"Vivaldi: Four Seasons - Winter"

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Ο λόγος του Ζολώτα

_
Ο πρώην Πρωθυπουργός και Καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο μνημειώδεις λόγους στην Ουάσιγκτον στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959. Κατάφερε να μιλήσει στα Αγγλικά με ατόφιες ελληνικές λέξεις, αν εξαιρέσουμε τις βοηθητικές όπως σύνδεσμοι, άρθρα και προθέσεις.

Ως πρέσβης της Ελληνικής Γλώσσας εκφώνησε ενώπιον του ΔΝΤ (ναι, σωστά διαβάσατε, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου!) ένα λόγο στα Ελληνικά χρησιμοποιώντας την αγγλική, προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση.

Ο δεύτερος λόγος του τον Οκτώβριο του 1959, καθώς και η Ελληνική του απόδοση παρουσιάζονται παρακάτω:


---------------------------------

It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

Είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.


It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.


In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.


Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.

Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.


Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.

Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι αλκυονίδων ημερών αίθρια.


The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.

Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές.


Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.

Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.


I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.


Πηγές:
1. http://www.e-haf.org/forum/viewtopic.php?p=121993
2. http://news.pathfinder.gr/greece/news/68244.html
_

8 σχόλια:

Andreas είπε...

Πολύ καλός ο λόγος τον έχω διαβάσει. Αν και με κάποιες υπερβολές στις Ελληνικές λέξεις, είναι πράγματι αξέχαστος.

Dimitra είπε...

Μπράβο museum χρειαζόταν κάτι τέτοιο για να μας ανεβάσει τις τελευταίες μέρες! Να πιστέψουμε στους εαυτούς μας και να αρχίσουμε την καλή δουλειά από εδώ και πέρα. Και τότε σίγουρα θα τα καταφέρουμε!

Καλημέρα!

silia είπε...

Εγώ ... πιστεύω ...
Πιστεύω σ' αυτό το κάτι τι , το μέγα και το σπουδαίο , που "κρύβεται" μέσα στην Ελληνική ψυχή .
Φαντάζει ... ξεκάρφωτος ο λόγος μου , αλλά ... δεν είναι . Το ξαναθυμήθηκα αυτό , διαβάζοντας αυτόν τον λόγο του Ζολώτα .
Φιλιά museum .

Alec είπε...

Κατανοώ τη ιδεολογικό-πολιτκή σκοπιμότητα της ακραίας χρήσης ελληνικών λέξεων από τον Ζολώτα στον «περίφημο» λόγο του. Με καθαρά γλωσσικά κριτήρια όμως είναι ένα κακό κείμενο στα αγγλικά το οποίο είτε χρησιμοποιεί λέξεις που στα αγγλικά έχουν άλλη σημασιολογική χρήση (π.χ gnomon) ή δεν υφίστανται στα αγγλικά (π.χ orthological) ή φρασεολογικά δεν απαντούν στην αγγλική γλώσσα (πχ economic anaemia). Σε ότι αφορά το ερώτημα γιατί το κάνει παραπέμπω στο συλλογικό σύμπλεγμα κατωτερότητας που μας δέρνει από την ίδρυση νεοελληνικού κράτους.

museum είπε...

@ Andreas

Γεια σου Αντρέα. Με βρίσκεις σύμφωνο εδώ αν και έχω ακούσει πως αρκετές λέξεις δεν υφίστανται. Ο λόγος του καθηγητή ταιριάζει με την αισθητική μου.

museum είπε...

@ Dimitra

Έρχεσαι στην σκέψη μου Δήμητρα. Τους Έλληνες τους έχουνε κρίνει και στα πολλά αρνητικά τους. Κάπου όμως, με τις αλλεπάλληλες κατακρίσεις, μου χρειαζόταν να ανεβάσω κάτι τέτοιο έστω και υπερβολικό.

Καλή βδομάδα!

museum είπε...

@ silia

Το πιστεύω αυτό Άννα, υπάρχει ένας πυρήνας για κάτι σπουδαίο, κάποια ελπίδα εκεί στο βάθος του τούνελ. Αυτός ο πυρήνας, αν ξεφύγει από τις δομές και την μέτρια οργάνωσή μας μπορεί να επηρεάσει τους πολλούς.

Φιλά!

museum είπε...

@ Alec

Δεν ξέρω πόσο υπακούει στους κανόνες της Αγγλικής το κείμενο, ασφαλώς υπάρχουν ατέλειες αν το δει κάποιος έτσι. Είναι εκπληκτικό όμως το γεγονός ότι μπόρεσε να παράξει τόσο κείμενο με λέξεις ελληνικής ρίζας - στη δικιά μου την αισθητική ασφαλώς. Όσο για τις αιτίες, δεν τις γνωρίζω. Φαντάζομαι όμως πως δεν έχουν να κάνουν και πολύ με τον μέσο νεοέλληνα, μιας και ελάχιστοι θα καταλάβαιναν τέτοιο κείμενο στα Ελληνικά.