Πλημμύρα γύρω μου οι αισθήσεις
κίνηση αέναη, σταθερή
θαρρείς πως συνωμότησαν
κι αφίχθηκαν όλες μαζί
Παρακαλώ να διαρκεί
στου χρόνου το διηνεκές
η αίσθηση προσωρινού
να μας εγκαταλείψει
Ετούτη η κορύφωση
όμοια της δεν ξανάζησα
στα αλήθεια της το άξιζε
η ανηφόρα η φορτική
Των άνθρωπων η ένδεια
η εσωτερική τους ασφαλώς
στιγμές τέτοιες δεν γνώρισε
ούτε θα αναπολήσει
Πρόσωπα άχρωμα, αδιάφορα
όλα στον ορθολογισμό
τα εναποθέτουν και μετρούν
στεγνά, αθροιστικά
Είναι προσόν μοναδικό
να μπορείς να λειτουργείς
ως άνθρωπος ευαίσθητος
αλλιώς περνάς συμβατικά
Συναίσθημα είναι η ζωή
με κάποιες δόσεις λογικής
για να τη συνοδεύουν
η ολοκλήρωση να'ρθεί
_
18 σχόλια:
Μπράβο σου museum, πάρα πολύ καλό το ποίημα σου! Και το προηγούμενο μου άρεσε αλλά αυτό εδώ κατά την άποψή μου είναι ανώτερο! Μου άρεσε πιο πολύ αυτό που γράφεις: Των άνθρωπων η ένδεια, η εσωτερική τους ασφαλώς.
Να μας ξαναγράψεις όταν έχει διάθεση και έμπνευση.
Φίλε Δημήτρη και εδώ δείχνεις πως το έχεις μέσα σου, παρόλο που είναι οι πρώτες σου φορές από όσο θυμάμαι στο blog σου. Ήταν μία ακόμα ωραία έκπληξη από την μεριά σου. Θα θελα μόνο να σε ρωτήσω κάτι. Αυτός ο πίνακας που έχει συνοδέψει το κείμενο ποιανού καλλιτέχνη είναι; Είναι πάρα πολύ καλός.
Ωραίος ο Δημήτρης, σταθερά ανερχόμενος!
Ξάδελφε υποκλίνομαι. Πολύ ωραίο το ποιημά σου, στακάτο, λιτό και μεστό, δηλαδή ουσιαστικό. Μπράβο.
1. Καταιγισμός απαισιοδοξίας
2. πλημμυρίδα διδακτικισμού
3. μανιχαϊστική αντιμετώπιση των οντοτήτων του κοινωνικού στάτους και γίγνεσθαι
4. έντονη ασάφεια, που εξασθενεί το μήνυμα που θέλεις να περάσεις
Ενεός ... Μένω ενεός φίλε μου !
Εντυπωσιασμένη τα μάλα με την ποιητική σου προσπάθεια .
Ζηλεύω . Θέλω να το κάνω κι εγώ .
Σε φιλώ .
@ Dimitra
Γεια σου Δήμητρα! Ξέρω ότι σου αρέσει το blog μου και ό,τι και να έγραφα, καλά θα μου έλεγες. Όσο για τη φράση που σου άρεσε, προφανώς δεν είναι όλοι φτωχοί (ενδεείς) αλλά υπονοείται ότι η έλλειψη συναισθημάτων και ο κυνισμός χαρακτηρίζουν σήμερα πολλούς από εμάς.
@ Christos
Φίλε Χρήστο όλοι το έχουν μέσα τους, καθένας με τον τρόπο του μπορεί να το βγάλει προς τα έξω. Ο πίνακας είναι η Θαλάσσια καταιγίδα του Γουίλιαμ Τέρνερ, γνωστού ρομαντικού Άγγλου ζωγράφου του 18ου - 19ου αιώνα. Προσωπικά είναι ένας φοβερός πίνακας.
@ Yannis
Ευχαριστώ Γιάννη, αναμένουμε και τα δικά σου καινούργια!
@ Alec
Άλεκ παρόλο που είσαι ξάδερφός μου, πιστεύω ότι τα εννοείς και σε ευχαριστώ.
@ Ανώνυμος
1. Είμαι απαισιόδοξος αλλά ειλικρινής, τι περίμενες να δεις;
2. Από τεχνικές διδασκαλίας είμαι σκράπας, τις αφήνω σε σένα αυτές.
3. Υπεραναλύεις, κάνεις τα απλά δύσκολα, διατρέχεις κύκλους για να κάνεις μία ευθεία.
4. Το μήνυμα βρίσκεται στο ύφος του κειμένου, όχι στο θέμα του.
@ Silia
Άννα μου, τι μπορώ να πω; Αφού κατάφερα και σε έκανα να αισθανθείς έτσι, λέω να συνεχίσω μία προσπάθεια, όποια φορά έχω κάτι να βγάλω.
Σε πεθύμησα. Φιλιά!
Museum,το ποίημα σου έδεσε καταπληκτικά με τον πίνακα ζωγραφικής. Πως ένας τεχνοκράτης κρύβει τόση ευαισθησία μέσα του?Συνήθως είναι όλοι ορθολογιστές. Φταίνε τα μαθηματικά, φταίει η ζωή που μας έχει κάνει έτσι, η ευαισθησία σπανίζει.
Πολύ ωραίο, καλημέρα
Η ποιητική σου προσπάθεια χαρακτηρίζεται από την απλή (και όχι απλοϊκή) και τη λογική σκέψη που σε χαρακτηρίζει, πιστεύω, γενικότερα σαν άνθρωπο.
Πολλές φορές, κάποιες ποιητικές προσπάθειες σε αναγκάζουν να "βουτηχθείς" μες στον κυκεώνα του μυαλού αυτού που τις έγραψε και να κολυμπήσεις σε βάθη περίεργα για να καταλάβεις έστω και λίγο αυτό που λέμε... "τι θέλει να πει ο ποιητής"! :)
Μου άρεσε το ποίημά σου, γιατί δε με ανάγκασες να το κάνω αυτό.
Δεν με άγχωσες...
Είπες αυτό που είχες να πεις απλά και χρησιμοποιώντας λίγες και πολύ εύστοχες λέξεις και φράσεις.
Θα πω κι' εγώ ότι είναι μια ευχάριστη έκπληξη αυτή σου η πλευρά. :)
Συνέχισε!
Καλό σου βράδυ!
@ efi
Για σου Έφη. Νομίζω κι εγώ ότι συνδυάζεται καλά ο πίνακας με το θέμα. Ο Τέρνερ όπως είναι από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Αγγλικού ρομαντισμού. Ο ρομαντισμός είναι βασικά συναίσθημα αλλά μαζί βγάζει και μία σκοτεινή πλευρά μας που θα συνυπάρξει με τη φωτεινή. Το κείμενο ήταν μία έμπνευση της στιγμής! Σε ευχαριστώ!
@ Lilith
Τα παραλές αγαπητή μου :) Όλοι το έχουν μέσα τους και ανάλογα ο καθένας με τα πιο οικεία του μέσα μπορεί να το εξωτερικεύσει. Χρειάζεται βέβαια να βρεθεί σε μία στιγμή ‘καταιγισμού’, δεν γίνεται κατά παραγγελία.
Η απλότητα μου άρεσε και μου αρέσει, μην νομίζεις βέβαια πως κι εγώ εδώ δεν έχω δείξει επιτήδευση σε posts (βλέπε: ‘Κυνηγώντας στον πράσινο λόφο’). Ουδείς άσφαλτος άλλωστε. :)
Πάντως σε ευχαριστώ για το σχόλιο και αυτά που γράφεις μέσα, τα εκτιμώ πολύ! Να είσαι καλά!
Συνέχισε.
@ Κωνσταντίνος
Το προσπαθώ
Δημοσίευση σχολίου