Το ξύπνημα ήταν από νωρίς κατά τις εφτά, και το ξεκίνημα της διαδρομής μας λίγο πριν τις οκτώ. Το ραντεβού μας δινόταν κάθε χρόνο εκεί στην οδό Παπαφλέσσα πλησίον του Ναού του Αγίου Ανδρέα. Η πιανομελόντικα ήταν καθαρή και φρεσκογυαλισμένη. Το τρίγωνο του φίλου μου συμπλήρωνε την εικόνα μας. Είχα μία μικρή έφεση κι έπαιζα καλά τα κάλαντα, σε δύο τρεις ‘σκάλες’ αν θυμάμαι. Ο φιλαράκος μου δεν διακρινόταν και για την κρυστάλλινη φωνή του, το πάλευε με το τρίγωνο κι αυτός να κρατήσει το .. τέμπο, δεν θα μπορούσα όμως χωρίς την παρουσία του. Μέχρι την Τρίτη Γυμνασίου τα λέγαμε τα κάλαντα. Εκείνη την τελευταία χρονιά, θυμάμαι ένα στριμμένο κύριο:
«Καλά εσύ ολόκληρος άντρας και λες ακόμα τα κάλαντα;» με ρώτησε.
«………..» εγώ.
Περιττό να αναφέρουμε ότι δεν επηρέασαν διόλου την διάθεσή μας και την λαχτάρα που νιώθαμε εκείνες τις μέρες. Η προσμονή στο χτύπημα του κουδουνιού, μετά το άνοιγμα της πόρτας όταν μας έγνεφαν θετικά για να αρχίσουμε, μέχρι το μικρό μας φίλεμα – ολόκληρος θησαυρός μας φάνταζε τότε. Όλα μαγικά.
Τα κάλαντα των Χριστουγέννων αλλά κι εκείνα της Πρωτοχρονιάς είναι μέσα στην καρδιά μας. Μέσα στο καταχείμωνο, πρωί - πρωί κοντά στο χάραμα, είμαστε διαρκώς παρόντες. Στο τέλος της διαδρομής, κατά τις δύο το μεσημέρι, απλώναμε πάνω στο στρωμένο κρεβάτι το μποναμά μας για τη δίκαιη μοιρασιά.
Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και επέλεγα στιγμές να ξαναζήσω αυτές θα ήταν ανάμεσα τους. Όσα δώρα κι αν απέκτησα, όσες συνάξεις κι αν προέκυψαν, όσες πρωτοχρονιές κι αν γλεντήσαμε, οι μέρες των παραμονών που ξαμολιόμαστε με τα τρίγωνα και τα πνευστά είναι ασύγκριτες.
Φέτος, όχι μόνο θα υποδεχθώ με ανοικτές αγκάλες αλλά θα παρακαλώ να μού’ρχονται παιδάκια στη γειτονιά να μου “τα λένε”.
Το blog θα κάνει κι αυτό λίγες διακοπές και θα επανέρθει γύρω στις 10 του Γενάρη.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
φίλοι μου
και
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ το ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2010 !!
16 σχόλια:
Φίλε Δημήτρη εύχομαι Καλά Χριστούγεννα και ένα δημιουργικό Νέο Έτος !
Με υγεία και πολλά post !
Καλές γιορτές museum! Να συνεχίζεις το γράψιμο να σε διαβάζουμε εμείς οι υπόλοιποι. Ο καινούργιος χρόνος να μας φέρει τα καλύτερα σε όλους μας!
Museum,
O filarakos sou htan faltsos kai eixe kapote grapsei mia lelsh me tria M.
Kala Xrisougenna
Μια από τις Χριστουγεννιάτικες εμπειρίες των εφηβικών μου χρόνων που μου έχει χαραχτεί βαθειά είναι τα κάλαντα που είχα πει με τον αδελφό σου τον Κώστα στην Πάτρα. Είχαμε σηκωθεί ασυνήθιστα νωρίς για τα δικά μου δεδομένα (κατά τις 6.30) να ετοιμαστούμε, να πάρουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό και να ξεχυθούμε στην αγορά της οδού Κορίνθου. Τα περισσότερα μαγαζιά ανοίγανε εκείνη την ώρα και οι ιδιοκτήτες τους καλά-καλά δεν είχαν ξυπνήσει και ληθαργικά μας έγνεφαν να «τα πούμε» αλλά σχεδόν ποτέ δεν μας άφηναν να ολοκληρώσουμε και τις τρεις στροφές. Θαρρείς πως για τους περισσότερους να ακούν τα κάλαντα ήταν μια αναγκαία αγγαρεία που έπρεπε να υποστούν λόγω της ημέρας, «για το καλό». Σήμερα το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι την αγγαρεία δείχνουν να υφίστανται και αυτοί που τα ψέλνουν. Φωνές χωρίς χρώμα, παράφωνες, σχεδόν σαν καραμούζες πανηγυριών αναγγέλλουν με «συνοπτικές διαδικασίες» την έλευση του παιδίου ανοίγοντας μια παρένθεση αμηχανίας σε ένα κόσμο του οποίου το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στο πως θα ικανοποιήσει την ατομική επιθυμία του να γιορτάσει μια γιορτή εντελώς αποσυνδεδεμένη από την οντολογική της καταβολή. Τω καιρώ εκείνο θυμάμαι δεν υπήρχαν glamorous Χριστουγεννιάτικα ρεβεγιόν. Οι οικογένειες μαζεύονταν στα σπίτια τους και συνήθως έπεφταν νωρίς για ύπνο για να σηκωθούν στις 5 το πρωί να πάνε στη Λειτουργία. Αιώνες τώρα στην ‘καθ’ ημάς Ανατολή’ το εορταστικό επίκεντρο του έτους ήταν το Πάσχα. Στο κλίμα των Χριστουγέννων δειλά-δειλά μπαίναμε στο πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη όπου έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες πολύχρωμες μπάλες στις βιτρίνες των καταστημάτων. Το δέντρο στο σπίτι το στολίζαμε καμιά βδομάδα πριν τη γιορτή. Οι δημόσιοι στολισμοί περιορισμένοι. Ίσα, ίσα για να μας υπενθυμίζουν ότι τα Χριστούγεννα έφτασαν. Όμως τις τελευταίες δύο δεκαετίες ανακαλύψαμε ότι στο life-style και στην αγορά τα Χριστούγεννα βολεύουν περισσότερο. Έτσι πλέον συναγωνιζόμαστε επάξια το Λονδίνο και το Παρίσι σε glamour ατμόσφαιρα και η Χριστουγεννιάτικη Ερμού δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από την Oxford Street. Όπως πάντα όμως όταν αποφασίζουμε να μιμηθούμε τη Δύση το κάνουμε με επαρχιωτισμό άτσαλα και άκομψα και έτσι στην μετάδοση του ζωντανού προγράμματος από κάποιο σκυλάδικο την παραμονή ο/η αοιδός θα ξεκινήσει το πρόγραμμα με την «Άγια Νύχτα» ή κάποιο άλλο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι πριν προχωρήσει στη ζεϊμπεκιά και το τσιφτετέλι. Ομολογουμένως θαυμαστή δυνατότητα αποδόμησης της γιορτής και συγχώνευσής της στην νεοελληνική υποκουλτούρα.
Καλά Χριστούγεννα.
xronia polla Museum,tha ithela na se efxaristisoume gia ta oraia sou post olo afton ton xrono !!!
Symfono pos i volta mas gia ta kalanta einai apo tis stigmes pou anapolo kai einai xaragmenes stin psyxi mou....
Poly kali kai i perigrafi tou filou Alec pou sosta kritikari tin vlacho-glamouria tis epoxis mas.
Christos gennate na eiste oloi eftixeis !!!!
Χρόνια πολλά MUSEUM , να είσαι πάντα καλά .
Πέρσι την Πρωτοχρονιά , ήρθε στο σπίτι μου ένας ψηλός νεαρός και μου είπε τα κάλαντα ... Όμορφα ήταν . Φέτος η Πρωτοχρονιά μου δεν θα είναι τόσο γκλάμορους ... Δεν περιμένω κανέναν (για κάλαντα) .
Φιλιά , και να περνάς καλά , όπου κι αν είσαι .
@ Kostas
Σε ευχαριστώ πολύ Κώστα! Κι εσύ να έχεις ένα όμορφο 2010 γεμάτο υγεία και ότι ποθείς!
@ Christos είπε...
Χρόνια σου Πολλά Χρήστο! Σε ευχαριστώ που έρχεσαι εδώ, με διαβάζεις και σχολιάζεις. Τα καλύτερα να σου έρθουν τη νέα χρονιά!
@ Thanasis
Σωστά μάντεψες Θανάση. Ο φιλαράκος μας στην ιστορία είναι ο Μελέτης! Καλές γιορτές και σε σένα. Καλή χρονιά!
@ Alec
Αγαπητέ Άλεκ, έχεις δίκιο πως σήμερα ακόμα και τα κάλαντα έχουν αδυνατίσει σαν έθιμο. Ό,τι μπορούν το κάνουν οι παλαιοί που τα μεταφέρουν στους νέους ή και οι πολιτιστικοί ή άλλοι σύλλογοι – εδώ θα παραδεχθώ ότι αυτοί κρατούν το έθιμο επάξια ή και ακόμα καλύτερα από το παρελθόν.
Το καλό της υπόθεσης βέβαια είναι πως ακόμα και αυτή η, από ανάγκη, προσκόλληση στα έθιμά μας έχει να δώσει και πολλά θετικά. Οι εκκλησίες ήταν ασφυκτικά γεμάτες από κόσμο, οι άνθρωποι έδειχναν να μπαίνουν στο κατανυκτικό κλίμα των ημερών. (Εδώ ας σημειώσω πως υπάρχει μία στροφή στην πιο παραδοσιακή γιορτή μας που είναι το Πάσχα, κάτι που είναι θετικό μιας και η γιορτή αυτή βρίσκεται πιο κοντά σε εμάς).
Όσο για το κλίμα της κατανάλωσης, του εκτυφλωτικού φωτός, του ξένου Άη Βασίλη (μου τη .. δίνει ο .. Santa Claus) και της ‘βλαχογκλαμουριάς’, είναι κι αυτό αναγκαίο κακό και το εντάσσω στη γενικότερη ‘φύση‘ μας. Ελάχιστοι αστοί υπάρχουν στην Ελλάδα και για μία ακόμα φορά δεν μπορούν να προσαρμοστούν. Μπερδεμένοι, χωριάτες της πόλης ή πολίτες του χωριού (;) αφού δεν ξέρουν καλά- καλά τον εαυτό τους, θα δώσουν ένα ρεσιτάλ κακογουστιάς και εδώ.
Ας μην στεκόμαστε όμως σε αυτά. Ας προσπαθήσουμε να πάρουμε ότι το όμορφο για να καλυτερέψουμε τους εαυτούς μας.
Καλή Χρονιά να έχουμε με υγεία και πολλή όρεξη για όμορφα πράγματα !!
@ kentavreas
Φίλε Κενταυρέα, Χρόνια Πολλά εύχομαι και σε σένα και την οικογένειά σου!
Η παρουσία σου στο blog μου φέτος ήταν σημαντική. Από ότι θυμάμαι ήσουν κι εσύ ενεργός συμμετέχων στο έθιμο με τα κάλαντα. Όσες δήθεν πρωτοτυπίες και αν εισαγάγουμε, τα κάλαντα θα παραμένουν σαν το πρώτο παρασάγγας έθιμο των ημερών, κάθε χρόνο.
Καλή Χρονιά !!
@ Silia
Πριν από ένα χρόνο περίπου είχα τη χαρά να ανηφορίσω στα μέρη σου να σε γνωρίσω! Αυτό ακριβώς συνοψίζει τις μνήμες των περσινών γιορτών μου.
Να είσαι σίγουρη πως και η φετινή περίοδος θα μας κρύβει όμορφες εκπλήξεις!
Καλή Χρονιά! Τα φιλιά μου!
Θα συμφωνήσω με το σχόλιο του Alec. Οι Νεοέλληνες, κατά τη γνώμη μου, έχουν χάσει το νόημα, όχι μόνο των Χριστουγέννων αλλά και της κάθε άλλης γιορτής, μιας και το κάθε "Χρόνια Πολλά" και το κάθε "Χριστός Ανέστη" πνίγονται μέσα στους ήχους των κλαρίνων και των μπουζουκιών και το "Σώμα και Αίμα τους" είναι το ουίσκυ και τα γαρίφαλλα.
Εγώ τα Χριστούγεννα έμαθα να τα γιορτάζω μέσα από τις Αμερικάνικες ταινίες. Όταν ήμουνα μικρή, στο σπίτι μας δεν υπήρχε το έθιμο της ανταλλαγής δώρων (από έλλειψη φαντασίας και μόνο). Δεν είχε σημασία βέβαια, μιας και ένα πολύ "ευγενικό" συγγενικό μας παιδί, θεώρησε καθήκον του να με ενημερώσει αρκετά νωρίς για την μη ύπαρξη του Άη Βασίλη. Αυτό βέβαια βόλεψε τους πάντες εκτός από μένα.
Όσο για την εκκλησία, γι' αυτό φρόντισε ένας δάσκαλος στο δημοτικό κάνοντάς μας να τη σιχαθούμε αφού μας ανάγκαζε με το ζόρι να παρεβρεθούμε!
Μεγαλώνοντας, έφτιαξα τα δικά μου Χριστούγεννα. Μέσα από τις αμερικάνικες ταινίες όπως είπα πιο πάνω. Γι' αυτό εγώ θα στολίζω πάντα δέντρο και όχι καράβι και θα καλωσορίζω τον Santa Claus κάθε Παραμονή Χριστουγέννων και όχι κάθε Παραμονή Πρωτοχρονιάς γιατί εκείνη είναι η βραδιά που για μένα σημαίνει "Αγάπη".
Όσο για τη μπουζουκοδιασκέδασή τους, τους τη χαρίζω!
Άλλωστε, για όλους αυτούς πια, κάθε τι που μασάνε και καταπίνουν έχει την ίδια γεύση.
Χρόνια Πολλά Museum!
Και Χρόνια Πολλά και σε όλους τους αναγνώστες του blog σου.
Φέτος δεν ήρθε κανείς να μου πει τα κάλαντα. Καλύτερα όμως...
Όπως λέει και ο Alec, αντί να ακούσω τις "γεμάτες αγκαρεία καραμουζοφωνές βαριεστημένων παιδιών", χίλιες φορές να βάλω τον Nat King Cole να μου τραγουδήσει...
"Chestnuts roasting on an open fire..." :)
ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ 2010 ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.
ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ.
@ Lilith
Χρόνια Πολλά Λίλιθ! Τις μέρες αυτές τις περνάω τόσο ωραία που ούτε καν δεν θα μπορούσα να το διανοηθώ πριν έρθουν. Έθιμα, έθιμα πολλά. Δικά μας, εισαγόμενα, κάποια μας αρέσουν περισσότερο. Τελικά ο καθένας παίρνει ότι του αρέσει και το ακολουθεί περισσότερο για να μαλακώσει την ψυχή του και να γίνει καλύτερος.
Λαχταράγαμε την Πρωτοχρονιά για να μας πάρουν οι γονείς μας τα δώρα όταν είμαστε παιδιά, έτσι μάθαμε από μικροί. Ένα λαϊκό παζάρι στήνεται στην πόλη μου κάθε χρόνο αυτές τις μέρες γεμάτο από μικροπωλητές που δείχνουν την πραμάτεια τους. Ένα μικρό πέρασμα από εκεί και δεν θα μπορούσες να αντισταθείς. Βέβαια εμείς δεν αγοράζαμε απαραίτητα από εκεί.
Τις παραμονές των Χριστουγέννων με το σχολείο ή κάποιο άλλο σύλλογο επισκεπτόμαστε κάποιο ίδρυμα ή νοσοκομείο να μοιράσουμε δώρα. Επίσης περίμενα με λαχτάρα το δώρο της νονάς μου κάθε χρόνο. Ακόμα και αυτούς τους ανθρώπους που ακούν τα κακόγουστα λαϊκά τους συμπαθώ αυτές τις μέρες, έστω και αν δε μου αρέσει καθόλου αυτή η διασκέδασή τους. Και η φωνή των παιδιών που λένε τα κάλαντα μου φαίνεται φοβερή μελωδία γιατί κάποια από αυτά τα λένε με την καρδιά τους.
Σου εύχομαι να έχεις μία καλή χρονιά γεμάτη υγεία, αισιοδοξία, όρεξη και κέφι για όμορφα πράγματα !!
@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
Καλώς ήρθες από τα μέρη μου! Αντεύχομαι κι εγώ Καλή Χρονιά με υγεία και ότι καλό επιθυμούμε να μας έρθει ! Σε ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου