_
Αρκετές φορές έχουμε βρεθεί ανάμεσα σε αυτά για να διαλέξουμε, διλήμματα αληθινά ή κατά συνθήκη. Πράγματα που είναι έτσι ή απλώς τα νομίσαμε. Ή πάλι που ο χρόνος τα έχει ξεπεράσει ως τέτοια.
Πολιτικοποίηση ή κομματικοποίηση
Είμαι πολιτικοποιημένος αλλά όχι κομματικοποιημένος έλεγε κάποιος. Σωστό για τη μη ταύτιση με τις κατευθυντήριες γραμμές ενός κόμματος. Από την άλλη βέβαια οι πολιτικές απόψεις εκφράζονται συνήθως μέσα από το φάσμα των κομμάτων, επομένως το πιο πιθανό είναι πως ο πολιτικοποιημένος υποστηρίζει ένα κόμμα. Και το διαζευκτικό αφορά τους λίγους.
Λογική ή συναίσθημα
Άπειρες φορές το ακούσαμε. Σαν να μην σκέφτεται αυτός που έχει αισθήματα ή ο λογικός να είναι αναίσθητος. Ετυμολογικά, το συναίσθημα είναι η λογική συν το αίσθημα. Ένα οργανωτικός νους που έρχεται εδώ να επεξεργαστεί τις αισθήσεις μας. Αλλιώς θα ήταν συγκίνηση, κάτι το ωραίο βέβαια, αλλά μάλλον μία μικρή παρόρμηση με ελάχιστη σκέψη. Πολλοί συγκινούνται, λίγοι έχουν συναισθήματα.
Εργάτες ή πωλητές
Η αιώνια κόντρα και η μάχη μεταξύ των επινοητών, αυτών που φτιάχνουν τα αγαθά και εκείνων που τα προωθούν στην αγορά. Είναι δυνατόν να πληρώνεται καλύτερα αυτός που πουλάει το προϊόν από εκείνον που το έχει φτιάξει; θα ακούσεις. Οι παραγωγοί λένε πως χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχαν αγαθά. Οι πωλητές πως χωρίς τον πελάτη δεν θα φτιάχνονταν παρά λίγα προϊόντα.
Παραγωγή ή δημιουργικότητα
Απόρροια της βιομηχανικής εποχής και της συστηματοποίησης της παραγωγής. Ο εργάτης στη γραμμή παραγωγής, υπεύθυνος μεν, αλλά μόνο για να εκτελεί προκαθορισμένα βήματα ενεργειών. Σε αντίθεση με τον τεχνίτη που βάζει όλη τη φαντασία και δημιουργικότητά του να φτιάξει κάτι για τους λίγους. Βέβαια χωρίς μαζική παραγωγή δεν θα είχαμε πράγματα για τους πολλούς.
Αναλογικά ή ψηφιακά
Ο κόσμος μας είναι αναλογικός και η ψηφιακή του εκδοχή μία προσομοίωση του για καλύτερη αποθήκευση και επεξεργασία πολλών δεδομένων. Η καλύτερη αναλογική μηχανή είναι υπέρτερη της καλύτερης ψηφιακής. Βέβαια η μέση ψηφιακή είναι παρασάγγες ανώτερη της μηχανής της κλασσικής εποχής. Όμως είναι και αναλώσιμη όπως θέλει το πνεύμα της εποχής.
Βουνό ή θάλασσα
Το ερώτημα αφορά δύο τρεις δεκαετίες πίσω όταν το βουνό ήταν καλή εναλλακτική λύση καλοκαιρινών διακοπών και ‘έπαιζε’ δυνατά στα σχέδια. Σήμερα δεν υφίσταται καν τέτοιο δίλημμα. Η θάλασσα είναι κυρίαρχη, μα και το βουνό ελκύει πολλούς λάτρεις του στο καταχείμωνο. Το διαζευκτικό μάλλον θα έπρεπε να αλλάξει με το συνθετικό.
Μπάσκετ ή ποδόσφαιρο
Πέσαμε εδώ στην περίπτωση, πολλοί ξέρουν την τρέλα που κουβαλάω με την πορτοκαλιά μπάλα. Το ένα παίζεται στον αέρα, το άλλο στο έδαφος, το ένα έχει λεπτομέρεια, το άλλο κίνηση σε μεγάλο χώρο, στο πρώτο η μπάλα μεταφέρεται, στο άλλο λακτίζεται. Τελείως διαφορετικά πράγματα κι αφήνεται στην αισθητική του καθενός να διαλέξει.
Χειμώνας ή καλοκαίρι
Όπως λέμε, αυτό το χρώμα μου αρέσει περισσότερο ή το δικό μου .. ποδήλατο είναι καλύτερο από το δικό σου. Όσα καλά κι αν έχουν οι δύο εποχές, παρόλο που το καλοκαίρι είναι πιο γλυκό γιατί συνδυάζεται με την άδεια από τη δουλειά, εγώ δεν θα πάρω. Προτιμώ φθινόπωρο και άνοιξη, τα όρια των εποχών - γνωρίζουν οι παλαιότεροι αναγνώστες.
Αεροπλάνο ή πλοίο
Το ένα αστραπιαίο, σε ταξιδεύει από άκρη σε άκρη της γης, το άλλο αργότερο, σου διώχνει το άγχος: ότι και να κάνεις, σε είκοσι ώρες θα φτάσεις. Όταν βέβαια έχει αναταράξεις ή ανέμους και τα δύο είναι βάσανο. Έχω και μία φοβία για τα αεροπλάνα παρόλο που είναι ασφαλή. Οι πιο πολλοί τα διαλέγουν βέβαια λόγω έλλειψης ελεύθερου χρόνου κι επιλογών προορισμών.
Εφημερίδα ή διαδίκτυο
Σαν παιδί της τεχνολογίας ας μεροληπτήσω υπέρ του νέου μέσου. Η αφή του λείπει θα πείτε; Μα τυπώνω το κείμενο. Το δέσιμο των σελίδων; Ψιλοπράγματα. Μόλις γίνει συνείδηση το διαδίκτυο, τα έντυπα μέσα θα ‘μικρύνουν’. Το βιβλίο βέβαια είναι μία άλλη ιστορία. Με επιμέλεια, ιστορία με αρχή μέση και τέλος, θα παραμείνει κλασσικό.
_
Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010
Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010
Αισιόδοξες σκέψεις
_
Κοντά δυο βδομάδες διανύσαμε στο νέο χρόνο και το 2010 μπήκε αισιόδοξα και θαρρώ πως οι πρώτες μέρες του μας βρίσκουν ανανεωμένους αρκετούς από εμάς. Διαβάστε πέντε πράγματα που θα ήθελα να μου συμβαίνουν μέσα στην καινούργια χρονιά:
Αισιόδοξες σκέψεις
Η απαισιοδοξία και η προσκόλληση στα άσχημα περισσεύουν και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι η σκέψη και η ενασχόληση με θετικές δράσεις. Ακόμα και μέσα από καθημερινές συνήθεις που ούτε καν είχαμε υποψιαστεί. Μία διαφορετική διαδρομή για τη δουλειά, ένα νωρίτερο πρωινό ξύπνημα, ένα περπάτημα στην ύπαιθρο μπορούν να μας ανανεώσουν. Μα και στα πιο πολύπλοκα, οι πρωτοβουλίες με καινούργια, φρέσκα πρόσωπα, νέα χόμπι που νομίζαμε πως δεν μας ταιριάζουνε, μικρές εκδρομές έξω από την πόλη και πιο πολύ η όψη της φωτεινής πλευράς των πραγμάτων.
Μικροί στόχοι
Κάθε χρόνο βάζω κάποιους σκοπούς, μικρά πράγματα που όμως δίνουν το κίνητρο να πραγματώσουμε ιδέες. Να που εδώ τα στερεότυπα της πολιτικής και των επιχειρήσεων μπορούν να χρησιμεύσουν σε κάτι καλό. Μείωση του ελλείμματος λένε ή αύξηση της κερδοφορίας και περιορισμό του κόστους. Και εμείς αντιπροτείνουμε: να περάσουμε τα εκατό μπάνια το καλοκαίρι, να κάνουμε υπερατλαντικό ταξίδι, να διαβάζουμε και καταλαβαίνουμε Νερούδα ή να τρέχουμε σταθερά, τρεις φορές την εβδομάδα, τα εννιά χιλιόμετρα σε μία ώρα. Μικροί, ίσως αδιάφοροι σκοποί, μα με τόσο ενδιαφέρον στην πορεία σε αυτούς.
Υγιεινή διατροφή
“Να τρως υγιεινά” μου έλεγαν όταν ‘χλαπάκιαζα’ τις πίτσες ή τα σάντουιτς στις δύο το πρωί. Κι εγώ σφύριζα ανέμελα. Είχαν όμως δίκιο δίχως άλλο. Εδώ και κάμποσο καιρό έχω βάλει την ‘σπιτική’ διατροφή στο πρόγραμμά μου. Βέβαια τα διαλείμματα κραιπάλης συνεχίζουν να υπάρχουν και μετά .. ξανά, πάλι από την αρχή. Η καλή διατροφή δεν είναι μόνο μία συνήθεια για το μέλλον. Είναι και η απόλαυση του σήμερα μέσα από τις αυξημένες αντοχές, διαθέσεις και .. ορέξεις μας στην ευρύτερη έννοιά τους. Το μόνο μικρό αντίτιμο είναι ο μετριασμός ή έλεγχος των βουλιμικών διαθέσεών μας. Κάτι όχι και τόσο δύσκολο με λίγη πειθαρχεία.
Κακές συνήθεις: τέλος
Κάπνισμα: Πόσα τσιγάρα είναι απόλαυση και πόσα μηχανικά ή αγχωτικά; Αξίζει τον κόπο γι αυτά τα λίγα της ευχαρίστησης να συνεχίσουμε τη συνήθεια; Δεν έχω καταφέρει ακόμα να απαλλαγώ από δαύτο – παρόλο που άντεξα πέντε χρόνια μακριά του.
Έλλειψη προσοχής στον εαυτό μας: Συχνά υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας και τις αντοχές μας. Θέλουμε να δουλεύουμε 8-10 ώρες την ημέρα, να πηγαίνουμε γυμναστήριο, να κάνουμε τις δουλειές στο σπίτι και βραδινή έξοδο. Υπάρχουν και όρια αντοχών.
Εκνευρισμός με τα κακώς κείμενα: Είναι τόσες οι ασχήμιες και ανορθογραφίες γύρω μας, που τελικά το στοίχημα είναι να ζούμε χωρίς επηρεασμούς. Ας βουλώσουμε τα αυτιά μας, ας κλείσουμε τα μάτια μας κι αφεθούμε στην όμορφη πλευρά.
Μακριά από μίζερες συμπεριφορές
Μακριά από συμπεριφορές γεμάτες γκρίνια και απαισιοδοξία. Μερικοί αδυνατούν να εκτιμήσουν τα τόσα καλά που έχουν ή τους δώσαμε και εστιάζουν στα λίγα αρνητικά. Και το κυριότερο επιμένουν σε αυτά μην μπορώντας να δώσουν λύσεις. Στο τέλος όλα τους φταίνε και κάποιες φορές κατηγορούν και άλλα πρόσωπα που δεν έχουν σχέση. Το κυριότερο που θέλουμε να είμαστε μακριά είναι η αχαριστία. “Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος” είχαν πει κάποτε - και είχαν τόσο δίκιο. Όσο η αχαριστία υπάρχει, θα είμαστε μακριά της.
---------------
Καλή Χρονιά φίλοι μου! Και η επόμενη να μας βρει ξανά εδώ να μιλάμε και να ασχολούμαστε με ωραία πράγματα!
_
Κοντά δυο βδομάδες διανύσαμε στο νέο χρόνο και το 2010 μπήκε αισιόδοξα και θαρρώ πως οι πρώτες μέρες του μας βρίσκουν ανανεωμένους αρκετούς από εμάς. Διαβάστε πέντε πράγματα που θα ήθελα να μου συμβαίνουν μέσα στην καινούργια χρονιά:
Αισιόδοξες σκέψεις
Η απαισιοδοξία και η προσκόλληση στα άσχημα περισσεύουν και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι η σκέψη και η ενασχόληση με θετικές δράσεις. Ακόμα και μέσα από καθημερινές συνήθεις που ούτε καν είχαμε υποψιαστεί. Μία διαφορετική διαδρομή για τη δουλειά, ένα νωρίτερο πρωινό ξύπνημα, ένα περπάτημα στην ύπαιθρο μπορούν να μας ανανεώσουν. Μα και στα πιο πολύπλοκα, οι πρωτοβουλίες με καινούργια, φρέσκα πρόσωπα, νέα χόμπι που νομίζαμε πως δεν μας ταιριάζουνε, μικρές εκδρομές έξω από την πόλη και πιο πολύ η όψη της φωτεινής πλευράς των πραγμάτων.
Μικροί στόχοι
Κάθε χρόνο βάζω κάποιους σκοπούς, μικρά πράγματα που όμως δίνουν το κίνητρο να πραγματώσουμε ιδέες. Να που εδώ τα στερεότυπα της πολιτικής και των επιχειρήσεων μπορούν να χρησιμεύσουν σε κάτι καλό. Μείωση του ελλείμματος λένε ή αύξηση της κερδοφορίας και περιορισμό του κόστους. Και εμείς αντιπροτείνουμε: να περάσουμε τα εκατό μπάνια το καλοκαίρι, να κάνουμε υπερατλαντικό ταξίδι, να διαβάζουμε και καταλαβαίνουμε Νερούδα ή να τρέχουμε σταθερά, τρεις φορές την εβδομάδα, τα εννιά χιλιόμετρα σε μία ώρα. Μικροί, ίσως αδιάφοροι σκοποί, μα με τόσο ενδιαφέρον στην πορεία σε αυτούς.
Υγιεινή διατροφή
“Να τρως υγιεινά” μου έλεγαν όταν ‘χλαπάκιαζα’ τις πίτσες ή τα σάντουιτς στις δύο το πρωί. Κι εγώ σφύριζα ανέμελα. Είχαν όμως δίκιο δίχως άλλο. Εδώ και κάμποσο καιρό έχω βάλει την ‘σπιτική’ διατροφή στο πρόγραμμά μου. Βέβαια τα διαλείμματα κραιπάλης συνεχίζουν να υπάρχουν και μετά .. ξανά, πάλι από την αρχή. Η καλή διατροφή δεν είναι μόνο μία συνήθεια για το μέλλον. Είναι και η απόλαυση του σήμερα μέσα από τις αυξημένες αντοχές, διαθέσεις και .. ορέξεις μας στην ευρύτερη έννοιά τους. Το μόνο μικρό αντίτιμο είναι ο μετριασμός ή έλεγχος των βουλιμικών διαθέσεών μας. Κάτι όχι και τόσο δύσκολο με λίγη πειθαρχεία.
Κακές συνήθεις: τέλος
Κάπνισμα: Πόσα τσιγάρα είναι απόλαυση και πόσα μηχανικά ή αγχωτικά; Αξίζει τον κόπο γι αυτά τα λίγα της ευχαρίστησης να συνεχίσουμε τη συνήθεια; Δεν έχω καταφέρει ακόμα να απαλλαγώ από δαύτο – παρόλο που άντεξα πέντε χρόνια μακριά του.
Έλλειψη προσοχής στον εαυτό μας: Συχνά υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας και τις αντοχές μας. Θέλουμε να δουλεύουμε 8-10 ώρες την ημέρα, να πηγαίνουμε γυμναστήριο, να κάνουμε τις δουλειές στο σπίτι και βραδινή έξοδο. Υπάρχουν και όρια αντοχών.
Εκνευρισμός με τα κακώς κείμενα: Είναι τόσες οι ασχήμιες και ανορθογραφίες γύρω μας, που τελικά το στοίχημα είναι να ζούμε χωρίς επηρεασμούς. Ας βουλώσουμε τα αυτιά μας, ας κλείσουμε τα μάτια μας κι αφεθούμε στην όμορφη πλευρά.
Μακριά από μίζερες συμπεριφορές
Μακριά από συμπεριφορές γεμάτες γκρίνια και απαισιοδοξία. Μερικοί αδυνατούν να εκτιμήσουν τα τόσα καλά που έχουν ή τους δώσαμε και εστιάζουν στα λίγα αρνητικά. Και το κυριότερο επιμένουν σε αυτά μην μπορώντας να δώσουν λύσεις. Στο τέλος όλα τους φταίνε και κάποιες φορές κατηγορούν και άλλα πρόσωπα που δεν έχουν σχέση. Το κυριότερο που θέλουμε να είμαστε μακριά είναι η αχαριστία. “Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος” είχαν πει κάποτε - και είχαν τόσο δίκιο. Όσο η αχαριστία υπάρχει, θα είμαστε μακριά της.
---------------
Καλή Χρονιά φίλοι μου! Και η επόμενη να μας βρει ξανά εδώ να μιλάμε και να ασχολούμαστε με ωραία πράγματα!
_
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)