"Vivaldi: Four Seasons - Winter"

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Καλώς τον κι ας άργησε


Αν και παιδί της τεχνολογίας χρόνια τώρα, μία δυσπιστία με έχει κυριεύσει για αυτές εδώ τις υπηρεσίες. Υπολογιστή στο σπίτι έχω μία σακαράκα, καρούλι σκέτο που μέχρι να πάρει μπροστά έχω ψήσει τον καφέ, τον έχω σερβίρει και είμαι στα μισά της κατανάλωσής του. Ουσιαστικά χωρίς μηχανάκι, χωρίς τη μοντέρνα ραπτομηχανή, προτιμώ να τρέχω έξω στον καθαρό ουρανό - ναι ακόμα υπάρχει, παρά στα πληκτρολόγια και τις οθόνες. Τελικά δεν άντεξα στην σαγήνη (;) της τεχνολογίας και έστω και αργά μπήκα εδώ μέσα. Αφού πρώτα προσκλήθηκα στο φατσοβιβλίο (!) και πιστοποίησα τη σχέση μου και με κάμποσους ηλεκτρονικούς φίλους και όχι μόνο. Στα σοβαρά, αρχίζω τούτο εδώ το πόνημα για να εκφράζομαι.

Στα αλήθεια η ηλεκτρονική γραφή με έχει βοηθήσει να βγάζω και άλλες πλευρές του εαυτού μου, που ούτε φανταζόμουνα, να πω πράγματα που μόνο τα σκεφτόμουν και ίσως δεν τολμούσα, και στο τέλος να έχω κάπου να εκφραστώ, και, γιατί όχι, να νιώσω ακόμα περισσότερο ότι υπάρχω.

Οι λόγοι του ψευδώνυμου, δεν είναι επειδή φοβάμαι να πω την γνώμη μου με το όνομά μου, απλά γιατί θα ήθελα να ανταλλάσουμε ιδέες χωρίς προσωπικές επιρροές και κάποιες φορές να είμαστε πιο άνετοι να μιλήσουμε για ότι σκεφτόμαστε και μας κατεβαίνει από το κεφάλι μας. Και μια και ο καιρός μας τα γύρισε τελευταία, καλά θα είναι καμιά βροχερή βραδιά του χειμώνα να τα λέμε από εδώ.

Όλα τα σχόλια, οι διαφωνίες, οι άλλες απόψεις, δεκτά. Θα προσπαθήσω να απαντώ σε όλα. Και μην κολλάτε πολύ με το μηχάνημα, πηγαίνετε και καμιά βόλτα, κανένα σινεμά, καμιά εκδρομή, διαβάζετε κανένα βιβλίο και γνωριστείτε μεταξύ σας !

12 σχόλια:

DSK είπε...

Καλώς ορίζουμε τον φίλο museum και ελπίζουμε η όρεξή του προς κάθε τι όμορφο να παραμείνει αναλοίωτη στο χρόνο, έτσι ακριβώς όπως τον μάθαμε και αγαπήσαμε..
Καλή συνέχεια

Unknown είπε...

Γεια σου φίλε museum. Πάντα ενημερωτικός μέσα από το προσωπικό σου πρίσμα ενημέρωσης. Εμπλουτισμένος από βιρτουόζικη διάθεση, όπως ακριβώς ήσουν και σαν παίκτης όταν σε παρακολουθούσα στις αλάνες....

Dinos είπε...

Κι εγώ με τη σειρά μου καλωσορίζω το φίλο museum, ελπίζοντας το εγχείρημά του να βρεί την ανταπόκριση πολλών και πιστών φίλων και οπαδών.

museum είπε...

@dimitrios
Δημήτρη μου σε ευαριστώ πολύ για τα ωραία σου λόγια, να ξέρεις πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία.

museum είπε...

@Lambros
Λάμπρο είσαι ωραίος, σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Εδώ θά'μαστε, να παίξουμε και κανένα μονό :-)

museum είπε...

@Dinos
Νά'σαι πάντα καλά Ντίνο μου. Περιμένω ασμένως και τα σχόλιά σου, κυρίως εκεί που διαφέρουμε.

panagiota είπε...

Διαβασα και τα "περί τέχνης"...

Καλώς ήρθες museum στον κόσμο της "Αλίκης"!!!
Δεν είμαι από της παλιές καραβάνες στα Μπλογκ αλλά διαπίστωσα,από τότε που έκανα την μπλογκοπερασιά πως πολλοί το παίζουν συγγραφείς και ποιητές.
Ατάλαντοι,άχρωμοι και επαναλαμβανόμενοι επιμένουν...Επιμένουν μέσα από το σύστημα του σε....
Ασε και δεν θα το γράψω...
Εξυπνο παιδί είσαι.
Θα το ανακαλύψεις με το χρόνο!!!

Καλως όρισες πάντως στο τρελλοχωριό των μπλόγγερ

Ανώνυμος είπε...

Ωραία γραφή, ωραία οπτική γωνία...και ο Βικέντιος...ωραίος και αυτός!

museum είπε...

@panagiota

Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο! Δεν σκοπεύω να βάζω τόσο βαριά θέματα, αυτό ξεκίνησε από τον δάσκαλό μου της ιστορίας της Τέχνης και είναι κάτι που το βρίσκω σωστό μέσα και από κουβέντες.

Υπάρχουν και ατάλαντοι, συμφωνώ αλλά υπάρχουν και διαμάντια σε κάποια blogs!

museum είπε...

@ bioskaipoliteia

Καλώς σε βρήκα! Με συγκίνησε το θέμα για τον Ντράζεν!

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ



ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ





Κάθεσαι δίπλα στον χρόνο και αναπολείς

Την χρονιά που πέρασε

Τόλμησε μέσα στο μυαλό σου να βρεις

Το εγώ σου που γέρασε


Δεσμεύεσαι του χρόνου να είσαι πιο καλά

Από υγεία και προκοπή

Να μην χάσεις ποτέ στην ζωή σου την χαρά

Το όνειρο να μην χαθεί !

museum είπε...

@ ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Μόλις τώρα το διάβασα, σε ευχαριστώ τόσο που το άφησες εδώ, να είσαι πάντα καλά !

Ευχαριστώ!