"Vivaldi: Four Seasons - Winter"

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Ψηφιακή Τέχνη: Εγκατάσταση “010”

_
Μία πιο τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις του Ιανουαρίου ήταν η έκθεση – βίντεο εγκατάσταση του Γιάννη Σαραντόπουλου “010” στην Πάτρα στις 25 και 26/1, στον πολυχώρο 'Λιθογραφείον' της Πάτρας, στα πλαίσια της δράσης ‘Ημέρες και Νύχτες Δημιουργίας’. Πρόκειται για τρεις βίντεο προβολές, οι οποίες πραγματεύονται ζητήματα επικοινωνίας και περιεχομένου της πληροφορίας ενώ θίγεται το πρόβλημα της υπερπληροφόρησης στην ψηφιακή εποχή. Μία οπτικοακουστική παρουσίαση της πληθώρας της ψηφιακής πληροφορίας που έρχεται να μας κατακλύσει μαζί ατομικά και συλλογικά. Η χρήση κωδίκων επικοινωνίας διατρέχει εδώ υπαινικτικά το έργο. Ο πολυχώρος, προσεκτικά επιλεγμένος, λειτούργησε από το 1939 έως το 1975 σαν τυπογραφείο και την τελευταία δεκαετία μετατράπηκε σε θέατρο κρατώντας ωστόσο τον βιομηχανικό του χαρακτήρα.


Η έκθεση περιελάμβανε τρεις εγκαταστάσεις, ξεκινώντας από την ψηφιακή πληροφόρηση σε ατομικό επίπεδο που προσπερνά ακατέργαστη, επαναληπτική. Συνεχίζεται στο δυαδικό στάδιο σε μία αέναη κίνηση ψηφίων (δυαδικών ψηφίων), ίσως φλύαρη, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα και καταλήγει σε ένα ανελέητο ‘βομβαρδισμό’ της πόλης από ακολουθίες δυαδικού κώδικά από 0 και 1. Η ενέργεια που εκλύεται από τα μηχανιστικά αναπαραγόμενα μηνύματα δύσκολα μετουσιώνεται σε ανάλυση και σκέψη, όμως εξωτερικεύει μία ένταση και ρυθμό, σημάδια μίας ζωντανής εποχής. Μία μικρή παρακίνηση είναι αρκετή για να μετατρέψει την πληροφορία, αργά αλλά σταθερά, στην κατανόησή της, που είναι και το ζητούμενο της γνώσης τελικά.


Η υλοποίηση της συνολικής ιδέας στην έκθεση, στηρίχτηκε στην έξοχα δουλεμένη ακολουθία εικόνων και ηχητικών συνοδευτικών από τον καλλιτέχνη. Όλα τους βαλμένα σε ένα υποβλητικό σκηνικό με αποτέλεσμα τον άψογο συνδυασμό της τεχνολογίας με την τέχνη.

-----------
« Πώς μπορούμε σήμερα να διαχειριστούμε την πληθώρα των παραγόμενων πληροφοριών που διαδίδονται με εκπληκτικές ταχύτητες; Ιδιαίτερα στο χώρο της μαζικής πληροφόρησης, μια καταιγιστική μορφή παρουσίασης συχνά επιδιώκει να αντισταθμίσει την έλλειψη περιεχομένου. Μηνύματα με ανύπαρκτη αξία μεταδίδονται με μια ανυπόφορη επαναληπτικότητα, που δίνει την αίσθηση ότι η ίδια η ζωή μας και όχι η πληροφορία είναι που επαναλαμβάνεται.


Στην εγκατάσταση του Γιάννη Σαραντόπουλου αυτή η καταιγιστική επανάληψη μετατρέπεται σε μία σχεδόν τελετουργική πράξη χωρίς τέλος. Με τη χρήση του δυαδικού κώδικα οπτικοποιείται ένας κόσμος στον οποίο το κοινότοπο, το βαρετό, το μονότονο οδηγούν στην αποξένωση ενώ η αναζήτηση ενός ουσιαστικού νοήματος, ατομικού ή συλλογικού, συνιστά τη μοναδική πράξη αντίστασης».

Αντώνης Βάος
Εικαστικός, Επίκουρος Καθηγητής
Πανεπιστημίου Πατρών

Σχετικές πληροφορίες και στο σύνδεσμο:
http://www.artingreece.gr/artnews.php?ID=811

-----------
Ο Γιάννης Σαραντόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1962. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών. Εργάζεται στη βιομηχανία τηλεπικοινωνιών και ασχολείται με τη φωτογραφία και τις ψηφιακές μορφές τέχνης.
_

6 σχόλια:

Andreas είπε...

Museum ωραία μας τα γράφεις, ίσως θα μπορούσες να ανεβάσεις το post πριν την έκθεση για να πηγαίναμε κι εμείς. Κι έτσι όμως τουλάχιστον πήραμε μία ιδέα.

museum είπε...

@ Andreas

Έχεις δίκιο Αντρέα. Απλά ήθελα να έχω μια προσωπική άποψη πριν γράψω κάτι. Κι επίσης δεν είχα πολύ χρόνο από τότε που το έμαθα.

Σε ευχαριστώ.

Christos είπε...

Φίλε Δημήτρη χάρηκα την αισιόδοξη ματιά σου στην ψηφιακή τέχνη. Από ότι φαίνεται η ψηφιακή υπερπληροφόρηση είναι κάτι το αρνητικό κι εσύ μιλάς για ενέργεια και ζωντανή εποχή. Έτσι θέλει να το βλέπουμε όλοι μας.

museum είπε...

@ Christos

Φίλε Χρήστο, επειδή η ερμηνεία της ανάλυσης είχε αρνητικές πλευρές, προσπάθησα να φωτίσω κάποια θετικά. Είναι αδύνατο η τεχνολογία να μην έχει τέτοια!

Yannis είπε...

Συμφωνώ με τον Christo ότι ο Δημήτρης (museum) έδωσε και θετική 'ερμηνεία' στο έργο. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι σημαντικό γιατί δεν 'εκπέμπεται' άμεσα στις προβολές. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτή η διάσταση δείχνει αφ’ ενός ότι το έργο δεν είναι μονολιθικό, επιδέχεται διαφορετικές 'ερμηνείες', άρα κάτι πέτυχε. Και αφ’ ετέρου καταλαβαίνουμε ότι η δύναμη του καθενός είναι ό,τι μεταφέρει με την εμπειρία του, που τελικά σημαδεύει μιά προσωπική ματιά στα πράγματα.

museum είπε...

@ Yannis

Αγαπητέ Γιάννη, αρχικά να σου εκφράσω κι από δω τα συγχαρητήριά μου για την τόσο επιτυχημένη παρουσία σου στην Τέχνη. Η ερμηνεία ενός πράγματος δεν είναι μονοδιάστατη αν και πάντα η δημιουργία ξεκινάει από μία βασική ερμηνεία μας. Έχω ακούσει καλλιτέχνες να λένε για κριτικές του έργου τους ότι αυτά που τους έγραψαν δεν τα είχαν σκεφτεί ότι θα μπορούσαν να είναι έτσι. Μπορεί τελικά οι διαφορετικές ερμηνείες να είναι όψεις μίας βασικής ιδέας. Από την οπτική μας εξαρτάται η ‘εικόνα’ της.