Πάντα ήμουνα καλός εκεί στα ψηλά, από όσο μπορώ να θυμηθώ. Μικρός είχα παίξει και ποδόσφαιρο και έμαθα να στρίβω τα πόδια μου, να κινούμαι χαμηλά και να ελέγχω τη μπάλα με περίσσεια τεχνική. Αρκετά αργότερα που πήρα αρκετό μπόι, με τράβηξε το μπάσκετ και θεωρούσα το ποδόσφαιρο σαν τεχνικά υποδεέστερο. Το μπάσκετ είχε αλτικότητα, περιστροφές και κρατήματα στον αέρα, προσομοίαζε, στην ιδανική του μορφή, κάποιου είδους μπαλέτο. Το ένα παιζόταν στον αέρα και το άλλο στη γη. Πόσο λάθος έκανα.
Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι υπέρτερο σε θέματα τεχνικής και αρμονίας. Μου φαίνεται όμως πως οι κινήσεις ενός τεχνίτη ποδοσφαιριστή από την Αργεντινή - μήπως διαφωνείτε ότι είναι οι πρώτοι, παρασάγγες από τον δεύτερο, οι βιρτουόζοι της μπάλας; - προσομοιάζουν έναν χορευτή τάνγκο. Από την μικρή μου πείρα, όχι σαν μαθητευόμενος χορευτής γιατί αυτή είναι ελάχιστη, αλλά κυρίως σαν θεατής, τολμώ να πω ότι το τάνγκο, είναι ο κορυφαίος χορός από πλευράς τεχνικής, αρμονικότητας, εξωτερίκευσης σκέψεων και συναισθημάτων, και κινήσεων σε ατομικό κι ομαδικό επίπεδο - ας αναφέρω μόνο μερικά και ενδεικτικά.
Το Τάνγκο είναι κάτι το φανταστικό, εκφράζει και εξωτερικεύει τη γλώσσα του σώματός μας που είναι ό,τι σημαντικότερο μέσο επικοινωνίας νοημάτων και συναισθημάτων. Όσα ποιήματα κι αν γράψει κανείς, με όσα λογοτεχνήματα και αν καταπιαστεί, όσες μουσικές και αν συνθέσει ή πίνακες κι αν ζωγραφίσει.
Η γλώσσα και η γραφή ήρθαν σαν μία τεχνητή επινόηση για να εξωτερικεύσουν νοήματα κι αισθήσεις. Το σώμα, απλά και αρχέγονα, έρχεται να ταξιδέψει μια πλειάδα μηνυμάτων, αυθεντικών στην πλειονότητά τους. Και το τάνγκο υλοποιεί την αρμονία τους στον υπερθετικό. Μέσα από την αρμονική συνεύρεση ελευθερίας και παρέας, σε μια φυσική σχέση ευσταθούς ισορροπίας. Βρίσκεσαι αρκετά μακριά ώστε να μην παραβιάζεις τον ζωτικό χώρο του παρτενέρ σου, μα και ταυτόχρονα αρκετά κοντά του για να μην τον αφήσεις μόνο και να νοηματοδοτήσεις την εσώτερη ανάγκη της κοινωνικότητας και συνεύρεσης των ανθρώπων.
Γεωμετρία ή μήπως χημεία; Πορεία στο χρόνο ή στο χώρο; Διλήμματα πραγματικά ή κατά συνθήκη; Δεν πιστεύω σε διαχωρισμούς ή αμοιβαίους αποκλεισμούς γιατί η σύνθεση είναι αυτή που μετράει. Το τάνγκο είναι γεωμετρία, κύκλοι προσεκτικά χαραγμένοι με ακρίβεια διαβήτη, αλλαγές κατεύθυνσης ενενήντα, εκατόν ογδόντα ή διακοσίων εβδομήντα μοιρών, περιστροφές ακριβείας με σταθερό άξονα, βήματα μπροστά, πίσω ή στο πλάι. Όλα αυτά και όχι μόνο, σε μία ένωση δύο διαφορετικών ανθρώπων με απώτερο σκοπό το 'εμείς' να υπερισχύσει του 'εγώ' σε μία ένωση δύο ξεχωριστών, διακριτών 'στοιχείων'.
Η έννοια του χωροχρόνου έρχεται να συμπληρώσει την εικόνα. Ο ρυθμός της μουσικής, πότε αργός και πότε γρήγορος, άλλοτε επιταχυνόμενος και άλλοτε νωχελικός, έρχεται να οδηγήσει τα βήματά μας. Σε μία σχέση αμφίδρομης ανάδρασης μεταξύ του ήχου και της σωματοποίησης των ιδεών μας. Ποιος αμφιβάλει πως ο ίδιος ο χορός έχει πρώτος κι αυτός ενεργοποιήσει μουσικές και συνθέσεις ειδικά για αυτόν;
Αγαπητοί μου αναγνώστες, το τάνγκο δίνει μαθήματα ζωής όπως θα έπρεπε να είναι στην ιδανική της μορφή. Η ισορροπία για να μην είναι πρόσκαιρη κι επομένως ασταθής θέλει διαρκή προσπάθεια, 'πρακτικές' εξασκήσεις μα και χαρούμενες 'μιλόνγκες' στην ζωή. Στην αρχή κάποιοι δεν ξέρουμε να περπατάμε, φοβόμαστε, λέμε να τα παρατήσουμε όμως, σιγά σιγά, ξεπερνώντας τα εμπόδια, με κόπο, μπορούμε να ισορροπήσουμε, σταθερά. Σε μία διαρκή μάχη, ναι, είναι συχνά μάχη, με τον ίδιο μας τον εαυτό, χωρίς εφησυχασμούς αλλά όμως και με την απόλαυση της ίδιας της διαδικασίας!
Ο αγώνας αυτός είναι συχνά σκληρός - όχι συνεχώς, μα όποτε υπάρχει. Μήπως ο ανταγωνισμός δεν είναι έμφυτος στους ανθρώπους; Ακόμα και τα ζώα στην ζούγκλα θα αναγκαστούν να ανταγωνιστούν για την τροφή και επιβίωσή τους. Πράγματι, υπάρχει η μάχη, τις περισσότερες όμως ώρες πρέπει να συνυπάρξουμε ειρηνικά. Μέσα από τον δρόμο αυτό που επιλέξαμε, ευχάριστο, κάποιες φορές ανηφορικό, σκληρό, μα συνάμα ενδιαφέρον και συναρπαστικό, τελικά θα κατορθώσουμε, σιγά σιγά, να φωτίσουμε σκοτεινές πτυχές του εαυτού μας και, τελικά, όπως είναι το ζητούμενο της ζωής, να βελτιωθούμε σαν άνθρωποι.
----------------------
ΥΓ: Το κείμενο αυτό το αφιερώνω πρώτα στη δασκάλα και το δάσκαλό μου, που, με υπομονή, με διδάσκουν, με βοήθησαν και με βοηθούν στα πρώτα βήματά μου στο τάνγκο, με τον καλύτερο τρόπο αλλά και σε όλους τους συγχορευτές και συγχορεύτριές μου, που η συνεύρεση και η συνεργασία μαζί τους αποτελούν για μένα τιμή.
.
19 σχόλια:
Το τάνγκο , είναι ο ύμνος στην θεά Αρμονία , την αγαπημένη κόρη της "Χρυσέης Αφροδίτης" , όπως αναφέρει (την Αρμονία) ο Όμηρος .
Μια ακόμη υπέροχη ανάρτηση ... Σαν να ακούω τον όμορφο ρυθμό του .
Καλό σου βράδυ .
Φίλε Δ., μου άρεσε πολύ αυτό το post. Δεν ξέρω από tango αν και έχω ασχοληθεί με άλλους χορούς. Να σου πω την αλήθεια με βάζεις σε πειρασμό να αρχίσω μαθήματα κι εγώ.
Καληνύχτα!
@ Silia
Αγαπητή Σίλια καλωσήρθες, Έγραψα αυτό το κείμενο χωρίς ίχνος επιτήδευσης. Λίγες σκέψεις τις σημείωσα πρόσφατα, τα υπόλοιπα τώρα. Όπως πάντα διαφωτιστική η σύνδεσή σου με την αρχαίο λόγο.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
@ Dimitra
Δήμητρα, προλαβαίνεις στο τσακ να αρχίσεις τώρα, άσε τις διακοπές και ξεκίνα το χορό :-) Ξεκίνα τα μαθήματα και δεν θα το μετανιώσεις.
Φιλιά!
Mou eftiakses to kefi meta apo ena dyskolo S/K agapite D.
Pragmatika einai enas xoros gematos synaisthimata.
Den ksero na to xoreyo alla me synarpazei na to vlepo.
Mou dothike i eykairia otan imoun akoma stin Ellada na doulepso 3 vradies san ampijez me tous Tango Sedduzione.Itan foveri i empeiria pou pira giati den eida mono na xoreyoun.Ezisa mazi tous oli tin entasi tis proetimasias kai to agxos tous gia tin teleiotita tis parastasis.
(Exo kanei 2 post me fotografies tous mono giati apagoreyotan h lipsi kameras).
sou afierono ayto me poly agapi apo Holland
Tango Fire - La Cumparsita
(you tube)
Panagiota
@ Panagiota
Παναγιώτα μου, χαίρομαι τόσο που σε διαβάζω. Είμαι σε μία περίοδο συχνής ενασχόλησης με το τάνγκο και πιο πολύ και από τον χρόνο που χορεύω, γεμίζει τη σκέψη μου. Ήσουν πολύ τυχερή που δούλεψες εκεί, ίσως θα έπρεπε να μας μοίραζες κι εμάς την εμπειρία. Είχα παρατηρήσει σε κάποιο σου post ότι σου αρέσει αυτός ο χορός. Αν μπορείς ξαναστείλε το link του video και τις φωτογραφίες σε ποιο post βρίσκονται, να τις δούμε.
Πολλά φιλιά στη χώρα της τουλίπας!
Πολύ όμορφα λόγια αγαπητέ μου συγχορευτή Δ..είναι αυτό που λέμε.. el arte de tango argetino.. Ξέρεις, μπορεί η εμπειρία μας ως χορευτές να μετριέται σε λίγους μήνες μονάχα, αλλά νομίζω ότι και οι δύο μας ξέρουμε πολύ καλά ποιοι ήταν οι λόγοι που μας ώθησαν να ξεκινήσουμε και βέβαια να συνεχίζουμε με ατέρμονα ζήλο να εξασκούμαστε σ αυτό το είδος χορού.. Ελευθερία και πειθαρχία, φαντασία και έμπνευση το tango αποτελεί την τέλεια εναρμονισμένη τέχνη.
..συνέχισε να εμπνέεις τους αναγνώστες σου αγαπητέ Δ. γιατί ο λόγος σου είναι πάνω απ΄όλα πέρα για πέρα αληθινός!
@ katrin
Αγαπητή Κατρίν, καλωσόρισες στην ‘ηλεκτρονική’ μου γωνιά. Δεν το συζητώ ότι το τάνγκο είναι τέχνη, σαν φιλοσοφία και δημιουργία, προσφέρει μία εξαιρετική εμπειρία στις αισθήσεις μας, μέσα από τη μοναδική χάρη των κινήσεών του. Για αυτό το λόγο ας το αντιμετωπίζουμε με το σεβασμό που του αρμόζει αλλά και χωρίς φόβο να βιώσουμε τις συγκινήσεις που τόσο απλόχερα μας δίνει. Η πορεία είναι ανηφορική μα, θαρρώ, είμαστε σε καλό δρόμο.
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Πολλά φιλιά!
Ρωτάς, "Γεωμετρία ή μήπως χημεία;"
Για μένα το τανγκό είναι χημεία!
Χημεία και πάθος!
Παρόλο που λατρεύω τον χορό, δε χόρεψα ποτέ τανγκό... Περιορίστηκα στο να παρακολουθώ με δέος :).
Το πάθος μου είχε να κάνει περισσότερο με τον μοντέρνο χορό και η αλήθεια είναι ότι το... couple dancing πάντα με "τρόμαζε" λίγο. Εννοώ ότι, στο τανγκό, όπως και στους υπόλοιπους Ball room και latin χορούς, (κατά τη γνώμη μου πάντα) πρέπει να υπάρχει πραγματικό πάθος ανάμεσα στο ζευγάρι για να ΧΟΡΕΨΕΙ!
Δηλαδή, δε θα χόρευα ποτέ τανγκό με κάποιον που δεν υπάρχει χημεία μεταξύ μας.
Παρόλα αυτά δεν μπορώ να έχω πραγματική άποψη μιας και δεν έχω πάει ποτέ σε σχολή για τανγκό.
Μπορείς να μου πεις εσύ αν θες την άποψή σου πάνω στο θέμα :).
Σε χαίρομαι πάντως που είσαι αναζητητής σε ένα ευρύ φάσμα :).
@ Lilith
Είναι πολλά πράγματα μαζί, από όσο μπορώ να καταλάβω. Τι ορίζουμε χημεία; Μια επιφανειακή έλξη στον άλλον στην πρώτη ματιά; Σύμφωνοι, αλλά μου έχει τύχει παρτενέρ, καλή εμφανισιακά που στο χορό δεν έβαζε τίποτα πέρα από αυτό. Το τάνγκο μου φαίνεται περισσότερο σαν εσωτερική υπόθεση, η χημεία είναι μεταξύ δύο ψυχών σε μία. Και την ανακαλύπτουμε σιγά σιγά. Μπορεί και να την οδηγούμε κιόλας προς μία ένωση. Εδώ δεν ξέρουμε καλά καλά τον ίδιο μας τον εαυτό ..
Πάντως στην σχολή χορού περνάμε πολύ καλά, κι αν μιλήσω για μένα, ισχύει με όλες τις παρτενέρ που χορεύω. Είναι το ίδιο καλές και η παρέα τους το ίδιο. Εντάξει, υπάρχουν και διαβαθμίσεις, ποτέ όμως δεν μένουμε εκεί, προσπαθούμε και παλεύουμε να βελτιωθούμε, και πρώτα παθιαζόμαστε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας. Είπαμε, πέρα από παρέα, το τάνγκο είναι μαζί και ελευθερία, σε μία ισορροπία.
Δοκίμασε να αρχίσεις μαθήματα και δεν θα το μετανιώσεις. Θα το δεις, θα γνωρίσεις καλύτερα και τον εαυτό σου!
Καλό σου βράδυ! Σε ευχαριστώ!
Καλημέρα museum. Διαβάσαμε ένα ακόμα καλογραμμένο κι ενδιαφέρον άρθρο σου. Δεν νομίζω ότι ο κάθε χορός είναι τέχνη, όπως και η κάθε μουσική. Από τον τρόπο που το περιγράφεις όμως και από όσα ξέρω, το Τάνγκο είναι τέχνη!
Καλή συνέχεια!
Γεια σου φίλε Κώστα. Να που κι ένας άντρας ήρθα να σχολιάσει. Και νόμισα πως το τάνγκο αρέσει μόνο στις γυναίκες :-) Συμφωνώ πως κάθε δημιουργία δεν είναι τέχνη. Τέχνη είναι μόνο η εξαιρετική δημιουργία! Και ο χορός αυτός είναι τέτοια.
Να είσαι καλά!
Προς όλους,
Για να μην παρεξηγηθώ, όταν στην απάντηση στη Λίλιθ, αναφέρθηκα:
" αλλά μου έχει τύχει παρτενέρ, καλή εμφανισιακά που στο χορό δεν έβγαζε τίποτα πέρα από αυτό .. "
αυτό έχει σχέση με κοινωνική εκδήλωση στο εξωτερικό πριν δύο χρόνια που είχα χορέψει με την συγκεκριμένη παρτενέρ ..
Αυτό προς αποφυγή παρερμηνειών ..
Πράγματι, πολύ ωραία η περιγραφή σου αγαπητέ φίλε museum. Για μένα το tango (όπως τουλάχιστον το εκλαμβάνω προσωπικά) είναι ένας διαρκης διάλογος των δύο παρτεναίρ, ο οποίος υπακούει σε κανόνες αλλά ταυτόχρονα επιτρέπει τον αυτοσχεδιασμό και την έμπνευση από τον καθένα. Ο καβαλιέρος δηλαδή κάνει κάποιες κινήσεις, η ντάμα ανταποκρίνεται σε αυτές, ο καβαλιέρος προσαρμόζεται στην απάντησή της, κ.ο.κ.
Δε νομίζω ότι απαιτείται απαραιτήτως πάθος για να προκύψει ένα καλό αποτέλεσμα. Βέβαια το πάθος όταν ταιριάζει με την τεχνική και τον επιτυχημένο και αρμονικό αυτοσχεδιασμό δίνει εκπληκτικά αποτελέσματα.
Όσον αφορά στην εμφάνιση του παρτεναίρ, νομίζω ότι δεν παίζει κανένα μα κανένα ρόλο. Σκέτη η εξωτερική εμφάνιση είναι συνώνυμη με ένα καλό άγαλμα. Και τα αγάλματα είναι άψυχα και όχι μόνο δεν χορεύουν αλλά γενικά δεν λειτουργούν στη ζωή μας παρά μόνο σαν καλλωπιστικό φυτό.
Καλημέρα Μuseum.
Συμφωνώ απόλυτα με την Lilith, το τάνγκο θέλει πάθος ανάμεσα στο ζευγάρι.
Πριν απο 4χρόνια πήγαινα χορό και έμαθα διάφορους χορούς, όπως και τάνγκο.Τα βήματα εύκολα τα μαθαίνεις,το πάθος που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στο ζευγάρι όμως αν είναι και οι δύο άγνωστοι δεν υπάρχει.Χρειάζεται ερωτικό πάθος λοιπόν.
Καλά μαθήματα στο τάνγκο.
@ Dinos
Καλώς ήρθες! Φίλε Ντίνο, το σχόλιό σου είναι πολύ καλό. Προς το παρόν, σαν σχετικά άπειρος χορευτής, με μόνο λίγους μήνες στην πλάτη μου, υπακούω τους κανόνες. Όταν τους μάθουμε και τους εφαρμόζουμε καλά, ίσως και να προχωρήσουμε σε αυτοσχεδιασμούς. Το βλέπω μακριά προς το παρόν.
Για το πάθος που αναφέρεις, αφορά το κάθε τι, μπορεί να υπάρχει μπορεί και όχι, είναι ένα συστατικό πάντως που εντείνει κάτι το καλό. Για την εμφάνιση, συμφωνώ όπως άλλωστε είπαμε και παραπάνω. Άλλωστε είναι θέμα κυρίως εσωτερικότητας, όπως λέμε και στον τίτλο. Πάντως, προσωπικά, στο tango δεν έχω δει κάτι το αρνητικό. Όλοι οι χορευτές και χορεύτριες που το τολμούν, με σεβασμό στο tango, στον εαυτό τους και τον παρτενέρ τους, στέκονται παραπάνω από αξιοπρεπώς.
Καλό μεσημέρι!
@ efi
Καλημέρα Έφη. Ίσως για κάποιους να είναι έτσι, να μπορούν να χορέψουν με έναν άλλον μόνο αν έχουν ερωτικό πάθος. Δεκτή η προτίμησή τους. Έχω δει όμως ζευγάρια που χορεύουν άψογα και δεν είναι μαζί στη ζωή. Επίσης το τάνγκο ενθαρρύνει τον χορό με αλλαγή παρτενέρ στην ίδια βραδιά, δεν είναι δηλαδή αποκλειστικότητα ανάμεσα σε δύο. Είναι επικοινωνία που δεν περιορίζεται μόνο σε ζευγάρια στη ζωή.
Καλό μεσημέρι!
"Πατώντας" στο τελευταίο σχόλιο του museum, πιστεύω ότι και το tango είναι όπως και η ζωή. Μπορείς να περνάς την ώρα σου ένα βράδυ ανταλάσσοντας απόψεις περί ανέμων και υδάτων στα πλαίσια μιας μεγάλης παρέας, μπορείς να έχεις έναν ενδιαφέροντα διάλογο με κάποιον του ιδίου ή του αντίθετου φύλου, μπορείς να ερωτοτροπείς για σοβαρό ή για ασόβαρο λόγο ή μπορείς συνεπαρμένος από έρωτα για τον απέναντί σου να επικοινωνείς με αυτόν σε άλλο επίπεδο και έχοντας χάσει επαφή με τον εδώ κόσμο. Με τον ίδιο τρόπο μπορείς και να χορεύεις.
@ Dinos
Αγαπητέ Ντίνο, εδώ έχω ταυτόσημη άποψη μαζί σου. Σαν μικρογραφία της ζωής το tango μπορεί να είναι απλές γνωριμίες μόνο για τον χορό, καλές φιλίες, έως ακόμα και μία ερωτική σύνδεση. Παρέες και φιλίες έχουν δημιουργηθεί αρκετές από το χορό. Ίσως βέβαια να το μπερδεύουμε με την ερωτική ατμόσφαιρα που δημιουργείται. Υπάρχει αυτή δεν το αμφισβητώ μα περισσότερο είναι διάθεση προσέγγισης καινούργιων ανθρώπων μέσα από το χορό, στη γενικότερή της έννοια. Και μην ξεχνάμε πως πιο σημαντική είναι η διάθεση να μάθουμε καλύτερα το μέσα μας και να βελτιωθούμε.
Δημοσίευση σχολίου