"Vivaldi: Four Seasons - Winter"

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Αναμένοντας τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά

_
Η αναμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μου φέρνει γλυκόπικρες γεύσεις στο νου, ειδικά τελευταία. Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι υπέρτερο – ίσως ποικίλει από χρόνο σε χρόνο. Πρώτα είναι η ημερολογιακή αλλαγή του χρόνου κι επομένως η ηλικιακή μας αύξηση: ένα βήμα ψηλότερα στη σκάλα της ηλικίας μας. Εδώ υπάρχουν οι απαισιόδοξοι που σου προσθέτουν ένα χρόνιο αμέσως μετά την πρωτοχρονιά και ας έχεις γεννηθεί .. στο τέλος Δεκεμβρίου. Οφείλω να παραδεχθώ πως είμαι υποστηρικτής του Αμερικάνικου συστήματος που αυξάνουν τα έτη σου μόλις τα συμπληρώσεις, δηλαδή στα γενέθλιά σου. Αυτός λέμε είναι ας πούμε 29 χρονών και 360 ημερών - αλήθεια είναι ακόμα 29, στη δεκαετία των 20! Αν πάλι μετρήσουμε στο δεκακεξαδικό σύστημα αρίθμησης, ο τριαντατριάρης είναι μόλις 21 ετών! Τα πάντα είναι σχετικά με το σύστημα αναφοράς. Θαυμάσια.


Τα καλό της υπόθεσης των γιορτών αυτών είναι πως σπάνε το μουντό τοπίο και το σκοτάδι του χειμώνα. Μέσα από τεχνητό βέβαια φως βιτρινών, καταστημάτων, των φιλόξενων τραπεζιών φίλων και συγγενών, ακόμα και από τα λαμπιόνια των δέντρων και των μπαλκονιών. Μία όαση στο μέσο του χειμώνα είναι ότι πρέπει από αυτή την άποψη.

Οι άνθρωποι φαίνονται με το πέρασμα των χρόνων σαν να πιάνονται όλο και περισσότερο από έθιμα και παραδόσεις. Με όλο και μεγαλύτερο πάθος και ευλάβεια στην τήρησή τους. Νομίζεις πως ξαφνικά έγιναν πιο πιστοί, πιο ευσεβείς, σαν κάτι να τους άλλαξε και θέλουν να πάνε πίσω, στις ρίζες τους. Μάλλον για μεγαλύτερη ανασφάλεια πρόκειται – για τους πολλούς, ο φόβος της φθοράς ίσως, για το άγνωστο του αύριο;

Θέλω να είμαι καλός στην δύναμή μου και στην ασφάλειά μου. Να επιλέγω κάτι συνειδητά και όχι όταν τα υπόλοιπα έχουν στερέψει. Να με κάνουν παρέα όταν δεν τους έχω ανάγκη. Να κατανοώ τι βρίσκεται πίσω από τα πράγματα που ακολουθώ, να σκέφτομαι.

Ένα ευχάριστο των εορτών είναι οι αργίες και το καθισιό από τη δουλειά. Πότε μου δεν αισθάνθηκα τόσο κουρασμένος όσο στο τέλος της χρονιάς. Οι δράσεις που έχουν σωρευτεί ας διακόψουν. Λίγες μέρες διάλειμμα είναι αρκούντως αναζωογονητικές. Ειδικά φέτος η παύση θα παραταθεί. Και η γεύση στο τέλος και η εντύπωση θα είναι πιο γλυκές με διαφορά.

Απόψε λέω να στολίσω το δέντρο μου. Οι όποιες τελευταίες ελπίδες εύρεσης αγοράς παραδοσιακού Ελληνικού καραβιού έπεσαν στο κενό. Και πέρσι το ίδιο συνέβη. Ας είναι, το δεντράκι μου είναι μία χαρά. Εδώ η πολλή σκέψη και η αναζήτηση στις ρίζες του εθίμου δεν ξέρω αν βοηθάει και πολύ. Να τι διαβάζω:


" Οι πρόγονοι του Χριστουγεννιάτικου δέντρου μπορούν να αναζητηθούν στα ειδωλολατρικά έθιμα της λατρείας των δέντρων. Τότε δέντρα μεταφέρονταν μέσα στα σπίτια και οι άνθρωποι τα στόλιζαν για να εξασφαλίσουν καλή σοδειά τον επόμενο χρόνο. Λέγεται ότι ο Μαρτίνος Λούθηρος ξεκίνησε την παράδοση των αναμμένων λαμπών στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, στη Γερμανία, τον 16ο αιώνα. Η εικόνα ενός πράσινου δέντρου την παραμονή των Χριστουγέννων, με τα αστέρια να λάμπουν στον ουρανό από πάνω του, του έκανε μεγάλη εντύπωση και τοποθέτησε ένα παρόμοιο δέντρο, διακοσμημένο με αναμμένα κεριά, μέσα στο σπίτι του. Στα μέσα του 1800, το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δένδρου είχε επεκταθεί ταχύτατα σε όλο τον κόσμο. Το έθιμο γινόταν αιτία για πολλά ατυχήματα! Έτσι, μέχρι να εφευρεθούν τα ηλεκτρικά φωτάκια, οι προνοητικοί είχαν και έναν κουβά νερό κάτω από το δέντρο, για τον κίνδυνο πυρκαγιάς.

Το 1882, το πρώτο ηλεκτρικά φωτισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του κόσμου, στολίσθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης, στην κατοικία του Έντουαρτ Τζόνσον, ενός συναδέλφου του εφευρέτη Τόμας Έντισον. Σήμερα, περισσότερα από 72 εκατομμύρια δέντρα στολίζονται κάθε Χριστούγεννα, και από αυτά, 35 εκατομμύρια είναι αληθινά δέντρα ενώ 37 εκατομμύρια είναι ψεύτικα. "


Ας σας ομολογήσω πως είμαι υπέρ της αγοράς ψεύτικου δέντρου όχι τόσο εξαιτίας οικολογικής συνείδησης (νομίζω πως διαθέτω λίγη από αυτή) μα για οικονομικούς λόγους σε τέτοιες εποχές που ζούμε, πού να αγοράζεις ένα αληθινό δέντρο κάθε χρόνο;


Η ώρα περνάει και πρέπει να σας αφήσω για να αρχίσω τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια μου, πρώτα στα γλυκά. Τα μελομακάρονα του διπλανού φούρνου μου έχουν σπάσει τη μύτη. Όσα και αν φτιάξεις στο σπίτι, δεν μπορείς να αντισταθείς. Τελικά κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι άσχημα αυτές τις μέρες!

Θα τα ξαναπούμε πριν τα Χριστούγεννα.
_

17 σχόλια:

Dimitra είπε...

Φίλε μου Δημ., παρόλο που βλέπω πως η διάθεσή σου δεν είναι η καλύτερη δυνατή στην αρχή και δεν μπήκες ακόμα στο κλίμα των ημερών, είμαι σίγουρη πως στο τέλος θα περάσεις υπέροχα τις φετινές γιορτές !

Την καλημέρα μου !

museum είπε...

@ Dimitra

Δήμητρα κάπως έτσι ξεκινούν οι μέρες μου. Θέλω να είμαι συγκρατημένος στην αρχή και να ξεχάσω την αλλαγή του χρόνου που μας .. μεγαλώνει. Πάντως, θέλει δεν θέλει κανείς μπαίνει στο κλίμα και τα περνάει καλά.

Καλή σου μέρα!

Kostas είπε...

Καλησπέρα museum, είχα μέρες να περάσω από τα μέρη σου. Είναι καιρός να αρχίσεις να βλέπεις πιο αισιόδοξα τις γιορτές και να τις περάσεις όσο καλύτερα γίνεται. Είναι ευκαιρία να διασκεδάσουμε μιας και ο κόσμος φαίνεται να έχει καλύτερη διάθεση. Καλό στόλισμα του δέντρου!

museum είπε...

@ Kostas

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο και την παρότρυνση για αισιοδοξία. Τουλάχιστον όμως έχεις να μου αναγνωρίσεις πως ήμουν αρκετά ειλικρινής. Η διασκέδαση, λόγω και πληθώρας ελεύθερου χρόνου, θα βρίσκεται συχνά στο πρόγραμμά μου.

Να είσαι καλά!

Maria Tzirita είπε...

Η προετοιμασία για τις γιορτές ίσως είναι απολαυστικότερη κι από αυτές τις ίδιες! Η αναμονή... όπως πριν το ταξίδι, πριν τις διακοπές, πριν την αντάμωση... Κι εγώ τις απολαμβάνω αυτές τις μέρες, αν και έχουν κούραση που είναι όμως τόσο γλυκιά.... Μαγειρέματα, στόλισμα ψώνια - αχ ατέλειωτα ψώνια και ποδαρόδρομος! Σε αποζημιώνουν όμως τα Χριστούγεννα, όλο αυτό το κλίμα της χαράς και της αισιοδοξίας το λατρεύω! Να είσαι καλά Δημήτρη μου και καλές ετοιμασίες!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Φιλε Blogger,
Μερικές φορές είναι καλύτερα άν δεν έχεις κάτι να πείς να σιωπάς.
Το post σου δεν έχει καμία σχέση με τις προηγούμενες δημοσιεύσεις σου.
Μας απογοήτευσες...

Lilith είπε...

Εγώ να δεις πόσο υποστηρικτής του Αμερικάνικου συστήματος είμαι! :)))
Μέχρι τα 15 μου βέβαια, έκανα το αντίθετο. 12 και μιας μέρας, έλεγα ότι ήμουν 13!
Χαχαχαχαχααα!!!
Όσο για το καραβάκι...
Αρνούμαι να το συζητήσω!
Τι Χριστούγεννα θα είναι με στολισμένο καράβι αντί για δέντρο!
Μέχρι ο Άη Βασίλης θα μπερδευτεί και δε θα μου αφήσει τίποτα! :)))
Μπορεί να είναι αμερικάνικο έθιμο, αλλά είναι από τις πολύ καλές ιδέες που είχαν! Δεν είναι ντροπή να παραδεχτούμε ότι κάποιος είχε καλύτερη ιδέα από τη δική μας.
Πάντα ψεύτικο βέβαια.
Την πληρώνουν που την πληρώνουν οι γαλοπούλες, μην την πληρώσουν και τα δεντράκια Χριστουγεννιάτικα! :)))

Καλό απόγευμα!

efi είπε...

Museum και εγώ υπέρ του Αμερικάνικου συστήματος είμαι!
Μου αρέσουν τα Χριστούγεννα για πολλούς λόγους. Γιατί συνήθως παίρνω άδεια απο την δουλειά για να ξεκουραστώ, έχουν περάσει τόσοι μήνες από τις καλοκαιρινές διακοπές. Για τα μικρές αγορές, δώρα(γούρια για το νέο χρόνο) σε φίλους και συγγενείς.Για τα παραδοσιακά γλυκά και φαγητά.Για την πρωτοχρονιάτικη συναυλία που ακούω στην τηλεόραση από την Βιέννη και κάθε φορά λέω, του χρόνου θα είμαι και εγώ εκεί, αλλά για όλες τις υποσχέσεις που δίνω στο εαυτό μου να τηρήσω τη νέα χρονιά.
Καλές Γιορτές με Υγεία!

museum είπε...

@ Maria Tzirita

Μαρία, είναι αλήθεια πως άρχισα να μπαίνω στο κλίμα τις τελευταίες μέρες και η διάθεσή μου βελτιώθηκε αρκετά. Αυτή την αισιοδοξία και την όρεξη για νέα πράγματα την έχουμε όλοι ανάγκη και αυτές οι μέρες μας τη δίνουν έστω και αν πολλές ευχές αναπαράγονται μηχανιστικά. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Να είσαι καλά!

museum είπε...

@ Ανώνυμος

Συμβαίνουν αυτά και τα post αρέσουν σε κάποιους, σε άλλους όχι. Άλλωστε, έμαθα να εκτίθεμαι εδώ και να μην επιλέγω να γράφω μόνο τα καλά σαν να πρόκειται για διαγωνισμό. Δεν μπορώ να σιωπώ επομένως, ιδίως όταν μου υπαγορεύεται από ανώνυμα, απρόσωπα σχόλια.

museum είπε...

@ Lilith

Αγαπητή Λίλιθ, εγώ τελευταία έχω επινοήσει ένα σύστημα που αφαιρεί χρόνια συστηματικά! Μέχρι να μείνουμε μετεξεταστέοι στα Μαθηματικά :-) Ή να πάθουμε αμνησία με τους αριθμούς. Για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, τελικά θα συμφωνήσω. Κυρίως επειδή είναι συνδεδεμένο με τις παιδικές μας αναμνήσεις και δεν θα μπορούσε τίποτα άλλο να είναι καλύτερό του.

Το γέλιο βέβαια .. πέφτει με τον Άγιο Βασίλη. Που νομίζαμε πως ήταν ο ίδιος με αυτόν που μαθαίναμε στο σχολείο. Καμία σχέση.

Καλή σου μέρα!

museum είπε...

@ efi

Για όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρεις Έφη μου αρέσουν κι εμένα οι γιορτές αυτές. Και ακόμα επειδή οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να μιλούν και να ασχολούνται με όμορφα πράγματα που η ατμόσφαιρα των εορτών τα προσφέρει με το παραπάνω. Βέβαια κάπου οι γιορτές είναι άσχετες με το βαθύτερο θρησκευτικό μήνυμα των ημερών για τους πολλούς που είναι το κέντρο των εορτών. Κατανάλωση, κραιπάλες, πολλή επιφάνεια και λίγη σκέψη. Ακόμα πολλοί διστάζουν να πουν Καλά Χριστούγεννα και αναφέρουν κάτι άλλο.

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Καλές γιορτές!

Stina είπε...

Χριστούγενα!!!! Η γιορτή των παιδιών!!!! Για άλλους είναι η γιορτή των ζαχαροπλαστείων, των καταστημάτων παιχνιδιών και γενικά των καταστημάτων , που με πολύ χαρά και γιορτινό πνευμα, μας αδειάζουν το πορτοφόλι!!!
Προωπικά, στην ενήλικη ζωή μου, προτιμώ το Πάσχα, για διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος, αλλά το παιδί που κρύβω (όχι καιτόσο πολύ)μέσα μου, προτιμά τα Χριστούγενα!!
Γιατί τα Χριστουγενα όλοι ως δια μαγείας γίνονται καλοί!! Όλοι χαμογελάνε,είναι πιο χαλαροί και ευγενικοί!!! Γιατί τα Χριστούγεννα, λατρεύω να κυκλοφορώ κρατώντας τον καλό μου από το χέρι και να χαζεύω φωτισμένες βιτρίνες!! Γιατί τα Χριστούγεννα, μπορώ να είμαι ευθυμη, να τραγουδάω στο δρόμο και να παιδιαρίζω χωρίς να με κοιτάει κανείς περίεργα!!!
Θα έλεγε κανείς πως οι μέρες των Χριστουγέννων είναι οι μόνες μέρες που έχεις δικαίωμα να γελάς και να σαι ευτυχισμένος!!
Για όλους αυτους τους λόγους και για χιλιάδες άλλους, επιλέγω τα Χριστούγενα να γίνομαι πάλι παιδί (αν και ετσί ειμαι ολόχρονα, χαζο παιδι χατρα γεμάτο) και να μη μεγαλώνω με την αλλαγη του χρόνου, αλλά να περιμένω με αγωνία κι άλλες ευχάριστες οικογενειακές και φιλικές στιγμές!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ σε όλους και ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!!

museum είπε...

@ Stina

Ομολογώ ότι το σχόλιό σου μου ανέβασε τη διάθεση! Είναι όμορφες αυτές οι μέρες και το καταλαβαίνουμε όλο και περισσότερο, ιδίως αν οι γύρω μας, στα χώρους που κινούμαστε, αρχίζουν και αυτοί να ηρεμούν τις διαθέσεις τους και να μπαίνουν στο πνεύμα. Αυτό συμβαίνει στην πλειονότητα των περιπτώσεων.

Αν και θα συμφωνήσω μαζί σου ότι το Πάσχα βγάζει συναίσθημα και παραπάνω νοήματα, τα Χριστούγεννα, η γέννηση δηλαδή, μπορεί να χρησιμεύει για την δική μας αναγέννηση ή και .. επανεκκίνηση πιο .. μοντέρνα. Εφόσον επομένως κάθε φορά ξεκινάμε από την αρχή, νιώθουμε φρέσκοι, ορεξάτοι, ευδιάθετοι για να κυνηγάμε κάθε φορά καινούργια ωραία πράγματα. Αυτή η επανεκκίνηση είναι που μας κρατάει αιώνια παιδιά. Φτάνει μόνο να μπορούμε να την υλοποιήσουνε, έστω και λίγο.

Σε ευχαριστώ για ό,τι άφησες εδώ και να ανταποδώσω τις ευχές μου για ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ κι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ για σένα και την οικογένεια σου!

Maria Tzirita είπε...

Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου, καλά Χριστούγεννα και σε σένα, με υγεία, αγάπη και χαμόγελο - πάντα!
Φιλιά πολλά!

Alec είπε...

Δημητρη παρατήρησα ότι σβήστηκε το σχόλιο μου. Γιατί;

museum είπε...

@ Alec είπε...

Άλεκ, το σχόλιό σου είναι στο άλλο post με τα κάλαντα. Πάντως μιας και η blogspot ενίοτε έχει προσωρινά κρύψει μακροσκελή σχόλια, το αντιγράφω και το αποθηκεύω.