Στις πρόσφατες διακοπές μου, μεταξύ άλλων, έκανα και το γύρο της Πελοποννήσου. Η περιοχή έχει μία ασύλληπτη ομορφιά, μια ποικιλία εικόνων που ενσωματώνει όλα τα δυνατά τοπία της Ελλάδας στο εσωτερικό της: ονειρικές παραλίες, ποτάμια, λίμνες, οροπέδια, δάση, κοιλάδες, άφθονο πράσινο, σπήλαια με λίμνες και μαγευτικά γειτονικά νησάκια. Δεν χρειάζονται άλλα λόγια μιας και όλοι γνωρίζουν. Οι κάτοικοί της αρκετοί: η τρίτη πόλη της Ελλάδας (σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης) καθώς και άλλα σημαντικά και αναπτυγμένα αστικά κέντρα. Και ο τουρισμός της για τα δεδομένα της ηπειρωτικής Ελλάδας είναι από τους υψηλότερους στη χώρα. Για την ιστορία της δε, ας μην τα αναφέρουμε μιας και όσοι έχουν στοιχειωδώς γνώση της επανάστασης του 21 ξέρουν. Ως εδώ καλά, είναι άλλωστε κάποια πράγματα τόσο φανερά που δεν χρειάζονται άλλης κριτικής.
Μας έκαναν όμως αρνητική εντύπωση, το κακό οδικό δίκτυο της και καθώς και η άνιση ή άδικη κατανομή των πόρων και εγκαταστάσεων. Μία αίσθηση του παραμελημένου σου έμενε. Για όποιον μπορεί να προεκτείνει λιγάκι την σκέψη του ίσως καταφέρει και φτάσει στα ζητήματα που ταλανίζουν την πατρίδα μας. Ας σημειώσω πως σαν Πελοποννήσιος δεν θέλω ούτε έχω σκοπό να χαρακτηριστώ από τοπικισμό ή παραπάνω μεροληψία υπέρ της ιδιαίτερης πατρίδας μου της Αχαΐας.
Οδηγώντας πρόσφατα προς την όμορφη Εύβοια και τη Χαλκίδα, εντυπωσιάστηκα από την άριστη πρόσβαση στην περιοχή και τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο. Να αναφέρουμε, για το αρχείο, πως η αντίστοιχη γραμμή του ΟΣΕ Αθήνας - Πάτρας έχει πρόσφατα καταργηθεί. Είναι δυνατόν;
Βέβαια και στην ίδια την Πελοπόννησο απόλαυσα την οδήγηση στο νέο αυτοκινητόδρομο Κορίνθου – Τριπόλεως, μία απόσταση που διήνυσα με μία άνεση σαράντα πέντε λεπτών της ώρας. Την ίδια στιγμή ο αυτοκινητόδρομος Κορίνθου – Πατρών με την πολλαπλάσια κίνηση, τον προορισμό στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας προς τη δυτική Ευρώπη, είναι ένας παρωχημένος επαρχιακός δρόμος με αντίτιμο το αίμα και το χαμό πολλών οδηγών εξαιτίας της ακαταλληλότητάς του.
Πάτρα: πληθυσμός πάνω από 300 χιλιάδες, ο τρίτος μεγαλύτερος δήμος της χώρας και πολυσύχναστο λιμάνι. Τρίπολη: λιγότεροι από 40 χιλιάδες κάτοικοι. Ναι, ξεχάσαμε να σημειώσουμε, με αρκετούς βουλευτές της με ισχυρές διασυνδέσεις και επιρροές στην κεντρική εξουσία. Είπατε τίποτα;
Τις προάλλες οδηγούσα στην Καλαμάτα και περνούσα δίπλα από το σύγχρονο αεροδρόμιό της. Όμορφη πόλη με πληθυσμό πάνω από 70 χιλιάδες. Την ίδια στιγμή η Πάτρα δεν έχει διεθνές αεροδρόμιο! Είναι κοντά στην Αθήνα και μεγάλο λιμάνι είπατε; Ας κοιτάξετε λίγο την Ανκόνα ή το Μπάρι στην γείτονα χώρα και δείτε τις εγκαταστάσεις τους. Ή και την Νάπολι που βρίσκεται κοντά στη Ρώμη. Ξέχασα να σημειώσω πως οι έχοντες συμφέροντα στο λιμάνι της Πάτρας δεν καλοβλέπουν τη δημιουργία αεροδρομίου επειδή λένε θα αποτελούσε κίνδυνο να χάσουν την πελατεία τους που ταξιδεύει με το πλοίο. Η κοντόφθαλμη λογική τους αγνοεί την αναπτυξιακή ώθηση που μια τέτοια κατασκευή μπορεί να δώσει. Ακόμα, οι γειτονικοί νομοί ίσως και να μη θέλουν αεροδρόμιο στην Αχαΐα γιατί θα προτιμούσαν στις δικές τους περιοχές. Ίσως πάλι και οι βουλευτές του Νόμού Αχαΐας να μην έχουν τόσες γνωριμίες και προσβάσεις στην εξουσία. Μικροσυμφέροντα, ρουσφέτια, εξυπηρετήσεις των λίγων ή των κολάκων, είπατε τίποτα;
Είναι αδιανόητο η περιοχή της βορειοδυτικής Πελοποννήσου να διαθέτει δύο στρατιωτικά αεροδρόμια, από τα σημαντικότερα της χώρας με ενεργότατο ρόλο στις ασκήσεις και αναχαιτίσεις στο Αιγαίο και να μην μπορεί να αναβαθμίσει η πολιτεία ένα τουλάχιστον εκ των δύο σε πολιτικό (με μικρό κόστος μιας και οι σχετικές εγκαταστάσεις υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό) ώστε να δώσει παραπάνω ώθηση στην περιοχή.
Επίσης είναι πρωτάκουστο να λειτουργεί η Εγνατία οδός χρόνια τώρα, συνδέοντας μικρές πόλεις ή κωμοπόλεις σε χρόνο dt και η πολλαπλάσιας κίνησης Εθνική οδός Αθηνών - Πατρών (έτσι την ονομάζουν, είναι απίστευτο) να μην είναι στοιχειωδώς μέσα στις σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας και γρήγορης μετακίνησης. Είναι λυπηρό ο σιδηρόδρομος της Πελοποννήσου να μην λειτουργεί ή να είναι διαφορετικών προδιαγραφών από εκείνον την κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Είδες τι κάνει η κλάψα των τοπικών αξιωματούχων; Παίρνεις παραπάνω από ότι σου αναλογεί, ενώ ταυτόχρονα η σιωπή ή η αξιοπρέπεια σε βρίσκει πάντα ουραγό σε αυτά που σου αξίζουν.
Πού είναι η ισότητα, η ίση μεταχείριση στην Ελλάδα; Όνειρα θερινής νυκτός στη χώρα που βασιλεύει η γνωριμία, η εξυπηρέτηση των γνωστών, τα μικροσυμφέροντα που δεν θέλουν τις αλλαγές για το καλό των πολλών και γενικώς η δημιουργία του κάθε τι για να βολευτούν και καρπωθούν οι λίγοι αυτά που προορίζονται για τους πολλούς - και με τα χρήματα των πολλών.
Οι μνήμες της ιστορίας μας είναι πρόσφατες με τους φόρους που όλοι οι Έλληνες πλήρωναν για τα έργα υποδομής της Αθήνας και τις άχρηστες Ολυμπιακές εγκαταστάσεις (σε μία μόνο πόλη). Μας κορόιδευαν απλά ότι αυτοί οι αγώνες της μίας πόλης, θα είναι αγώνες σε όλη την Ελλάδα.
Χρειάζεται μαζική κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών και η παράκαμψη των στενών συμφερόντων των λίγων που προσπαθούν να σιωπήσουν τη φωνή των πολλών. Οι δράσεις αυτές καλό θα ήταν να περιέχουν και συγκριτικές αντιπαραθέσεις για την δικαιότερη κατανομή των πόρων ανά την επικράτεια και των σχετικών έργων με ορθολογισμό. Ένας δίκαιος ανταγωνισμός είναι, έτσι πρέπει να εκλαμβάνεται και οι σχετικές προσπάθειες των ανθρώπων αυτή την ένταση ας έχουν.
_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου