«Οι αδελφοί Καραμαζόφ» το τελευταίο έργο του Ντοστογιέφσκι, είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία της λογοτεχνίας και ίσως το καλύτερο έργο του.
Το έργο κινείται γύρω από μία οικογένεια ή καλύτερα γύρω από τους χαρακτήρες της οικογένειας Καραμαζόφ και των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους. Έτσι έχουμε τον πατέρα που αντιπροσωπεύει την παρακμή και την διαφθορά. Τον παρορμητικό Μίτια που ενεργεί, στην υπερβολή του, με το συναίσθημα.
Τον ορθολογιστή και άθεο Ιβάν εκπρόσωπο των αλλαγών που έρχονται και τέλος τον συναισθηματικό έως και ενοχικό Αλιόσα που προσπαθεί να συντεριάσει την οικογένεια του βάζοντας τον εαυτό του ανάμεσα τους. Τα τέσσερα αυτά πρόσωπα πλαισιώνονται από μια πλειάδα άλλων χαρακτήρων που συνθέτουν το πρόσωπο της Ρωσίας εκείνης της εποχής, αλλά και τους χαρακτήρες των ανθρώπων που βρίσκονται ανάμεσα μας.
Αυτό που το χαρακτηρίζει είναι ότι μπορεί να διαβαστεί σε πολλά επίπεδα. Έτσι έχουμε επιφανειακά ένα μυστήριο, τη δολοφονία του πατέρα Καραμαζόφ, που με αστυνομική-δικαστική πλοκή προσπαθεί να λυθεί. Σε δεύτερο επίπεδο παρατηρούμε τις μεταβολές στις κοινωνικές δομές της Ρωσίας, κατάργηση της δουλοπαροικίας, μεταβολές στην δικαιοσύνη, αμφισβήτηση της θρησκείας, που διαδραματίζονται στα τέλη της ανατρεπτικής δεκαετίας του 1860. Σε ένα παραπάνω επίπεδο παρακολουθούμε την ανάλυση των χαρακτήρων του έργου, κυρίως των τριών αδερφών, σε τέτοιο βαθμό πληρότητας ώστε να θεωρείται σταθμός στην σύγχρονη ψυχολογία.
«Οι αδελφοί Καραμαζόφ» είναι άλλο ένα αριστούργημα από τον Ντοστογιέφσκι, ανάλογο της εξαιρετικής ικανότητάς του να διαβλέπει πίσω απ’ τα γεγονότα, να μη μας αφήνει επιλογή για το αν θ’ αγαπήσουμε τους ήρωες που μικροί ή μεγάλοι παρουσιάζονται με τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά τους, τον ευαίσθητο ψυχισμό τους και τις αχαλίνωτες διαθέσεις τους. Οικογενειακές συγκρούσεις, εντυπωσιακή εξέλιξη, συγκίνηση που αγγίζει το ρίγος… Σίγουρα θα το λατρέψετε…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.pare-dose.net/?p=2991
_
4 σχόλια:
Αγαπώ πολύ τον Ντοστογιέφσκι!
Έχω διαβάσει το υπέροχο Έγκλημα και Τιμωρία, τον Ηλίθιο, τον Παίχτη και τον Αιώνιο Σύζυγο, αλλά το 'Αδερφοί Καραμαζόφ', μου ξέφυγε.
Όχι για πολύ όμως. :)
Ο Ντοστογιέφσκι είναι από τους ωραιότερους συγγραφείς και πάντα με μαγεύει, όχι μόνο ο τρόπος που αναλύει τους χαρακτήρες των ιστοριών του, αλλά και η περιγραφή της εποχής στην οποία διαδραματίζονται.
Σ' ευχαριστώ για την 'υπενθύμιση'. :)
Καλό μεσημέρι!
@ Lilith
Από τα λίγα βιβλία που έχω διαβάσει είναι μάλλον το καλύτερό μου. Η Ελληνική μετάφραση από τις Εκδόσεις Γκοβόστη είναι πάρα πολύ καλή.
Είχα σκοπό να σταματήσω το blogging, ό,τι είχα να πω το είπα, κι ακόμη δεν έχω χρόνο πια να γράφω – χώρια που για μένα, λόγω της κρίσης, ο χρόνος είναι χρήμα, δυστυχώς. Όμως αυτή η ματιά στο κείμενο με έκανε να το ανεβάσω κι έτσι το ιστολόγιο πήρε παράταση. Μόνιμη ή προσωρινή; Θα δείξει ο χρόνος.
Ευχαριστώ που πέρασες!
Δεν θα σχολιάσω επί της ουσίας της ανάρτησης , αλλά εντυπωσιασμένη από την απάντηση σου , στην αγαπητή Lilith , έχω να πω , πως ... ευγνωμονώ τους "πατριώτες" μου Αδελφούς Καραμαζώφ , που σε έκαναν , να αναθεωρήσεις την απόφασή σου να σταματήσεις το blogging .
Μπορεί καλέ μου φίλε , ο Χρόνος να είναι χρήμα , αλλά η λαχτάρα των φίλων να σε ... "ακούσουν" , είναι ... θησαυρός . Οπότε ... τί να τα κάνεις τα χρήματα ;... όταν ήδη είσαι ... πάμπλουτος ;...
Φιλιά .
@ silia
Αγαπητή Άννα, πόσο χαίρομαι που πέρασες από εδώ. Να σε ευχαριστήσω για μια ακόμα φορά για τα καλά σου λόγια. Ξέρεις, αυτό που με πλουτίζει κυρίως είναι η εκτίμηση των άλλων και κυρίως των ανθρώπων με την δική σου καλλιέργεια κι επίπεδο. Ελπίζω να τα πούμε σύντομα! Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου