Οι “ουρακοτάγκοι” της πόλης

_
Σύγχρονες πόλεις, πληθυσμοί μικροί κατά κανόνα που χαρακτηρίζονται από ικανό αριθμό ατόμων που ζουν ακόμα νομαδικά, τόσο που, μπροστά τους, οι κάτοικοι του χωριού είναι παραδείγματα οργάνωσης και υπακοής στους κοινούς κανόνες του δικαίου, τους Νόμους. Χωριάτες της πόλης ή πολίτες του χωριού; Τίποτα από τα δύο, χαμένοι στο κενό τους ούτε καν εγωιστές, μιας, και τον εαυτό τους τον παραμελούν. Οι λιγοστοί πολίτες που εννοούν να συμμορφώνονται στους κανόνες, συρρικνώνονται σαν μειοψηφία επειδή οι υπόλοιποι θα τους πουν γραφικούς κι επειδή η ανομία λειτουργεί πολλαπλασιαστικά και διαχέεται σαν το κακό.

Κάποια μέρα δεν γνωρίζεις αν θα τους βρεις να περπατούν στο δρόμο ή να έχουν σκαρφαλώσει και να χοροπηδούν πάνω σε κάποιο δέντρο. Είναι οι λεγόμενοι “ουρακοτάγκοι” της πόλης.


Μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των καθαρών “ουρακοτάγκων”:
- Σταθμεύουν το αυτοκίνητό τους σε θέσεις ΑΜΕΑ την ίδια στιγμή που το πάρκινγκ είναι μισοάδειο ή τουλάχιστον μπορούν να σταθμεύσουν 50-100 μέτρα πιο πέρα.
- Κινούνται στο πεζοδρόμιο ή στους πεζοδρόμους με τις μηχανές τους ή σαν τζιποκαβαλάρηδες και βρίζουν τους πεζούς που περπατούν επειδή δεν κάνουν στην άκρη να περάσουν.
- Σταθμεύουν κατά 80% ή πλήρως πάνω σε πλατείες-μνημεία της πόλης που με τόσο κόπο και χρήμα ανακαινίστηκαν και παραδόθηκαν στους κατοίκους της.
- Βολτάρουν με τους σκύλους τους οι .. φιλόζωοι και τους οδηγούν να αφοδεύουν μπροστά στις εισόδους των πολυκατοικιών.
- Σταθμεύουν σε στροφή λεωφορείων παραλύοντας την κίνηση, οδηγώντας σε ουρές εκατοντάδων μέτρων.
- Αφήνουν σκόρπια μικρά σκουπίδια έξω από κάδους απορριμμάτων οι οποίοι είναι και άδειοι.
- Ηχορυπαίνουν σχεδόν καθημερινά παραβιάζοντας Νόμους κοινής ησυχίας και αδιαφορώντας για την αστυνομία, τους δύσμοιρους πολίτες μέσα στα σπίτια τους, καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου.

Υπάρχουν και οι μεσαίες περιπτώσεις, ένα βήμα από το άλμα στο δέντρο και λίγο πάνω από τη γη, το .. τρίχωμά τους είναι εμφανές αλλά όχι .. έντονο:



- Συνεργεία αυτοκινήτων που κάνουν κατάληψη πεζοδρομίων επειδή ο καθαρός κλειστός τους χώρος είναι ελάχιστος και γενικώς όλοι ο οδηγοί που καταλαμβάνουν πεζοδρόμια αναγκάζοντας τους πεζούς να εκτίθενται στους δρόμους.
- Οδηγοί που δεν σταματούν σε διαβάσεις πεζών, ακόμα και σε πράσινο πεζών στην διάβαση ενώ το δικό τους φανάρι είναι πράσινο και παλλόμενο πορτοκαλί.
- Όλοι οι οδηγοί που διπλοσταθμεύουν – μία πράξη έντονα αντικοινωνικής συμπεριφοράς και καθολικά απαράδεκτη. Εξαίρεση ίσως μόνο τα ασθενοφόρα για επείγοντα περιστατικά. Ακόμα και οι επαγγελματίες που τους έχουν καταλάβει παράνομα τις θέσεις φορτοεκφόρτωσης είναι αδικαιολόγητοι.
- Όσοι πετούν τα τσιγάρα αναμμένα στον πολυσύχναστο δρόμο – συχνά άθελα τους (;) βρίσκοντας στόχο διερχόμενους πεζούς.
- Καπνιστές σε εσωτερικούς χώρους που είναι φανερό ότι ελάχιστοι καπνίζουν και η πλειοψηφία ενοχλείται.
- Άτομα που προσπερνούν στις ουρές αναμονής χωρίς τον στοιχειώδη σεβασμό να ρωτήσουν αν ο άλλος προηγείται.
- Αυτοί που ηχορυπαίνουν περιστασιακά, όχι συνεχώς, κι έχουν γίνει μικρός μπελάς για όσους έχουν άλλες επιλογές εκείνες τις στιγμές, με κύρια αυτή του ύπνου.


Τέλος είναι και η ομάδα χαμηλού κινδύνου που υπό συνθήκες δεν θα έλεγε όχι να σκαρφαλώσει στα ψηλά θυμούμενη την .. μακρινή της καταγωγή. Oι λεγόμενοι εκκολαπτόμενοι “ουρακοτάγκοι”:
- Οδηγούν συνήθως μιλώντας στο κινητό, παραμελώντας τη δουλειά τους εκείνη την ώρα.
- Βγάζουν τα σκουπίδια τους πρωί-πρωί ή ακόμα και αφού περάσει το απορριμματοφόρο.
- Σταματούν στα φανάρια πατώντας όλη την διάβαση του πεζού που αναγκάζεται να κάνει ζιγκ - ζαγκ για να περάσει.
- Δεν κόβουν απόδειξη στα καφενεία ή άλλα είδη αναψυχής και σε ρωτούν όταν τους ζητήσεις: - μου ζητήσατε απόδειξη;
- Παρκάρουν σε θέσεις ελεγχόμενης στάθμευσης χωρίς το αντίτιμο και σου απαντούν: – ένα λεπτό θα κάνω, φεύγω.
- Οι λογής κουτοπόνηροι που θεωρούν ότι περνούν απαρατήρητοι στην παρανομία τους, όπως οι μαθητές που νομίζουν δεν τους βλέπει ο καθηγητής ενώ αντιγράφουν.

Για τις περιπτώσεις αυτές, μην μας ρωτήστε πώς αντιμετωπίζονται. Και οι μεγαλύτεροι Αρχαίοι μας, πιστοί στους Νόμους και το κράτος, πλούσιοι σε ιδέες για τις πόλεις και την λειτουργία τους, θα σήκωναν τα χέρια ψηλά. Δυστυχώς ο μόνος τρόπος είναι να συμβιβαστείς, να συνυπάρξεις με το χάος. Μακάρι να είναι λαθεμένο αυτό το συμπέρασμα ..
_