Κοντά δυο βδομάδες διανύσαμε στο νέο χρόνο και το 2010 μπήκε αισιόδοξα και θαρρώ πως οι πρώτες μέρες του μας βρίσκουν ανανεωμένους αρκετούς από εμάς. Διαβάστε πέντε πράγματα που θα ήθελα να μου συμβαίνουν μέσα στην καινούργια χρονιά:
Αισιόδοξες σκέψεις
Η απαισιοδοξία και η προσκόλληση στα άσχημα περισσεύουν και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι η σκέψη και η ενασχόληση με θετικές δράσεις. Ακόμα και μέσα από καθημερινές συνήθεις που ούτε καν είχαμε υποψιαστεί. Μία διαφορετική διαδρομή για τη δουλειά, ένα νωρίτερο πρωινό ξύπνημα, ένα περπάτημα στην ύπαιθρο μπορούν να μας ανανεώσουν. Μα και στα πιο πολύπλοκα, οι πρωτοβουλίες με καινούργια, φρέσκα πρόσωπα, νέα χόμπι που νομίζαμε πως δεν μας ταιριάζουνε, μικρές εκδρομές έξω από την πόλη και πιο πολύ η όψη της φωτεινής πλευράς των πραγμάτων.
Μικροί στόχοι
Κάθε χρόνο βάζω κάποιους σκοπούς, μικρά πράγματα που όμως δίνουν το κίνητρο να πραγματώσουμε ιδέες. Να που εδώ τα στερεότυπα της πολιτικής και των επιχειρήσεων μπορούν να χρησιμεύσουν σε κάτι καλό. Μείωση του ελλείμματος λένε ή αύξηση της κερδοφορίας και περιορισμό του κόστους. Και εμείς αντιπροτείνουμε: να περάσουμε τα εκατό μπάνια το καλοκαίρι, να κάνουμε υπερατλαντικό ταξίδι, να διαβάζουμε και καταλαβαίνουμε Νερούδα ή να τρέχουμε σταθερά, τρεις φορές την εβδομάδα, τα εννιά χιλιόμετρα σε μία ώρα. Μικροί, ίσως αδιάφοροι σκοποί, μα με τόσο ενδιαφέρον στην πορεία σε αυτούς.
Υγιεινή διατροφή
“Να τρως υγιεινά” μου έλεγαν όταν ‘χλαπάκιαζα’ τις πίτσες ή τα σάντουιτς στις δύο το πρωί. Κι εγώ σφύριζα ανέμελα. Είχαν όμως δίκιο δίχως άλλο. Εδώ και κάμποσο καιρό έχω βάλει την ‘σπιτική’ διατροφή στο πρόγραμμά μου. Βέβαια τα διαλείμματα κραιπάλης συνεχίζουν να υπάρχουν και μετά .. ξανά, πάλι από την αρχή. Η καλή διατροφή δεν είναι μόνο μία συνήθεια για το μέλλον. Είναι και η απόλαυση του σήμερα μέσα από τις αυξημένες αντοχές, διαθέσεις και .. ορέξεις μας στην ευρύτερη έννοιά τους. Το μόνο μικρό αντίτιμο είναι ο μετριασμός ή έλεγχος των βουλιμικών διαθέσεών μας. Κάτι όχι και τόσο δύσκολο με λίγη πειθαρχεία.
Κακές συνήθεις: τέλος
Κάπνισμα: Πόσα τσιγάρα είναι απόλαυση και πόσα μηχανικά ή αγχωτικά; Αξίζει τον κόπο γι αυτά τα λίγα της ευχαρίστησης να συνεχίσουμε τη συνήθεια; Δεν έχω καταφέρει ακόμα να απαλλαγώ από δαύτο – παρόλο που άντεξα πέντε χρόνια μακριά του.
Έλλειψη προσοχής στον εαυτό μας: Συχνά υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας και τις αντοχές μας. Θέλουμε να δουλεύουμε 8-10 ώρες την ημέρα, να πηγαίνουμε γυμναστήριο, να κάνουμε τις δουλειές στο σπίτι και βραδινή έξοδο. Υπάρχουν και όρια αντοχών.
Εκνευρισμός με τα κακώς κείμενα: Είναι τόσες οι ασχήμιες και ανορθογραφίες γύρω μας, που τελικά το στοίχημα είναι να ζούμε χωρίς επηρεασμούς. Ας βουλώσουμε τα αυτιά μας, ας κλείσουμε τα μάτια μας κι αφεθούμε στην όμορφη πλευρά.
Μακριά από μίζερες συμπεριφορές
Μακριά από συμπεριφορές γεμάτες γκρίνια και απαισιοδοξία. Μερικοί αδυνατούν να εκτιμήσουν τα τόσα καλά που έχουν ή τους δώσαμε και εστιάζουν στα λίγα αρνητικά. Και το κυριότερο επιμένουν σε αυτά μην μπορώντας να δώσουν λύσεις. Στο τέλος όλα τους φταίνε και κάποιες φορές κατηγορούν και άλλα πρόσωπα που δεν έχουν σχέση. Το κυριότερο που θέλουμε να είμαστε μακριά είναι η αχαριστία. “Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος” είχαν πει κάποτε - και είχαν τόσο δίκιο. Όσο η αχαριστία υπάρχει, θα είμαστε μακριά της.
---------------
Καλή Χρονιά φίλοι μου! Και η επόμενη να μας βρει ξανά εδώ να μιλάμε και να ασχολούμαστε με ωραία πράγματα!
_
15 σχόλια:
Καλή Χρονιά να έχεις museum! Καιρό είχες να μας γράψεις στο blog. Συμμερίζομαι την αισιοδοξία σου και σου εύχομαι ειλικρινά όλα αυτά που επιθυμείς να σου συμβούν μέσα στη νέα χρονιά!
Δημήτρη Καλή Χρονιά με υγεία πάνω από όλα! Η αισιοδοξία είναι ο μόνος τρόπος να προχωρήσουμε παρακάτω στη ζωή. Καλό το κείμενό σου και κυρίως αισιόδοξο!
Μητσάρα, τα θέματα που σηκώνεις αλλά και το επίπεδο των comments είναι υψηλού επιπέδου. Κάθε μέρα πληκτρολογώ το museum23.blogspot.com γιατί πάντα μας περιμένουν ευχάριστες εκπλήξεις.
Η αισιοδοξία δεν είναι απλώς τρόπος ζωής, είναι η ζωή η ίδια. Όταν αφήνουμε κάποια άσχημα να σκιάζουν ολοκληρωτικά τη διάθεσή μας σημαίνει ότι ξεχνάμε το πλήθος των υπέροχων πραγμάτων που μας προσφέρει η ζωή. Όταν λοιπόν εμείς δεν εκτιμάμε τη ζωή όπως της πρέπει τότε κι αυτή με τη σειρά της μας γυρίζει την πλάτη και μας προσφέρει απλόχερα τον ίσκιο της.
Καλή Χρονιά Museum!
Εγώ δε θυμάμαι ποτέ να έκανα απολογισμούς στο τέλος του χρόνου ή να έβαλα ποτέ συγκεκριμένους στόχους στην ξεκίνημα ενός καινούριου.
Είμαι επιεικής με τον εαυτό μου...
Πάντα του λέω:
Σου έχω εμπιστοσύνη ότι θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς.
Χαχαχαχααααα!!! :)))
Όσο για τις μίζερες συμπεριφορές... νομίζω ότι είναι πολύ εύκολο να απαλλαχθούμε από ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ μας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα.
Μπορούμε απλούστατα να απομακρυνθούμε. ;)
Καλό σου απόγευμα.
@ Dimitra
Καλή Χρονιά Δήμητρα! Ήμουν μακριά από υπολογιστή λόγω διακοπών και είπα να ξαποστάσω λιγάκι. Είναι καλό να μοιράζεται η αισιοδοξία όλων μας γιατί έτσι λειτουργεί αθροιστικά. Να είσαι καλά!
@ Christos
Χρήστο καλή χρονιά και σε σένα, ότι επιθυμείς! Ευχαριστώ για το σχόλιο και τα λόγια σου!
@ diakxr
Καλώς τα παιδιά! Χαίρομαι που σας αρέσω, τόσο! Καλή αρχή και στο δικό σας blog!
@ Ανώνυμος – 1
Να είσαι καλά Ντίνο μου. Και τα δικά σου σχόλια είναι υψηλού επιπέδου και ανεβάζουν το επίπεδο των κειμένων και συζητήσεων εδώ στο blog!
@ Ανώνυμος – 2
Ανώνυμε φίλε έχεις πολύ δίκιο πως η αισιοδοξία είναι η ίδια η πορεία στη ζωή. Δεν είναι χαζοχαρούμενοι οι αισιόδοξοι. Πολλοί από αυτούς ξέρουν ή έχουν βιώσει τα προβλήματα της ζωής, δεν τα αγνοούν. Για αυτό και προσπαθούν να τα προσπερνούν για να πορεύονται καλά. Τα εμπόδια δεν απομακρύνονται απλά αποφεύγονται με αλλαγή πορείας.
Καλό απόγευμα!
@ Lilith
Καλώς τη Λίλιθ ! Καλή Χρονιά να έχουμε με θετική σκέψη και βέβαια .. μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας όπως λες !! Για να μην χρειαζόμαστε .. νέους στόχους και απολογισμούς :)) Όλα αυτόματα και άνετα :)) Χαχαχα !!
Για το τελευταίο κομμάτι που γράφεις, το καλύτερο είναι να μην γράψω κάτι άλλο και να ασχοληθούμε μόνο με τα ωραία πράγματα !!
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Να είσαι καλά!
τρία αποφθέγματα για την αισιοδοξία που μοιάζουν πολύ (τα 1 και 2 είναι σχεδόν ίδια).
1. Αισιόδοξος είναι ο άνθρωπος που βλέπει φως εκεί που δεν υπάρχει. Απαισιόδοξος είναι ο ανόητος που προσπαθεί να το σβήσει
2. (Τσώρτσιλ) Ο απαισιόδοξος βλέπει δυσκολίες σε κάθε ευκαιρία. Ο αισιόδοξος βλέπει ευκαιρίες σε κάθε δυσκολία.
3. Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων. Ο ένας είναι πολύ ευτυχισμένος και ο άλλος πολύ δυστυχισμένος. Η βασική διαφορά ανάμεσά τους είναι πως ο ένας αγαπά την ομορφιά του κόσμου κι ο άλλος μισεί την ασχήμια του
@ Dinos
Ντίνο τα αποφθέγματά σου είναι πολύ πρώτα. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι το πρώτο που είναι πιο σύνθετο και ουσιαστικό – τα άλλα δύο παίζουν ελαφρώς και με τις λέξεις. Είναι ένας μικρός ορισμός της ευτυχίας και κατ’ επέκταση της δυστυχίας. Ας αφήσω κάτι ακόμα κι εγώ:
- Αισιόδοξος είναι αυτός που πιστεύει πως ο κόσμος δεν μπορούσε να είναι καλύτερος. Απαισιόδοξος είναι αυτός που φοβάται ότι δυστυχώς είναι ακριβώς έτσι.
- Η αισιοδοξία είναι η τρέλα, που θέλει να βλέπουμε το κάθε τι σωστό, κι όταν ακόμα είναι λάθος
- Η απαισιοδοξία είναι θέμα διάθεσης. Η αισιοδοξία είναι θέμα θέλησης.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι το σύνολο των μικρών ευχάριστων στιγμών μας. Μικρά κομμάτια ενός τεράστιου πάζλ. Φαινομενικά δείχνουν ασήμαντες, σε σύγκριση με την αιωνιότητα και τα διάφορα που συμβαίνουν στον πλανήτη μας, αλλά…μας γεμίζουν. Χρωματίζουν την άχαρη καθημερινότητα μας. Μικρές χαρές που γέρνουν προς την ευτυχία την ζυγαριά των μεγάλων προβλημάτων που μας ροκανίζουν την ζωή. Είναι η ήρεμη ματιά που ρίχνουμε στο παρελθόν μας, όταν κάνουμε τον απολογισμό. Είναι τα εφόδια μας για να ατενίζουμε αισιόδοξα το μέλλον προσέχοντας να μην καταστρέψουμε το παρόν μας. Η σιγουριά ότι ανεξάρτητα από τις κακουχίες που θα βρούμε στο δρόμο μας είναι εκεί και εμείς, που τις ξέρουμε, θα τις ξαναζήσουμε. Υφίστανται επειδή οι άνθρωποι που τις δημιούργησαν δεν έχουνε φύγει. Οι άνθρωποι που μας αγαπάνε και τους αγαπάμε. Θα μας βοηθήσουν και θα τους βοηθήσουμε . Μαζί ή ένας ένας κάνουμε τα μικρά βηματάκια μας. Όσο μπορούμε μέχρι που θα φύγουμε..
Αυτές οι στιγμές ομορφαίνουν την ζωή μας ακριβός για τι είναι μικρές και εξαρτάται από εμάς να τις πραγματοποιήσουμε. Μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε. Μας γεμίζουνε ικανοποίηση επειδή τις έχουμε προστατέψει από την φθορά του χρόνου. Όσο και να έχουμε προχωρήσει, ηλικιακά, θα μας προκαλέσουνε ένα χαμόγελο και μία χαρά. Μας τροφοδοτούνε την ελπίδα ότι δεν θα εξαφανιστούμε ως είδος. Στιγμές χαλάρωσης και ευτυχίας που τροφοδοτούν την συναισθηματική μας ζωή. Το χαμόγελο παρατείνει την ζωή που είναι πολύ μικρή για να την χάσουμε μισώντας οποιονδήποτε βρίσκεται μπροστά μας. Υπερτερούν της χολής και της αγανάκτησης για το άδικο και το άνισο της σκληρής καθημερινής μάχης επιβίωσης. Λίγες είναι αλλά αρκούν για να συμπληρώσουν το πάζλ της ευτυχίας
Η φωτογραφία του Νικόλα που πάλεψε ηρωικά και τα κατάφερε. Το βίντεο που τον δείχνει να χορεύει και να χαίρετε την ηλικία και την υγεία του. Νίκησε τις δυσκολίες και τώρα η καρδούλα του λειτουργεί κανονικά .Μεγαλώνει και μας έχει πάρει τα αυτιά με τις καινούργιες λέξεις που τις ρουφάει σαν σφουγγάρι .
Το ξαφνικό τηλεφώνημα φίλων για να πάμε στο θέατρο ή στο σινεμά .Όχι εκείνο το χιλιοπρογραμματισμένο που δεν τελεσφορεί. Είναι η ξαφνική ανάγκη του φίλου να σε δει και να συζητήσει μαζί σου. Να βρεθείτε ξαφνικά με ένα ποτηράκι κρασί και κυρίως με την διάθεση να λύσετε μερικά από τα προβλήματα του κόσμου. Η ανάγκη του φίλου σου , που βρίσκεται στην άλλη άκρη της χώρας ,πνίγεται στην δουλειά και όμως θα διαθέσει λίγα λεπτά να σε ρωτήσει αν είσαι καλά
Η χαρά και η ικανοποίηση όταν σου βγαίνει καλή η μηλόπιτα που θα σερβίρεις στους φίλους που θα έρθουν το βράδυ σπίτι. Η περήφανη ματιά που ρίχνεις στα φυτά του μπαλκονιού .Τα φύτεψες, τα πρόσεξες μέσα στις βροχές και την ξεραΐλα ,τα πότισες και τώρα τα καμαρώνεις. Σου δίνουν την ψευδαίσθηση ενός αόρατου τείχος που σε προστατεύει από τα καυσαέρια της άχαρης ,πλέον, Αθήνας μας.
Η πνευματική ικανοποίηση όταν διαβάζεις ένα καλό κείμενο,ή ακούς μία ωραία μουσική. Όταν βλέπεις μία καλή ταινία η μία καταπληκτική παράσταση. Όλες αυτές οι μικρές χαρές υφίστανται. Δεν έχουνε εξαφανιστεί, είναι εκεί φτάνει να τις ανακαλύψετε και να αφήσετε την ψυχή και το μυαλό σας να τις χαρεί!.
@ ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Η ευτυχία είναι πόσο κοντά είναι οι επιθυμίες μας στην πραγματικότητα σύμφωνα με ένα ορισμό που έχω διαβάσει. Ο δείκτης ευτυχίας είναι η απόσταση ανάμεσα στο επιθυμητό και το πραγματοποιήσιμο. Αν η απόσταση αυτή μηδενιστεί, έχουμε τη μέγιστη ευτυχία. Ενδιαφέρων ορισμός, με ακρίβεια κι απλότητα δοσμένος (από το βιβλίο του Νίκου Δήμου ‘Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας’) μα μου φαίνεται πως η δικιά σου προσέγγιση είναι πιο μεστή. Συχνά οι άνθρωποι νομίζουν πως η ευτυχία είναι μόνο η επίτευξη ενός μεγάλου σκοπού μέσα από κόπο και προσπάθεια. Σύμφωνοι, υπάρχουν στιγμές κορυφαίες στην ζωή μας που αξίζει να είμαστε υπερβολικά ευτυχισμένοι. Τι γίνεται όμως μετά; Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή μας γεμάτες ταξίδια, εκδρομές, δρώμενα. Συχνά αλλά όχι συνεχώς. Προσπαθούμε να σπάσουμε τη ρουτίνα για να νιώσουμε πιο ευτυχισμένοι. Τα Σαββατοκύριακια λέγονται πια απόδραση στην καθομιλουμένη. Ζούμε στα διαλείμματα των .. διαλειμμάτων μας. Η ρουτίνα, δηλαδή η καθημερινότητα είναι περίπου συνώνυμο της δυστυχίας. Δεν λέμε να συμφιλιωθούμε μαζί της.
Τελικά όσα ταξίδια κι αν κάνουμε, όσες αποδράσεις κι αν έχουμε, η όμορφη ζωή μας είναι η όμορφη ρουτίνα μας και οι στιγμές που αυτή περικλείει. Η ζωή μας είναι μία επανάληψη όπως ο ύπνος, το φαγητό, ο έρωτας, η δουλειά. Οι μέρες το ίδιο, η ανατολή, η δύση, οι εποχές του χρόνου επίσης. Ακόμα και η ίδια η αναπνοή μας, η τωρινή μετά από λίγο θα γίνει παρελθόν για να τη διαδεχθεί η επόμενη. Οι ομορφιές λοιπόν, οι περισσότερες, βρίσκονται μέσα σε μία καθημερινότητα που έχουμε συμφιλιωθεί και αγαπάμε. Τότε μόνο θα νοηματοδοτήσουμε τις στιγμές της και αυτά που μας συμβαίνουν που θα είναι σταγόνες ευτυχίας – που όλες μαζί θα κατορθώσουν να μας κατακλύσουν.
Σε ευχαριστώ για το κείμενο που άφησες εδώ!
Δημοσίευση σχολίου