Ήταν χειμώνας πριν καμιά δεκαριά χρόνια. Είχα εργαστήριο το απόγευμα με τους σπουδαστές μου στο ΤΕΙ της Πάτρας, θα βρισκόμουν κάπου στο μέσο του τρίωρου. Θυμάμαι στο διάλλειμα κάποιοι έλεγαν ότι οι σπουδαστές είχαν συνέλευση. Δεν έδωσα σημασία, δεν με ενδιέφερε κιόλας. Έκανα το εργαστήριο νιώθοντας μια σχετική ικανοποίηση ότι μεταδίδω κάποια γνώση σε αρκετούς νέους ανθρώπους. Ξαφνικά, κάνει την εμφάνιση του ένας νεαρός, ο οποίος μπαίνει στην αίθουσα αφού πρώτα χτύπησε την πόρτα. Φαινόταν χαλαρός, στρίβοντας το τσιγάρο του τοποθετώντας καλά τον καπνό του πριν το ανάψει για την πρώτη του ρουφηξιά μέσα στην αίθουσα. Μας ανακοινώνει ότι η συνέλευση των σπουδαστών αποφάσισε κατάληψη και ότι πρέπει να περάσουμε όλοι έξω.
Το στυλάκι του ήταν τέτοιο που δεν σου άφηνε πολλά περιθώρια να αρνηθείς ούτε καν να του ζητήσεις πολιτισμένα να σε αφήσει να ολοκληρώσεις το μάθημα σου, δείχνοντας τον ελάχιστο σεβασμό και ευγένεια σε αυτούς που τα μαθήματά τους ήταν σε εξέλιξη. Δεν έχει σημασία που πληρώθηκα τις ώρες μου γιατί δεν ήταν ευθύνη μου η διακοπή. Εκείνη την στιγμή αισθάνθηκα πως εκδιώχθηκα βίαια από τον χώρο της εργασίας μου – όπως και έτσι έγινε, μέσα από φασίζουσες συμπεριφορές ανθρώπων οι οποίοι συνέχισαν τις σπουδές τους ατιμώρητοι και που αύριο θα αξιώνουν να διεκδικήσουν σημαντικές θέσεις στην κοινωνία. Ξέρετε, τα μιάσματα ανήκουν και στα δύο άκρα και η ψυχολογική βία που μας ασκήθηκε τότε είναι ίδια και χειρότερη της κανονικής.
Πηγή εικόνας:
http://www.protothema.gr/greece/article/423706/oi-mathites-organonoun-meso-facebook-gia-tis-katalipseis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου