, μιὰ βολίδα ποὔπεσε μὲς στὰ στεκούμενα νερὰ τοῦ μελίπηχτου λυρισμοῦ».

Πηγή: http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwstas_barnalhs_poems.htm
_

2 σχόλια:

DSK είπε...

Φίλε Δημήτρη, καλημέρα. Μες την άσχημη αυτη χρονικη στιγμή, κατορθώνεις να μας κανεις να ξεχαστούμε και να ταξιδέψουμε .
Δυστυχώς από ποίηση έχω μεσάνυχτα, κι ακόμα περισσότερο για τον Βάρναλη.. Παρ' όλα αυτά ο καθείς αντιλαμβάνεται διαβάζοντας τις στροφές αυτές, πώς μπορεί να σε κινητοποιήσει, να σε ξυπνήσει ο συγκεκριμένος ποιητής, να σε ταρακουνήσει συθέμελα..

και βέβαια , οι στιχοι

Φταίει το ζαβο το ριζικό μας!
-Φταίει ο θεος που μας μισει!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτα απ' 'ολα το κρασί!
«Ποιος φταίει; Ποιος φταίει;... κανένα στόμα
δεν τοβρε και δεν τόπε ακόμα...

δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!



περιγράφουν αν το σκεφτεί κανείς τη σημερινή κατάσταση των Ελλήνων πολιτών που ψάχνουν αλλά δεν βρίσκουν ποιος πραγματικά φταίει.. ενώ στην πραγματικότητα γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ΟΛΟΙ ΜΑΣ φταίμε για τη κατάντια της Ελλάδας..

museum είπε...

@ DSK

Χαίρομαι που σου άρεσε ο Βάρναλης Δημήτρη. Τη στιγμή που ανέβαζα το post, έδιωχνα από πάνω μου αυτό που νιώθαμε εκείνες τις μέρες της κορύφωσης της πολιτικής κρίσης. Και τις ατέλειωτες συζητήσεις για επικείμενη μαυρίλα και καταστροφή.

Πάντως, για δύο πράγματα είμαι βέβαιος. Πρώτον δεν φταίνε όλοι, απλά αυτοί που δραστηριοποιούνται με θράσος και χωρίς ντροπή είναι οι πιο κακοί: παράνομοι, φοροφυγάδες, καταχραστές, γλοιώδεις. Οι καλοί και συνεπείς (τίμιοι, εργατικοί, νομοταγείς) είναι στο παρασκήνιο - καιρός να βγουν κι αυτοί μπροστά. Επίσης αναφορικά με το μέλλον μας, είμαι αισιόδοξος για ένα καλύτερο αύριο, έχω μία διαίσθηση για αυτό.