"Vivaldi: Four Seasons - Winter"

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Περί διαχείρισης κρίσεων

_
Για τους παλαιότερους αναγνώστες του ιστολογίου θα θυμάστε τις απόψεις μου για τους όρους διαχείριση, στοχοθέτηση, τοποθέτηση (όχι αντικειμένων) και τα συμπαρομαρτούντα, όλα παράγωγα της επιχειρηματικής .. γλωσσολογίας και στερεοτυπίας της .. σκέψης που λογαριάζουν να περάσουν σαν τέτοιο τρόπο στο μέσο άνθρωπο. Σαν μία δήθεν προαγωγή του τρόπου που συλλογίζεται, μιλάει και δραστηριοποιείται στην κοινωνία μας.

Δεν πρόκειται να αλλάξω τώρα αυτή την πίστη μου όσο και αν η ειδησεογραφία και πεζή καθημερινότητα την θέτουν περίπου υπό διωγμό – όσοι αρνούνται αυτούς τους όρους είναι στην .. απέξω της υπόθεσης. Για μια στιγμή όμως. Σε κάθε βυθό με απορρίμματα, αν κοιτάξεις ανάμεσα βρίσκεις μαργαριτάρια. Υπερβολές θα πείτε; Μπορεί, πάντως εδώ η απάντηση έρχεται αφοπλιστικά: Διαχείριση κρίσεων.


Όσο και αν ο όρος είναι ξύλινος, μία απόδοση στα Ελληνικά του risk management, είναι όμως το μεγάλο μυστικό. Όχι μόνο για τις επιχειρήσεις, τις οικονομίες και τις δουλειές που για αυτές επινοήθηκε, αλλά και για τις ζωές των ανθρώπων, την κοινωνικότητα, την υγεία, όλες τις μορφές τους.

Να μιλήσουμε για τις διαπροσωπικές ή οικογενειακές σχέσεις που ένας έντονος καυγάς είναι ικανός να τα γκρεμίσει όλα; Για την υγεία μας που μία απροσεξία ίσως και να είναι μη αναστρέψιμη; Για μια συνεργασία που ένας στιγμιαίος εκνευρισμός και επιθετικότητα μπορεί να τη διαλύσουν; Όσα χρόνια και αν προσπαθούμε, όσα καλά κι αν προσφέρουμε, όσο και αν προσέχουμε τον εαυτό μας, όσο καλοί συνεργάτες και αν είμαστε, μία κακή στιγμή είναι ικανή για την ανατροπή.

Νομίζετε πως οι άνθρωποι είναι τόσο φυσικά ευγενικοί και τυπικοί, ακόμα και μέσα στη στενή φιλική τους ομάδα; Δεν γίνεται αλλιώς να συμβιώσουν αν δεν ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα να παρεκτραπούν, η ευγένεια έρχεται σαν ασπίδα προστασίας, δικλίδα ασφαλείας μπρος στον κίνδυνο ανάρμοστης συμπεριφοράς.


Οι κρίσεις και ο κίνδυνοι, λέει η θεωρία, είναι καλό να εντοπιστούν εκ των προτέρων και να επιτεθούμε σε αυτές πριν εκείνες επιτεθούν σε εμάς. Σοφή σκέψη: γνωρίζω ότι τα εμπόδια υπάρχουν, δεν μπορώ να τα απαλείψω κι επομένως, τα αποφεύγω με πρότερη γνώση και σχέδιο. Όταν έρχεται να ξεσπάσει ο καυγάς, αποχωρώ ή το συζητώ ήρεμα. Διατυπώνω μια διαφωνία μου σαν ένα κομμάτι μίας πρότασης γεμάτη συμφωνίες. Και βέβαια παρακολουθώ την υγεία μου προληπτικά κι ας νιώθω άτρωτος.

Είναι θαυμαστό πώς ο ορθολογισμός εδώ καταφέρνει να σκεπάσει τα συναισθήματα. Δεν ξέρω αν είναι πιο δυνατός ή αν μπορούμε να ζήσουμε μόνο με αυτόν, σίγουρα όμως έρχεται σαν ένας οργανωτικός νους να τακτοποιήσει τις αισθήσεις μας. Δεν το παραδεχόμουνα, μα κατάφερα να πειστώ όταν άφησα κατά μέρος κάτι από την κενολογία του τίτλου της διαχείρισης και κοίταξα παραμέσα.
_

16 σχόλια:

Christos είπε...

Η διαχείριση κρίσεων πάει να γίνει ολόκληρη επιστήμη. Ένα φίλος μου έχει τελειώσει μεταπτυχιακό σε risk management και νομίζω είναι από τα πιο περιζήτητα. Πολύ εύστοχο το post σου φίλε museum.

Dimitra είπε...

Πολύ καλά μας τα γράφεις φίλε Δημήτρη μετά από καιρό. Πραγματικά ανατρέπεις το ίδιο σου τον εαυτό και δείχνεις πως είσαι ανοιχτός να παραδεχθείς κάτι που στην αρχή δεν το πίστευες. Σου αξίζει ένα μπράβο σου γι’ αυτό!

Καλό μεσημέρι!

Yannis είπε...

Πολύ δυνατή εισαγωγή. Μπράβο!

DSK είπε...

Διαχείριση κρίσεων και αγγούρια..
Στα δύσκολα ο άνθρωπος και η ικανότητά του να ανταπεξέλθει είναι εκείνες οι συνιστώσες που θα σώσουν το καράβι.. Καλή η εκπαίδευση, καλό το project περί business continuity, καλές οι αναλύσεις και τα flow charts και οι ασκήσεις ετοιμότητας, οπωσδήποτε δίνουν κάποιες αρχές, αλλά όπως η ιστορία ( πρόσφατη και παλαιότερη) διδάσκει, όταν έρθει η φουρτούνα, τότε η θεά τύχη και ο παράγων άνθρωπος διαμορφώνουν τις εξελίξεις.. Είδαμε άλλωστε πώς διαχειρίζονται τη κρίση ολόκληρα κράτη, ολόκληροι εταιρικοί κολοσσοί, που μέσα σε 1-2 εικοσιτετράωρα κατακρεμίζονται , υποταγμένα στις προσταγές κάποιων κερδοσκοπικών μηχανισμών και κέντρων συμφερόντων.
(Φυσικά, ολες αυτές οι ΄νέες΄ επιστήμες είναι αναγκαίες , λόγω της πολυπλοκότητας και εξειδίκευσης των σύγχρονων εταιρειών. Όπως άλλωστε και το περιβόητο HR ( Human resources) που πλέον κάθε σοβαρή εταιρεία διαθέτει. )
Παρόλα αυτά όπως λέει και μια παροιμία : ο άνθρωπος ό,τι μπορεί και ο Θεός ό,τι θέλει .

silia είπε...

"...Όταν έρχεται να ξεσπάσει ο καυγάς, αποχωρώ ή το συζητώ ήρεμα. Διατυπώνω μια διαφωνία μου σαν ένα κομμάτι μίας πρότασης γεμάτη συμφωνίες..."
-----------------------
Σοφό !...
Ακούγεται απλό ... ίσως και εύκολο ... Ίσως και κάτι σαν υπεκφυγή .
Αλλά , απλά ... είναι σοφό .
Καλό σου απόγευμα φίλε μου MUSEUM

museum είπε...

@ Dimitra

Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια Δήμητρα που γράφεις. Απλά πριν δεν ήξερα, δεν είχα διαβάσει και είχα μια επιφανειακή άποψη. Η παραμέσα γνώση μας αλλάζει.

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο!

museum είπε...

@ DSK

Φίλε Δημήτρη, αυτά έλεγα κι εγώ πριν διαβάσω παραμέσα. Γενικά ο όρος διαχείριση είναι κάπως αποκρουστικός, συμφωνούμε. Ο παράγων άνθρωπος που γράφεις, μπορεί να έχει και μία ικανότητα πρόβλεψης και σχεδίου, αυτό εδώ προσπαθεί το post να αναδειχθεί. Όσο για την τύχη, αν αφεθούμε σε αυτή, δεν υπάρχουν και πολλές καλές πιθανότητες. Οι μεγάλες εταιρείες που κατέρρευσαν, συνέβηκε και γιατί δεν είχαν σχέδιο να αντιμετωπίσουν ακραίες περιπτώσεις, είχαν υποτιμήσει ή αγνοήσει πραγματικούς κινδύνους.

Γενικά η διαχείριση κρίσης σαν ουσία υπήρχε πάντοτε. Και ο Νώε με την κιβωτό του, μια διαχείριση κρίσης δεν έκανε; :)

museum είπε...

@ Yannis

Σε ευχαριστώ Γιάννη!

museum είπε...

@ silia

Αγαπητή Άννα χαίρομαι που σου άρεσε. Κάποια σοφά όπως λες αποφθέγματα είναι αποτέλεσμα συνεισφοράς πολλών ανθρώπων κι εμπειριών της ζωής μας. Κάπου το άκουσα και το σκέφτηκα κι εγώ ότι είναι μία καλή λύση.

Να είσαι καλά!

museum είπε...

@ Christos

Το γνωρίζουμε καλά αυτό Χρήστο. Υπάρχουν ένα σωρό μελέτες στο θέμα αν ψάξει κάποιος εδώ στο ‘δίχτυ’. Και που έχουν πρακτική εφαρμογή! Να’ σαι καλά.

DSK είπε...

Μπα, δεν νομίζω museum ότι οι εταιρείες που κατέρευσαν ήταν μαγαζάκια συνοικιακά. Είμαι σίγουρος ότι τα στελέχη της Lehman Brothers, είχαν πήξει σε σεμινάρια περί διαχείρισης κρίσεων. Μια εταιρεία του επιπέδου αυτού σίγουρα επιμορφώνει τα στελέχη της με τέτοια (ανούσια για μένα) σεμινάρια.
Δεν λέω , σε κάποιες περιπτώσεις, είναι χρήσιμες οι γενικές αρχές που διέπουν την επιστήμη της "διαχείρισης κρίσης". Επιμένω όμως πως αν κάποια μεγάλα κεφάλια θελήσουν, δύσκολο να σκοντάψουν πάνω σε σεμινάρια ετοιμότητας και ασκήσεις επί χάρτου.
Όσο για το Νώε, και αν πιστέψουμε τη παράδοση, ΚΑΤ' ΕΝΤΟΛΗ του Θεού κατασκευάστηκε η κιβωτός. Αυτό ακριβώς που έγραφα στο προηγούμενο post ..
"Ο άνθρωπος ό,τι μπορεί και ο Θεός ό,τι θέλει"

museum είπε...

@ DSK

Συμφωνώ ότι υπάρχει και το απρόοπτο, αλλά στην περίπτωση της εταιρείας δεν γνωρίζω αν είχαν όλη την πληροφόρηση έγκαιρα. Αν κάτι όμως μπορεί να εξηγηθεί μετά, αυτό μπορεί να γίνει και πριν. Η αντιμετώπιση των κρίσεων δεν σχετίζεται με τα σεμινάρια βέβαια πολλά από τα οποία είναι .. αρπαχτές και μόνο. Να το πούμε σχέδιο κινδύνου καλύτερα. Πάρε παράδειγμα την πυροπροστασία με τις αντιπυρικές ζώνες κλπ. Ή την προστασία από τις πλημμύρες ή την αντισεισμική προστασία και αντιμετώπιση. Χρειάζονται ασφαλώς.

Για τον Νώε που αναφέραμε, αστειεύτηκα, αν και εδώ στην περίπτωση θαυμάτων και άλλων θεϊκών δυνάμεων, μπαίνουμε στα χωράφια της μεταφυσικής όπότε αυτές οι σκέψεις παύουν να ισχύουν.

Ανώνυμος είπε...

To pio enohlitiko ine i veveosi oti avtus pu vlepume se thesis ypsiles meriki ,eki exo,tus ehune gia mikrus gia ta treximata.Ine toso endoni i esthisi ooti ali kanun pehnidi stin hora mas pu agrievo kathe fora pu to skeftome(Δ.Ν.Τ.,Ε.Ε.,Η.Π.Α.)
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

museum είπε...

@ Ανώνυμος - ΕΥΓΕΝΙΑ

Δεν ξέρω πόσο έχει σχέση με το θέμα αυτό που γράφεις, πάντως είναι αλήθεια. Προσωπικά με ηρεμεί και δεν με εξαγριώνει, μιας και οι δικοί μας άρχοντες είναι άχρηστοι για να επινοήσουν και να εφαρμοσουν ακόμα και ένα απλοϊκό σχέδιο.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε museum, ποιοι έχουν την ψευδαίσθηση ότι διαχειρίζονται την κρίση μας σαν ανεξάρτητη δημοκρατική χώρα; Τα συχνά σύρτα φέρτα του Γιωργάκη έχουν σαν απώτερο σκοπό την σκλάβωση της χώρας και το ξεπούλημα της στις κατώτερες τιμές. Είδες φάτσα στην New York; όταν δήλωσε ότι η χώρα ταλαιπωρείται αλλά συμφωνεί μαζί του; Ποιος λέει ψέματα; Υπάρχει έστω και ένας λογικός άνθρωπος που να συμφωνεί με τα μέτρα στο εργασιακό και το ασφαλιστικό; Γιατί λες ότι ή παρατήρησή μου δεν έχει σχέση με το άρθρο; ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

museum είπε...

@ ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Αρχικά να σε ευχαριστήσω για τα σχόλιά σου εδώ. Είναι πολύ καλές οι σκέψεις σου απλά δεν είχα στο μυαλό μου το θέμα της οικονομικής κρίσης της Ελλάδας όταν έγραφα το κείμενο. Εννοείται πως τα μέτρα στο εργασιακό και το ασφαλιστικό είναι δυσάρεστα και θα ήθελα πολύ καλύτερα. Για τους πολιτικούς επέτρεψε με να μην σχολιάσω άλλο.

Καλημέρα!
ΥΓ: θα σε παρακαλούσα να μου έστελνες με ελληνικούς χαρακτήρες, με λατινικά δύσκολα διαβάζονται και μου πήρε κάμποση ώρα να το περάσω στα ελληνικά.